Μάλτα

Μεγαλοπρεπή παλάτια, επιβλητικά κάστρα, μεσαιωνικές πόλεις, αλλά και παραδοσιακά λαϊκά κτίρια δίνουν τον χαρακτήρα ενός από τα μικρότερα κράτη της Ευρώπης, με τη μεγάλη ιστορία, αποτυπωμένη σε κάθε γωνιά του. Μια περιήγηση στη Μάλτα δεν διαρκεί περισσότερο από μερικές ώρες, αποτελεί, όμως, μια χρονομηχανή, που γυρίζει εκατοντάδες χρόνια πίσω. Σε σχέση με το μέγεθός της η Μάλτα είναι ένα ζωντανό Μουσείο όλων των πολιτισμών που συναντήθηκαν στην Ευρώπη, κυρίως στα χρόνια του Μεσαίωνα.

Η Μάλτα, αν και μεσογειακή χώρα, δεν είναι πολύ γνωστή στους έλληνες, παρ' όλα αυτά δεν θα νιώσετε ξένοι κάτω από το μεσογειακό ήλιο, τη θάλασσα και το γαλανό ουρανό. ’Όλα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν το μεσογειακό χώρο τα βρίσκει κανείς εδώ, ανάμεσα στα σιωπηλά και αινιγματικά μεγαλιθικά οικοδομήματα της Μάλτας.

Η περιήγησή μας στο νησί ξεκινάει από τη Βαλέτα, την πρωτεύουσα των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη. Από τα χαρακτηριστικότερα αξιοθέατα της Βαλέτας είναι οι Βοτανικοί Κήποι της Μπαράκα. ’Ένας περίπατος εδώ είναι μια απόδραση. Επίσης, θα θαυμάσουμε το Μεγάλο Λιμάνι και τις Τρεις Πόλεις. Η ιστορία των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη είναι αποτυπωμένη στα μνημεία, ανάμεσα στα οποία και ο ομώνυμος Καθεδρικός Ναός.

Μπαίνοντας στο ναό θα περπατήσουμε στο δάπεδο κάτω από το οποίο είναι θαμμένοι εκατοντάδες Ιππότες. Εκτός από την ένδοξη ιστορία υπάρχει εδώ και το σύγχρονο στοιχείο, στην καινούργια πλευρά της πόλης. Μπορούμε να κάνουμε έναν περίπατο στο λιμάνι για να περπατήσουμε δίπλα στη θάλασσα. Έξοχος προορισμός για περιηγητές είναι και η αραβική πόλη Μεντίνα, γνωστή και ως "Σιωπηλή Πόλη". Είναι οχυρωμένη πίσω από τα τείχη ενός άπαρτου κάστρου και στο Μεσαίωνα ήταν η πρωτεύουσα της Μάλτας κι ένα από τα εμπορικά κέντρα της Μεσογείου. Δεν θα μπορέσουμε να αντισταθείτε στην πρόκληση του Κάστρου. Από την Ακρόπολή του, βλέπει κανείς ολόκληρη τη βόρεια πλευρά του νησιού. Η καλύτερη ώρα για να το κάνουμε αυτό είναι το απογευματάκι, για να δούμε και το ηλιοβασίλεμα. Η εκδρομή μας θα συνεχιστεί προς το Ραμπάτ και το Μόστα, όπου θα θαυμάσουμε τον τεράστιο τρούλο του καθεδρικού ναού της Παναγίας.

Το νησάκι Γκόζο, στα βόρεια της Μάλτας, είναι ιδανικό για μονοήμερη εκδρομή. Εδώ, σύμφωνα με την παράδοση κατοικούσε η νύμφη Καλυψώ, που σαγήνεψε και αιχμαλώτισε τον Οδυσσέα. Θα δούμε το βράχο, στον οποίο κατοικούσε η Καλυψώ αλλά και τους ναούς της Τζιγκάντια, που θεωρούνται οι αρχαιότεροι στον κόσμο. Το Γκόζο θυμίζει σε αρκετά πράγματα τα ελληνικά νησιά με τις υπέροχες παραλίες και τα γαλανά νερά

Το Γκόζο, όπως και ολόκληρη η Μάλτα είναι ένας τόπος που ζει σε διαφορετικούς ρυθμούς, μακριά από το άγχος της καθημερινότητας των δυτικοευρωπαϊκών πόλεων. Η ζωή στη Βαλέτα, το Ραμπάτ, τη Μπουτζίμπα ’Αουρα δεν έχει καμία σχέση με τη ζωή με αυτά που όλοι γνωρίζουμε από τις μεγαλουπόλεις της Ευρώπης.

