Οχρίδα

Τα μυστικά της λίμνης
Στα ταξίδια που έκανα στο παρελθόν στη Γιουγκοσλαβία πολύς κόσμος μου μίλαγε για τη λίμνη που υπάρχει στο Νότο, την Οχρίδα. Η λίμνη αυτή, η μεγαλύτερη της Βαλκανικής χερσονήσου, φιλοξενούσε κατά την καλοκαιρινή περίοδο ένα τεράστιο ποσοστό τουριστών από τη Γιουγκοσλαβία αλλά και από όλη την Ευρώπη. Τώρα η λίμνη αυτή ανήκει από την εποχή της διάλυσης της χώρας στην πΓΔΜ.
Η διαδρομή από τα Σκόπια με το λεωφορείο, με λίγη τύχη, είναι γύρω στις τρεις ώρες. Φθάνοντας στην πόλη Οχρίδα στις 10 το βράδυ τα πάντα γύρω μου ήταν λευκά και παγωμένα από το χιόνι, που συνηθίζεται να πέφτει κάθε χρόνο κατά τη χειμερινή περίοδο. Περπατώντας για το σπίτι που θα με φιλοξενούσαν παρατηρούσα στους δρόμους τα γιορτινά λαμπιόνια των Χριστουγέννων, τα καινούργια κτίρια με τα λιγοστά μαγαζιά και τον κόσμο που περπατούσε στα παγωμένα πεζοδρόμια με μια εντυπωσιακή ευκολία.

Την επόμενη ημέρα πήγα στην παλαιά πλευρά της Οχρίδας και βρέθηκα μπροστά σε μια πανέμορφη πόλη δίπλα στη μεγάλη λίμνη που μοιάζει μάλλον με θάλασσα λόγω της απεραντοσύνης της. Η πόλη είναι κτισμένη σε έναν λόφο αμφιθεατρικά με πολλά καλντερίμια και παλαιά ψηλά πέτρινα σπίτια, τα περισσότερα ασβεστωμένα. Η υποβλητικότητα των μεγάλων βυζαντινών εκκλησιών και μοναστηριών σε κάνουν να νοιώθεις τη μεγάλη σημασία που είχε η πόλη και η ευρύτερη περιοχή για την Ορθοδοξία από την εποχή του Βασίλειου του Βουλγαροκτόνου, την εποχή που πέρασε στην κυριαρχία των Σέρβων, άλλα και ως σήμερα όπου συναντάς ανθρώπους που δίνουν ιδιαίτερη σημασία στην Ορθοδοξία. Αξίζει να επισκεφθεί κανείς τη Μητρόπολη του Αγ. Κλήμεντος, την Εκκλησία της Αγ. Σοφιάς, όπως και τον Αγ. Ιωάννη μια ερημική εκκλησία με καταπληκτική θέα στη λίμνη λίγο έξω από την πόλη.

Βεβαίως η περίοδος των τελευταίων χρόνων, δυστυχώς, δεν είναι και η καλύτερη γι' αυτό το κρατίδιο. Είναι αισθητή η οικονομική ανέχεια των ανθρώπων, όπως και ο φόβος που υπάρχει γενικώς ύστερα από τα τελευταία γεγονότα στο Κοσσυφοπέδιο. Τις νύχτες όμως το γλέντι φουντώνει, τα καλντερίμια γεμίζουν από νέα παιδιά που τριγυρνάνε στα πολλά μπαράκια και στα καφενεία της πόλης. Οι μεγαλύτεροι, με τη σειρά τους, ετοιμάζουν το χριστουγεννιάτικο τραπέζι για την επόμενη ημέρα όπου θα μαζευτεί όλη η οικογένεια να γιορτάσει τα Χριστούγεννα, που εκεί πέφτουν στις 9 Ιανουαρίου με το παλαιό ημερολόγιο. Οσοι έχουν το όνομα Χρήστος ετοιμάζουν φαγητά και γλυκίσματα, ανοίγουν την πόρτα των σπιτιών τους και περιμένουν φίλους και ξένους για να τους κεράσουν και να διασκεδάσουν με μπόλικο κρασί και Ζόλτα έτσι ονομάζεται το τοπικό τσίπουρο. Εκεί η κάμερά μου μπήκε στην τσάντα. Σειρά είχε το γλέντι και ο χορός με ανθρώπους ζεστούς και φιλόξενους που αποδεικνύουν καθημερινά ότι οι λαοί των Βαλκανίων δεν έχουν διαφορές.