Μετά από το κολύμπι, πιθανόν στην περίφημη κόκκινη παραλία του Γκόζο, η επιστροφή στη Βαλέτα θα μπορούσε να είναι η αφετηρία για ψώνια και νυχτερινή ζωή, που χωρίς να είναι έντονη, έχει ποικιλία, κέφι και προπάντων ποιότητα διασκέδασης. Για τους πιο τολμηρούς υπάρχει και το Καζίνο, για ξενύχτι δοκιμάζοντας παιχνίδια με την τύχη.

Πού θα φάτε
Η Μαλτέζικη κουζίνα σας περιμένει στα εστιατόρια της Βαλέτας του Σαιντ Τζούλιαν και της Σλίμα. Αν τώρα, είστε φανατικοί της ελληνικής κουζίνας και δεν την αποχωρίζεστε ούτε για λίγες ημέρες, στο Σαιντ Τζούλιαν υπάρχει ελληνική ταβέρνα, με κλασική κουζίνα του τόπου μας και όνομα ‘Τα Μπουζούκια‘.
Ενδεικτικά προτείνουμε ορισμένα καλά εστιατόρια:
Barracuda, 194 Main Str, St Julians SLM 05, τηλ. +356 331 817, fax +356 337 370. Ψάρι και μεσογειακή κουζίνα
Il-Merill, St. Vincent Street, Sliema, τηλ. +356 332 172
China House, 8 Spinola Rd, St Julians, τηλ. +356 335 021, fax +356 377 149. To καλύτερο κινέζικο.
De Giorgio, 17 Tigne Seafront, Sliema, τηλ. +356 346 215. Μαλτέζικο, παραδοσιακό φαγητό.
St Paul's Bay & Bugibba, Gillieru, Church Str, St Paul's Bay, τηλ. +356 573 480. Ένα από τα παλαιότερα εστιατόρια με θαλασσινά στη Μάλτα με φαγητό καλής ποιότητας.
Medina, 7 Holy Cross Str, Medina, τηλ. +356 454004 Fax +356 450 487. Φρέσκο ψάρι, τοπική και γαλλική κουζίνα. Έχει πολύ ωραία αυλή.
Da Pippo, 136 Melita Str, Valletta, τηλ. +356 248 029. Η σπεσιαλιτέ του είναι η μαλτέζικη και η ιταλική κουζίνα.
Pappagall, 174 Melita Str, Valletta, τηλ. +356 236 195. Ιδεώδες μέρος για μεσημεριανό.
Ideal lunchtime venue in Valletta
Cittadella, 14/16 Sir Adrian Dingli Str, Victoria, τηλ, 356 556 628 Fax +356 554 084. Ιταλική κουζίνα.
Gesther, 8th September Ave, Xaghra, τηλ. +356 556 621. Μαλτέζικη κουζίνα σε παραδοσιακό περιβάλλον.

Τι να αγοράσετε
Για δύο προϊόντα της φημίζεται περισσότερο η Μάλτα. Δεκάδες Μαλτέζοι έχουν διατηρήσει την παράδοση της τέχνης του φυσητού γυαλιού, και από εδώ μπορείτε να αγοράσετε γυάλινα κομψοτεχνήματα που αποτελούν το καλύτερο σουβενίρ και δώρο για τους αγαπημένους σας. Ακόμη, η Μάλτα είναι γνωστή για τις δαντέλες της.

(πηγή: www.thea.gr, 8/1/2001)

Ράφτινγκ στον Εύηνο

Ο Εύηνος, διεκδικεί τον τίτλο του ποταμού που έκανε γνωστό στο ευρύ κοινό το ράφτινγκ στην Ελλάδα.

Ήταν από τις πρώτες διαδρομές τις οποίες δοκίμασαν να ακολουθήσουν με τη φουσκωτή βάρκα οι πρώτοι ερασιτέχνες που θέλησαν να γνωρίσουν τα ποτάμια της Ελλάδας με αυτόν τον τρόπο. Αιτία ήταν, ίσως, το γεγονός ότι ο Εύηνος είναι αρκετά ομαλός για να αποτελέσει το πεδίο στο οποίο γίνεται η μύηση. Ο βαθμός δυσκολίας του είναι μικρός, ακόμη και σε εποχές που το ποτάμι κατεβάζει πολύ νερό και τα χωριά κοντά στις πηγές του, στην ορεινή Ναυπακτία, έγιναν τοποθεσίες στις οποίες αναπτύχθηκαν οι πρώτες βάσεις δραστηριοτήτων βουνού.