(πηγή: BHMA)

Ελβετία

Οι Άλπεις κάνουν την Ελβετία μία αληθινά τρισδιάστατη χώρα. Από τον αέρα ή από τις πεδιάδες οι Άλπεις είναι θεαματικές.Υπάρχουν τόσες πολλές ψηλές κορφές. Η Ντουρφουρσπίτσε (Dufourspitze)και η Ματερχόρν (Matterhorn) κοντά στο Ζέρματ (Zermatt), η Άϊκερ (Eiger) που δεσπόζει του δάσους Γκρίντελβαλτ (Grindelwald), η Γουγκφράου (Jungfrau) και η Βάϊσχορν (Weisshorn). Οι ελβετικοί παγετώνες και ρυάκια χύνουν τα νερά τους στους ποταμούς Δούναβη, Ρήνο και Πο. Ξακουστά περάσματα ανάμεσα στα βουνά είναι του μεγάλου Σεντ Βερνάρτ (St. Bernard), Σίμπσον (Simpson), Σεντ Γκόταρτ (St. Gotthard) και Μπερνίνα (Bernina).

Η γερμανόφωνη Ζυρίχη είναι μία μητρόπολης γεμάτη λίμνες, χωρίς εργοστάσια, ένας κήπος ανάμεσα στα δασώδη βουνά. Παραδοσιακά, λαμπρά σπίτια μετατράπηκαν σε εστιατόρια. Οι δίδυμοι γοτθικοί πυργίσκοι της εκκλησίας Γκροσμούνστερ (Grossmunster) είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της πόλης και η εκκλησία Φράουμουνστερ (Fraumunster) ξεχωρίζει για τα υπέροχα παράθυρα της βιτρό. Επισκεφθείτε την πόλη τον Αύγουστο, 500,000 νεαροί «ravers» παρελαύνουν εδώ.

Βασιλεία, η αρχαία αυτή πόλη στις όχθες του Ρήνου είναι κέντρο τέχνης και έρευνας. Φημίζεται για τον πετρόχτιστο καθεδρικό ναό της, το μουσείο καλών τεχνών και για το τριήμερο καρναβάλι της.

Η Λουκέρνη, στις όχθες μίας ειδυλλιακής λίμνης πλαισιωμένη από βουνά, για το μεσαιωνικό ξύλινο γεφύρι της, για το πύργο νερού της και για το μνημείο του ξαπλωτού λέοντα αφιερωμένο στους Λουή XVI και Μαρία Αντουανέτα.

Το Μοντρέ φιλοξενεί το γνωστό καλοκαιρινό φεστιβάλ μουσικής τζαζ. Πολύ κοντά είναι το κάστρο Χίλον.

Η πρωτεύουσα Βέρνη έχει μία πολύ καλά διατηρημένη παλιά πόλη συμπεριλαμβανομένου της μεσαιωνικής λακούβας με τις αρκούδες. Στα περίχωρα της Βέρνης κυριαρχεί το βουνό Γουγκφράου, (Jungfrau) το οποίο είναι 3.960 μέτρα ψηλό. Στη βάση του βουνού βρίσκεται το όμορφο Ιντερλάκεν (Interlaken).

Η γαλλόφωνη Γενεύη είναι η πόλη του Κάλβιν και του Ρουσό, του Ερυθρού Σταυρού και πολλών άλλων διεθνών οργανισμών, βρίσκεται στην άκρη της ομώνυμης λίμνης απ’ όπου πηγάζει ο ποταμός Ροδανός.

Γύρω από τη λίμνη της Γενεύης είναι και η Λωζάνη, γνωστή για το καθεδρικό της ναό και για το ολυμπιακό μουσείο που διαθέτει.

Η περιοχή Βαλέ εκτείνεται από τις πηγές του Ροδανού μέχρι τη λίμνη της Γενέυης. Η πεδιάδα του Ροδανού οδηγά σε αλπικά θέρετρα όπως το Ζέρματ (Zermatt), το Σας Φε (Saas Fee) και το Βερπιέρ (Verbier).

Τισίνο (Ticino) είναι η ιταλόφωνη περιοχή της Ελβετίας με κύριες πόλεις το Λοκάρνο και το Λουγκάνο, δύο ηλιόλουστες πόλεις στις όχθες της λίμνης και τα βουνά γύρω.

Η περιοχή Γκράουμπουντεν (Graubunden) στα ανατολικά της χώρας είναι το κέντρο του ρωμαϊκού πολιτισμού και γλώσσας. Κάπου 150 πεδιάδες ξεδιπλώνονται ανάμεσα στα βουνά της περιοχής. Δημοφιλή θέρετρα είναι το Σεντ. Μόριτζ (St. Moritz), το Νταβός (Davos), το Αρόζα (Arosa) και το Φλιμς (Flims).

Οι όπερες στη Ζυρίχη και στη Γενεύη θυμίζουν παλιές ωραίες εποχές. Χειμερινά θέρετρα όπως το Σεντ Μόριτζ (St. Moritz), το Ζέρματ και το Νταβός είναι γνωστά για τη βραδινή διασκέδαση, μετά το σκι, που προσφέρουν. Πολλές πόλεις και μεγάλα χωριά προσφέρουν παραστάσεις φολκλόρ.