Στην τοποθεσία Χάνι Μπανιά, 16 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Ναυπάκτου, έστησε βάση του, το Alpin Club και λίγο βορειότερα, στην τοποθεσία Πόρος, το Evinos Club. Στους οργανωμένους αυτούς καταυλισμούς μπορεί κανείς να διανυκτερεύσει δίπλα στο ποτάμι (Alpin Club), να φάει στα οργανωμένα εστιατόρια και φυσικά, να βρει ό,τι θα του χρειαστεί για την περιπέτεια και στο ποτάμι, αλλά και στην πεζοπορία, το ποδήλατο, το ραπέλ, και το canyoning. Στο ποτάμι μπορείτε ακόμη να χρησιμοποιήσετε το καγιάκ ή το hot dog, ενώ με τους ανθρώπους του Alpin, θα έχετε τη δυνατότητα να περιπλανηθείτε σε διαδρομές που αξίζει να ανακαλύψετε, με jeep 4x4.

Ο καταυλισμός της Alpin στο Χάνι Μπανιά, αποτελεί ένα από τα ορμητήρια για την περιπέτεια στο ποτάμι. Το πρωί, και μετά από ένα καλό πρωινό, οι φουσκωτές βάρκες φορτώνονται στα φορτηγάκια και η πομπή των αυτοκινήτων που σχηματίζεται ακολουθεί τη διαδρομή, βορειότερα, προς τις πηγές του ποταμού. Πριν το ξεκίνημα χρειάζεται μια μικρή εκπαίδευση για να μάθουν οι "ράφτερς" τα βασικά παραγγέλματα του αρχηγού του πληρώματος και ό,τι έχει να κάνει με την ασφάλεια του κωπηλάτη. Ένας κωπηλάτης δεν είναι "διακοσμητικός", αφού το κατέβασμα του ποταμού απαιτεί εγρήγορση και δυνατό κουπί από όλους. Με το κουπί ανά χείρας, το κράνος και το σωσίβιο, ξεκινά το κατέβασμα, που στην αρχή είναι εύκολο, όσο όμως η χαράδρα κλείνει, επιφυλάσσει εκπλήξεις, ιδανικές για την πρώτη γνωριμία με το άθλημα. Μετά από μια διαδρομή δύο, περίπου, ωρών, θα φτάσετε στη βάση σας ικανοποιημένοι για τις επιδόσεις σας και χωρίς, πλέον, άγχος.

Στο περιθώριο ενός τέτοιου σαββατοκύριακου, μπορείτε να γνωρίσετε και την περιοχή της ορεινής Ναυπακτίας, κάνοντας και άλλες δραστηριότητες, όπως τη διάσχιση του φαραγγιού της Κλεισούρας. Στην είσοδό του βρίσκεται, κτισμένο σε βράχο, το μοναστήρι της Αγίας Ελεούσας, όπου μόνασε ο ήρωας μοναχός Γιάννης Γούναρης, ο "Καλόγερος της Κλεισούρας". Άλλο ένα μοναστήρι υπάρχει στην περιοχή της Μακρυνείας, το μοναστήρι της Κατερινούς, κτισμένο στις αρχές του 12ου αιώνα. Θα θαυμάσετε, ακόμη, το κάστρο της αρχαίας πόλης Βουκάτιο, με τα χαλάσματα τουρκικού οχυρού σε κοντινή τοποθεσία, το ξωκλήσι του Άι Λια δίπλα στη Λίμνη Τριχωνίδα και το τεχνητό φράγμα που συγκρατεί τα νερά της Λίμνης των Κρεμαστών, όπου βρίσκεται και ο υδροηλεκτρικός σταθμός της ΔΕΗ.

Αξίζει επίσης τον κόπο, να δείτε το αρδευτικό φράγμα του Αχελώου και τη μεγάλη γέφυρα που συνδέει την Αιτωλία με την Ακαρνανία. Στη δυτική όχθη του ποταμού, κοντά στη γέφυρα, βρίσκεται η τοποθεσία που ήταν κτισμένη η αρχαία πόλη Στράτος, από την οποία σώζονται τα τείχη, η πύλη της, ερείπια ρωμαϊκού θεάτρου και ερείπια ναού αφιερωμένου στο Δία.
Θα γνωρίσετε τέλος και τα χωριά της ορεινής Ναυπακτίας, παραδοσιακούς οικισμούς μέσα στα έλατα με πολλά αξιοθέατα. Στον Πλάτανο θα δείτε τον ανδριάντα του Καραϊσκάκη, στο Χρύσοβο πολλές ανεξερεύνητες σπηλιές με σταλαχτίτες και σταλαγμίτες, στην Αμπελακιώτισσα το ναό του Αγίου Νικολάου με υπέροχο τέμπλο. Το μοναστήρι της Αμπελακιώτισσας είναι κτισμένο στις πλαγιές του όρους Τσεκούρι και φιλοξενεί την ομώνυμη εικόνα.