Δεν υπάρχει καθαρά παραδοσιακή ελβετική κουζίνα, αλλά αυτή διαφέρει από περιοχή σε περιοχή όπως και η ιστορία αυτού του τόπου. Όμως σε κάθε περιοχή, ο κόσμος περηφανεύεται ότι χρησιμοποιεί τα καλύτερα υλικά και μαγειρεύει με το καλύτερο τρόπο.

Λόγω του ότι σχεδόν όλες οι πόλεις βρίσκονται κοντά σε μία λίμνη, σερβίρεται σε κάθε εστιατόριο ψάρι. Οι ποικιλία από λουκάνικα θα σας δελεάσει σίγουρα και μη παραλείψετε να δοκιμάσετε μία σαλάτα με τυρί και λουκάνικα Κέζε-Βουρστ-Σάλατ (Kase-Wurst-Salat). Την εποχή των μανιταριών κάνουν την εμφάνιση διάφορα φαγητά με μανιτάρια όπως το «Croutes» και το «Risotto ai Funghi». Πίτες και τάρτες γεμισμένες με κρέας, τυρί, αλλαντικά και χορταρικά είναι πολύ αγαπητά γεύματα.

Μερικά από τα πιο γνωστά φαγητά είναι φτιαγμένα με τυρί. Μία κούπα φοντού (fondue) είναι ότι καλύτερο για να μοιραστείτε με φίλους. Δοκιμάστε το ρακλέτ (λιωμένο τυρί με πατάτες και πίκλες), το ράμεκουϊνς (γλυκά με τυρί) ή τα μαλακόφς (κρέπες με τυρί). Μην παραλείψετε το φυσικό τυρί με ξεροψημένο ψωμί.

Μεγάλη είναι και η ποικιλία σε γλυκά. Όποτε θέλετε μπορείτε να έχετε ένα κομμάτι μαζί με καφέ σε μία από τις πολλές καφετέριες. Ακόμα οι Ελβετοί παράγουν αρκετά είδη κρασιών, μπίρας και άλλων οινοπνευματωδών.

Τα ελβετικά προϊόντα είναι παγκοσμίως γνωστά για την καλή τους ποιότητα και φινίρισμα. Ο καλύτερος τόπος για να αγοράσετε ελβετικά αναμνηστικά είναι ένα Χάϊματβερκ (Heimatwerk), καταστήματα που διαθέτουν μεγάλη ποικιλία από χειροποίητα αντικείμενα από όλη την Ελβετία. Ψάξτε για λευκά είδη, δαντέλες, κεντητά μαντιλάκια, υφάσματα, ξύλινα σκαλιστά, κεραμικά, παιγνίδια, κούκλες, σουγιάδες και μουσικά κουτιά. Τα καλύτερα ξύλινα σκαλιστά έρχονται από το Μπρινζ. Μπορείτε να βρείτε επίσης μεγάλη ποικιλία από ρολόγια, τα πιο γνωστά προϊόντα της Ελβετίας. Επίσης πάρα πολλές είναι οι σοκολάτες, σε όλα τα σχήματα και μεγέθη, οι αθλητικές στολές, οι στολές και εξοπλισμός για σκι και τα όργανα ακριβείας.

Στις παλιές γειτονιές της Βέρνης, της Γενεύης και της Λωζάνης υπάρχουν πολλά καταστήματα με παλιά βιβλία και αντίκες.

Στις περισσότερες πόλεις, οι πεζόδρομοι κάνουν το ψώνισμα πολύ εύκολο για τους πεζούς. Η Μπάνχοφστρασε στη Ζυρίχη είναι μία από τις πιο ελκυστικές της Ευρώπης.

Κούνστχαους (Kunsthaus), Ζυρίχη. Εδώ εκθέτονται έργα από τον Ρέμπραντ μέχρι τον Τζιακομέτι, έργα της Κίνησης Τάτα, όπως και γλυπτά του Ρόντιν, Κάλτερ και Μπρανκούσι. Υπάρχει επίσης μία εξαιρετική συλλογή γραφικής τέχνης.

Τσιτκλόκε (Zytglogge), Βέρνη. Ο πύργος του ρολογιού της Βέρνης, ο οποίος για περισσότερα από 450 χρόνια εκτελεί θεαματικές ωραίες παραστάσεις με αρκούδες που χορεύουν, πετεινούς, ιππότες και ένα γελωτοποιό.

Το Μουσείο Τέχνης στη Βασιλεία, η αρχαιότερη δημόσια συλλογή έργων τέχνης του κόσμου φιλοξενεί έργα από τον 15ον μέχρι και τον 20ον αιώνα των ζωγράφων, Χόλμπαϊν του νεότερου, του Πικασό, του Μπρακ, γλυπτά του Τζακομέτι και Αμερικάνικη Ποπ Αρτ.

Το Ελβετικό Μουσείων Μεταφοράς στη Λοκέρνη. Μία συλλογή μεταφορικών μέσων, από παλιά αεροπλάνα και τρένα, διαστημική και επικοινωνιακή τεχνολογία και το θέατρο Όμνιμαξ.