Πώς θα φτάσετε
Προτιμότερη και πιο γρήγορη είναι η πρώτη οδική διαδρομή για τη περιοχή της Ναυπακτίας και τον Εύηνο μέσω Ρίου-Αντιρρίου, η οποία αναμένεται να γίνει γρηγορότερη όταν ολοκληρωθεί η γέφυρα. Εναλλακτική διαδρομή είναι αυτή μέσω της παλιάς Εθνικής Οδού Αθηνών Λαμίας και στη συνέχεια, από τη Λιβαδειά, προς Δελφούς-Ιτέα-Γαλαξίδι-Ναύπακτο. Δρομολόγια υπεραστικών λεωφορείων πραγματοποιούνται τόσο από την Αθήνα όσο και από τη Θεσσαλονίκη, ενώ και από την Πάτρα αναχωρούν ΚΤΕΛ για τη Ναύπακτο.

Πού θα μείνετε
Στους οργανωμένους καταυλισμούς της Alpin και του Evinos υπάρχουν όλα όσα χρειάζεστε για την ασφαλή και με όλες τις εξυπηρετήσεις διαμονή σας στην περιοχή.

Πληροφορίες
Νομαρχία Αιτωλοακαρνανίας: 0631 59213
Δήμος Θέρμου: 0644 23179
Δήμος Ναυπάκτου: 0634 27239
Δήμος Αντιρρίου: 0634 31472
Λιμενικός Σταθμός Ναυπάκτου: 0634 27909
ΚΤΕΛ Ναυπάκτου: 0634 27224
Τουριστική Αστυνομία Μεσολογγίου: 0631 27220
Ορειβατικός Σύλλογος Ναυπάκτου: 0634 23153

(πηγή: thea.gr, 8/1/2001)

Ράφτινγκ στο Λούσιο και τον Αλφειό

Καθ’ όλη τη διάρκεια της κατάβασης του Λούσιου, τα περάσματα με τη φουσκωτή βάρκα μέσα από σημεία δύσκολα και απαιτητικά είναι πολλά και συναρπαστικά.

Το μεσημέρι του Σαββάτου μπορεί να αποτελέσει τη χρονική αφετηρία μιας ποταμίσιας διαδρομής στο Λούσιο και τον Αλφειό. Βάση της αποστολής το Βλαχοράφτη, ένα χωριό στην καρδιά των βουνών της Αρκαδίας, κοντά στα σύνορα με την Ηλεία.

Αφού φορέσουμε τον απαραίτητο εξοπλισμό ξεκινάμε για τη γέφυρα του Ατσίχολου όπου και η αφετηρία της κατάβασης με τις φουσκωτές βάρκες. Στην αρχή γνωρίζουμε το Λούσιο, μικρό αλλά εξαιρετικά ενδιαφέροντα για όσους δε τον έχουν γνωρίσει. Η διαδρομή απαιτεί να βρίσκεσαι σε εγρήγορση και να έχεις το κουπί σε συνεχή κίνηση. Καθ’ όλη τη διάρκεια της κατάβασης του Λούσιου, τα περάσματα με τη φουσκωτή βάρκα μέσα από σημεία δύσκολα και απαιτητικά είναι πολλά και συναρπαστικά. Υπάρχουν, όμως, και αρκετές ευκαιρίες για χαλάρωμα και παρατήρηση των απότομων βουνοπλαγιών και τη γύρω βλάστηση.

Από το σημείο που ο Λούσιος συναντά τον Αλφειό, η κατάβασή μας έγινε πιο εύκολη και μετά από μια ώρα φτάνουμε στον τελικό μας προορισμό, τη γέφυρα του Κούκου, ένα από τα εντυπωσιακότερα γιοφύρια της Πελοποννήσου που η κατασκευή του ήταν αρχιτεκτονικό επίτευγμα για την εποχή του. Το πρώτο πράγμα που αντικρίζεις εδώ, μόλις βγαίνεις από το ποτάμι, είναι ένας μικρός παραπόταμος στην αριστερή κοίτη του Αλφειού, που είναι και ένα συναρπαστικό μονοπάτι, μέσα από πυκνή βλάστηση για μια τοποθεσία, πραγματική αποκάλυψη. Μετά από 20 λεπτά πεζοπορία φτάνουμε σε έναν καταρράκτη 25 περίπου μέτρων και λίγοι ήταν εκείνοι που άφησαν ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία να λουστούν στα νερά του. Δυστυχώς οι πυρκαγιές του καλοκαιριού του 2000 άφησαν τα σημάδια τους και σ' αυτόν τον επίγειο παράδεισο.

Η κατάβαση με τη φουσκωτή βάρκα του ράφτινγκ έχει ολοκληρωθεί και μας περίμενει στα Μαγούλιανα ο κ. Κοσμόπουλος. Δύο χιλιόμετρα έξω από το χωριό, που είναι αυτό με το μεγαλύτερο υψόμετρο από τα χωριά της Πελοποννήσου, εκεί στην ηρεμία και τη γαλήνη των 1600 μέτρων είναι χτισμένος ο παραδοσιακός του ξενώνας, μοναδικός στην περιοχή.
Η θέα από εδώ είναι εντυπωσιακή. Απέναντι και σε ακτίνα αρκετών χιλιομέτρων βλέπεις δάση με έλατα και λιβάδια, κάτω από άγριες βουνοκορφές. Στα δεξιά του οροπεδίου στέκει εγκαταλελειμμένο το παλιό σανατόριο.

Στα Μαγούλιανα μπορούμε ακόμη να θαυμάσουμε το ξυλόγλυπτο τέμπλο του ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου που θεωρείται από τα ωραιότερα στην Ευρώπη. Το σαββατοκύριακό μας ολοκληρώνεται με την επίσκεψή μας στις ιστορικές κωμοπόλεις της Στεμνίτσας και της Δημητσάνας, δύο χωριά που διατηρούν τον παραδοσιακό τους χαρακτήρα. Στη Στεμνίτσα υπάρχουν ακόμη λαϊκοί τεχνίτες αργυροχρυσοχόοι, που συνεχίζουν μια παράδοση αιώνων. Στη Δημητσάνα αξίζει τον κόπο να δει κανείς το μοναδικό μουσείο Υδροκίνησης, στο οποίο μπορεί να παρακολουθήσει όλα τα στάδια χρήσης της δύναμης της υδατόπτωσης για διάφορες εργασίες όπως, επεξεργασία δερμάτων, παραγωγή πυρίτιδας (μπαρουτιού), επεξεργασία υφασμάτων, άλεσμα κ.λ.π.

Πώς θα φτάσετε
Μοναδικός τρόπος μετάβασης στην περιοχή της Καρύταινας και τη γέφυρα στο Ατσίχολο, είναι η διαδρομή από Τρίπολη-Μεγαλόπολη–Καρύταινα, με το αυτοκίνητό σας, ή με τα λεωφορεία των ΚΤΕΛ που έχουν προορισμό τους την Ανδρίτσαινα.

Πού θα φάτε
Διαλέξτε να φάτε ψητά της ορεινής Αρκαδίας. Καθίστε για φαγητό στο "Λημέρι του Τρύπα", στη Δημητσάνα, και φάτε κόκορα κοκκινιστό και άλλα κρεατικά. Άλλη μια ταβέρνα με εξαιρετική κουζίνα στη Δημητσάνα είναι ο "Θόλος". Ακόμη, στη Στεμνίτσα υπάρχει μία και μοναδική ταβέρνα–ψησταριά με εκλεκτούς μεζέδες, στην κεντρική πλατεία. Αν γίνετε λίγο πιο τολμηροί και διανύσετε τα 26 χιλιόμετρα που χωρίζουν την Καρύταινα από την Ανδρίτσαινα, φάτε στην Ανδρίτσαινα, στη ταβέρνα της κυρά-Βασιλικής, σπιτικό φαγητό. Οπουδήποτε και αν φάτε πάντως, θα διαπιστώσετε ότι οι τιμές όλων των εστιατορίων είναι πολύ καλές και σχεδόν θα σας εκπλήξουν ευχάριστα.

Διασκέδαση
Για ποτό αλλά και απογευματινό καφέ, βρεθήκαμε στη Βυτίνα και πραγματικά μας έκανε εντύπωση το περιβάλλον και κυρίως η μουσική (παλιά τζαζ και αυθεντικά λάτιν, αλλά και ροκ) στο καφέ-μπαρ "Σείριος" στη Βυτίνα, με θέα τον κάμπο της Βυτίνας.

Τι θα αγοράσετε
Θυμηθείτε τα χρυσαφικά και ασημικά στα παραδοσιακά αργυροχρυσοχοεία της Στεμνίτσας. Ακόμη πάρτε μαζί σας παραδοσιακές χυλοπίτες και γλυκά του κουταλιού.

Πληροφορίες
Δήμος Δημητσάνας, τηλ. 0795 31237
Δήμος Τρικολώνων (Στεμνίτσα) 0795 81237
Δήμος Καρύταινας, 0791 31214
ΚΤΕΛ νομού Αρκαδίας 5132834

(πηγή: www.thea.gr, 8/1/2001)

Αναρρίχηση στα Μετέωρα

Το "δάσος των βράχων", ένα από τα εντυπωσιακότερα και προκλητικότερα φυσικά αναρριχητικά πεδία στον κόσμο.

Τα Μετέωρα, το "δάσος των βράχων" της Ελλάδας, είναι μια τοποθεσία που εξιτάρει τους αναρριχητές όλου του κόσμου. Πρώτοι αναρριχητές των Μετεώρων ήταν οι ερημίτες που αποζητούσαν την απομόνωση από τον συμβατικό μας κόσμο, αιωρούμενοι μεταξύ ουρανού και γης. Στις μέρες μας οι σύγχρονοι "ασκητές" των βράχων, οι αναρριχητές, συνεχίζουν τη δράση των προκατόχων τους, με όχι και πολύ διαφορετικά κίνητρα.

Τα Μετέωρα είναι ένα από τα εντυπωσιακότερα και προκλητικότερα φυσικά αναρριχητικά πεδία στον κόσμο. Τα 6 από τα 24, σύμφωνα με την παράδοση, μοναστήρια που σώζονται εδώ, αποτελούν έναν από τους στόχους για το σκαρφάλωμα, την αναρρίχηση, σε έναν απ’ αυτούς τους πελώριους βράχους. Και είναι αληθινά επιβλητικά όσα βλέπει κανείς εδώ. Η ματιά του αναρριχητή ξεκινά από ψηλά και καταλήγει στην Καλαμπάκα, με τα γραφικά σπίτια, τους φιλόξενους κατοίκους και την πλούσια πολιτιστική κληρονομιά.

Αν και τα 6 μοναστήρια που έχουν μείνει όρθια ως σήμερα, έχουν ακολουθήσει μια πορεία τουριστικής ανάπτυξης, το να βρεθεί κανείς στα σε αυτά, του εξασφαλίζει μια ιστορική αναδρομή στο παρελθόν τους.

Τα Μετέωρα, τράβηξαν από τα μέσα της δεκαετίας του ’50 το ενδιαφέρον των πρώτων ορειβατών-αλπινιστών. Ο γερμανός καθηγητής φυσικής και αλπινιστής, Ντίτριχ Χάσε, ανακάλυψε τα Μετέωρα, το 1958, από μια φωτογραφία, αλλά κατάφερε μόλις το 1975 να αναρριχηθεί σε μερικούς από τους επιβλητικούς τους βράχους. Από τότε εκατοντάδες αποστολές, από όλο τον κόσμο, έφτασαν εδώ για να αναρριχηθούν, σε ένα από τα πιο ενδιαφέρουσα, πεδία αναρρίχησης στον κόσμο.

Τα Μετέωρα είναι πια παγκοσμίως γνωστά για τις ανεξάντλητες αναρριχητικές τους δυνατότητες και την άψογη οργανωτική υποδομή τους. Ορειβάτες απ' όλο τον κόσμο τα επισκέπτονται με ιδιαίτερα μάλιστα ευνοϊκές επιπτώσεις στην τοπική οικονομία. (Υπολογίζονται 10.000 διανυκτερεύσεις το χρόνο μόνο από τους αναρριχητές και τις οικογένειές τους.). Ο βράχος είναι μοναδικός στην Ελλάδα. Το πέτρωμα είναι κροκαλοπαγές. Πολλά μικρά ή μεγάλα χαλίκια πακτωμένα σε μια ομοιόμορφη μάζα. Χρειάζεται προσοχή και εμπειρία για την επιλογή των πιο σταθερών πατημάτων και πιασιμάτων.

Ένα διήμερο στα Μετέωρα, για αναρρίχηση, απαιτεί μεγάλη προετοιμασία και εμπειρία. Για το μαθητευόμενο ή ακόμη και για τον αρκετά προχωρημένο αναρριχητή, αυτά τα αλλόκοτα μνημεία της φύσης δεν μπορεί να είναι επιλογές. Χρειάζονται μεγάλη εμπειρία και ικανότητα, καθώς και ψυχικό σθένος για να σκαρφαλώσεις εδώ πάνω. Και φυσικά η πολύτιμη και σε άψογο βαθμό συνεργασία των δύο συντρόφων αναρριχητών, στοιχείο απολύτως απαραίτητο για την ασφάλειά τους.

Από εδώ ψηλά βλέπει κανείς τα μοναδικά μοναστήρια Μεγάλου Μετεώρου, Βαρλαάμ, Αγίας Τριάδας, Αγίου Στεφάνου, Ρουσάνου και Αγίου Νικολάου του Αναπαυσά. Στα εσωτερικά των μοναστηριών υπάρχουν μοναδικά κειμήλια, ενώ αξιοσημείωτη είναι η αρχιτεκτονική τους, αλλά και η απορία που δημιουργεί το γεγονός ότι χτίστηκαν σε σημεία που είναι απροσπέλαστα από όχημα με ρόδες.

Πώς θα φτάσετε
Μοναδικός τρόπος για να φτάσει κανείς στην Καλαμπάκα είναι οδικώς, με προτιμότερη διαδρομή, μέσω της Εθνικής Οδού Αθηνών-Λαμίας και από εκεί για Καρδίτσα, Τρίκαλα και Καλαμπάκα από τη διαδρομή που ανεβαίνει βορειοδυτικά. Το υπεραστικό λεωφορείο ΚΤΕΛ ξεκινά από το σταθμό της οδού Λιοσίων.

Τι θα φάτε
Σε πολλές παραδοσιακές ταβέρνες, στον ορεινό όγκο των Τρικάλων, αλλά και στην Καλαμπάκα, γευθείτε τα ντόπια κρέατα σε όλους τους συνδυασμούς και ιδίως κοκορέτσι, κεμπάπ, τηγανιά, αλλά και καλομαγειρεμένο κυνήγι. Ξεχωριστά είναι και τα γαλακτοκομικά προϊόντα.

Πού θα μείνετε
Η περιοχή των Τρικάλων αναπτύσσεται τα τελευταία χρόνια. Ένα-ένα ξεφυτρώνουν τα ξενοδοχεία και τα παραδοσιακά ενοικιαζόμενα δωμάτια και ξενώνες. Ενδεικτικά και μόνο, παραθέτουμε κάποια από αυτά, τα οποία λειτουργούν όλο το χρόνο

(πηγή: www.thea.gr, 8/1/2001)

Ελεύθερη Πτώση στο Πολύκαστρο του Κιλκίς

Η Ελεύθερη Πτώση, βρίσκεται πολύ πιο χαμηλά, απ’ ό,τι φαντάζεται κανείς, στον πίνακα επικινδυνότητας των extreme αθλημάτων.

Το αεροδρόμιο της Νέας Καβάλας, στο Πολύκαστρο του Κιλκίς, έχει γίνει, τα τελευταία χρόνια, η βάση ενός από τους πιο δραστήριους, στην Ευρώπη συλλόγους Ελεύθερης Πτώσης, της Αερολέσχης Θεσσαλονίκης. Εδώ, ο Γιάννης Λυκάκης και η Μαρία Καμπούροβα μυούν, τα τελευταία χρόνια, δεκάδες φίλους του αεραθλητισμού, στο αλεξίπτωτο, σε αυτό που λέμε αλλιώς, Ελεύθερη Πτώση (Sky Diving). Αν μιλήσεις για λίγα λεπτά μαζί τους αλλάζεις εντελώς αντιλήψεις για το τι είναι η πτώση με αλεξίπτωτο και, σίγουρα, φεύγει ένα βάρος από την καρδιά σου, λίγο πριν τη βασική εκπαίδευση, που έχει ως στόχο να μπορέσεις να βρεθείς στο κενό, με το αλεξίπτωτο στην πλάτη. Αυτό που σου εξηγούν είναι ότι το αλεξίπτωτο δεν είναι ένα ριψοκίνδυνο άθλημα, που θέτει σε κίνδυνο τη σωματική σου ακεραιότητα. Το αλεξίπτωτο είναι ένα σωστικό μέσο και ως τέτοιο θα πρέπει να το αντιμετωπίζουμε.

Ως άθλημα, η Ελεύθερη Πτώση, βρίσκεται πολύ πιο χαμηλά, απ’ ό,τι φαντάζεται κανείς, στον πίνακα επικινδυνότητας των extreme αθλημάτων. Αυτό που σου παρέχει την αίσθηση της ασφάλειας, είναι ότι από τη στιγμή που θα αφήσεις το αεροπλάνο και θα βρεθείς να κοιτάς το έδαφος, τουλάχιστον από τα 3.000 πόδια, διαθέτεις 4 μηχανισμούς ασφαλείας, 4 ασφαλιστικές δικλείδες για την ασφαλή προσγείωσή σου, που κάνουν την πιθανότητα ατυχήματος, μηδαμινή. Στην πλάτη σου κουβαλάς, καλά ασφαλισμένα πάνω σου, δύο αλεξίπτωτα, ένα βασικό κι ένα εφεδρικό τα οποία διαθέτουν από έναν αυτόματο μηχανισμό απελευθέρωσης, σε περίπτωση που χάσεις την ψυχραιμία σου ή τις αισθήσεις σου, κατά τη διάρκεια της πτώσης.

Με αφετηρία το Πολύκαστρο, και το αεροδρόμιο της Νέας Καβάλας (ή το αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης), οι αρχάριοι αλεξιπτωτιστές, ξεκινούν με τη βασική εκπαίδευση στο έδαφος, που γίνεται με βάση τα αμερικάνικα πρότυπα ασφαλείας, και μετά από δύο 24ωρα, είναι έτοιμοι να ζήσουν την εμπειρία της πτώσης με αλεξίπτωτο, πηδώντας στο κενό από τα αεροσκάφη τύπου "Τσέσνα", που είναι πιστοποιημένα από την Ελληνική Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας για άλματα ελεύθερης πτώσης.

Οι φίλοι του αεραθλητισμού που επισκέπτονται την περιοχή του Πολυκάστρου, στο Κιλκίς, έχουν επίσης την ευκαιρία να περιηγηθούν στη γύρω περιοχή, που δεν θα τους αφήσει, σίγουρα, παραπονεμένους. Πολλοί είναι εκείνοι, που πριν ή μετά, την πτώση, ξεκινούν για να γνωρίσουν από κοντά το Πολύκαστρο που είναι χτισμένο δίπλα στον Αξιό Ποταμό, την τοποθεσία "Μεγάλο Ρέμα" στην Αξιούπολη, δίπλα στο ποτάμι και το Φράγμα του Μεταλλείου, που με την κατασκευή του δημιούργησε μια λίμνη μήκους 2 χιλιομέτρων. Δείτε ακόμη, τα εκθέματα του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας με δείγματα πανίδας και χλωρίδας της περιοχής. Βορειοδυτικά της Αξιούπολης, η Κούπα, αποτελεί έναν μοναδικό καταπράσινο οικισμό με δάση από βελανιδιές, οξιές και δρύες και ιαματικές πηγές και λίγο βορειότερα θα συναντήσετε το ιστορικό χωριό Σκρα.

Στη δυτική πλευρά του νομού Κιλκίς, κυριαρχεί ο ορεινός όγκος του Πάικου, ένα βουνό "ντυμένο" με φυλλοβόλα δέντρα και άφθονα νερά. Ένα από τα χωριά του Πάικου, που ξεχωρίζει για τη γραφικότητά του, είναι η Γουμένισσα, γνωστή και για το κρασί της. Τα οινοποιεία του χωριού, που είναι και η έδρα του ομώνυμου Δήμου, είναι από αυτά που θα πρέπει να δείτε, φτάνοντας εδώ.

Πώς θα φτάσετε
Η μετάβαση στο νομό Κιλκίς γίνεται σήμερα πολύ εύκολα μέσω της Εθνικής Οδού Θεσσαλονίκης-Κιλκίς. Επίσης ενδιαφέρον έχει και η διαδρομή με το τρένο, που περνάει πολύ κοντά από την πόλη του Κιλκίς και συνεχίζει στο νομό Σερρών. Η απόσταση από τη Θεσσαλονίκη είναι σχετικά μικρή και διανύεται σε λιγότερο από 1,5 ώρα. Ο εθνικός δρόμος συνεχίζει βορειότερα και περνάει και από την ειδυλλιακή λίμνη της Δοϊράνης.

Τι θα φάτε
Προτιμήστε κρέας από τοπικούς κτηνοτρόφους, αλλά και κεράσια, στην εποχή τους, κάστανα, από τις καστανιές του Πάικου, μήλα και σταφύλια. Αν ψάξετε λίγο περισσότερο, θα βρείτε και τοπικά σπιτικά γλυκίσματα, που θα μπορούσατε να πάρετε μαζί σας φεύγοντας από την περιοχή.

(πηγή: www.thea.gr, 8/1/2001)