Βέρνη και Λουκέρνη

Πράσινες κοιλάδες, χιονισμένα βουνά, λίμνες και ποτάμια συνθέτουν το ελβετικό σκηνικό. Σχεδόν όλες οι πόλεις είναι κτισμένες πάνω σ’ ένα ποτάμι ή λίμνη. Η Ζυρίχη στην ένωση δύο ποταμών, του Λίματ και του Σιλ και στην ομώνυμη λίμνη. Η Βέρνη διασχίζεται από τον Άαρ. Η Γενεύη, στις όχθες της λίμνης Λεμάν, από τον Ροδανό και η Λουκέρνη από τον Ρέους. Το σύντομο ταξίδι μας στη Βέρνη, την ομοσπονδιακή πρωτεύουσα της Ελβετίας, μας χάρισε τη μοναδική εμπειρία του ωραιότερου πεζόδρομου που έχουμε ως τώρα δει. Είναι Κυριακή πρωί. Ξεκινώντας απ’ το λάκκο με τις αρκούδες, σύμβολο της πόλης, διασχίζουμε μια απ’ τις γέφυρες του Άαρ και μέσα σε μια καταπληκτική ηρεμία ανηφορίζουμε προς το κέντρο. Δεξιά και αριστερά συνεχόμενα παλιά σπίτια, φορτωμένα πολύχρωμα λουλούδια, στη μέση του Άλπειςπλακόστρωτου δρόμου στολισμένα με γλυπτά σιντριβάνια, μια απέραντη σειρά από στοές και στις δυο πλευρές, μια άμαξα που περνά αργά, σε μεταφέρουν σ’ άλλες εποχές, σαν να ζεις για λίγο σε μια μεσαιωνική πόλη.Η Λουκέρνη, είναι η ομορφιά σε μικρογραφία. Κι εδώ η λίμνη κι εδώ ο ποταμός και τα γεφύρια κι ανάμεσά τους η ομορφότερη ίσως γέφυρα της Ευρώπης, μια σκεπαστή, ξύλινη γέφυρα, ζωγραφισμένη από μέσα και με το χρωματικό όργιο των λουλουδιών απέξω να την κάνουν να μοιάζει μ’ έναν κήπο μέσα στη λίμνη.

Λίγα λόγια για την Ελβετία:
Χωρίζεται μορφολογικά σε δύο ζώνες. Η πρώτη είναι η αλπική ζώνη που κυριαρχείται από το συγκρότημα Άλπεων και τις διακλαδώσεις του και καταλαμβάνει τα 3/5 της χώρας. Αυτή η ορεινή περιοχή έχει σχήμα πετάλου και περικλείνει μέσα της τη ζώνη του οροπεδίου. Η αλπική περιοχή σχηματίζεται από 3 διακλαδώσεις των Κ. Άλπεων κι απ' την οροσειρά του Ιούρα, που βρίσκεται στα δυτικά και κατά μήκος των συνόρων με τη Γαλλία. Οι τρεις αυτές διακλαδώσεις των Άλπεων είναι: οι Πεννικές Άλπεις, οι Βερνικές Άλπεις και οι Ραιτικές Άλπεις.

Στο Ν.Δ. τμήμα της χώρας, σαν συνέχεια του Λευκού όρους, είναι οι Πεννικές Άλπεις (ή Βαλαίσιες Άλπεις) με ψηλότερη κορυφή την Μόντε Ρόζα (4.638 μ.). Στο Α. άκρο τους βρίσκεται η σήραγγα του Σεμπλόν, ιδιαίτερα σημαντική για το ευρωπαϊκό σιδηροδρομικό δίκτυο, και στα Δ. η σήραγγα του Αγίου Βερνάρδου. Άλλες υψηλές κορυφές των Πεννικών Άλπεων είναι η Μάπερχορν (4.505 μ.), η Βάισχορν (4.512 μ.) και η Νομ (4.500 μ.).

Από το Ν.Δ. τμήμα της χώρας ξεκινούν και οι Βερνικές Άλπεις, που προχωρούν όμως προς τα βόρεια, καταλαμβάνοντας, με τον όγκο τους, το κέντρο της χώρας. Έχουν σαν υψηλότερη κορυφή το Φινστεράαχορν με ύψος 4.275 μ. Στο Α. τμήμα προβάλλει ο όγκος των Ραιτικών Άλπεων, που σχηματίζουν προς τα Ν.Α. δυο άλλες διακλαδώσεις: τις Άλπεις του Γκριζόν και τις Άλπεις Αμπούλα. Στην περιοχή αυτή υπάρχει το περίφημο τουριστικό κέντρο Σαιντ - Μόριτς, το αναπαυτήριο του Νταβός και τα χιονοδρομικά κέντρα της Κουρ και της Αρόζα.Το μέσο ύψος της αλπικής ζώνης ξεπερνά τα 2.100 μ, ενώ το μέσο ύψος της περιοχής του οροπεδίου βρίσκεται γύρω στα 900 μ. Για το λόγο αυτό ολόκληρη σχεδόν η οικονομική ζωή της χώρας συγκεντρώνεται στη ζώνη του οροπεδίου. Εκεί βρίσκονται οι κυριότερες πόλεις κι εκεί παράγεται το 85% των βιομηχανικών και το 75% των αγροτικών προϊόντων.

Οι ορεινοί αυτοί όγκοι, που καταλαμβάνουν τα 3/5 της χώρας, είναι σκεπασμένοι όλο το χρόνο με χιόνι. Από εδώ ξεκινούν τα μεγάλα ποτάμια της Ευρώπης, ο Ρήνος κι ο Δούναβης, κι εδώ έχει τις πηγές του ο Ροδανός. Τα ποτάμια αυτά, καθώς και οι μεγάλες λίμνες της Ελβετίας, τροφοδοτούνται με τα νερά από το λιώσιμο του χιονιού και των παγετώνων, καθώς κι από τα νερά των βροχών που είναι συχνές και δυνατές σ' ένα τέτοιο υψόμετρο. Το όρος Άγιος Γοτθάρδος, στις Κεντρικές Άλπεις, είναι η κυριότερη πηγή τροφοδοσίας των ποταμών της Ευρώπης.

Οι ποταμοί της Ελβετίας, επειδή πηγάζουν από παγετώνες, είναι χειμαρρώδεις και γι' αυτό το λόγο δεν είναι πλωτοί. Μόνες εξαιρέσεις είναι ο Ρήνος, που για ένα μικρό διάστημα είναι πλωτός, καθώς κι ο Άαρ σ' ένα σημείο που μια διώρυγα τον συνδέει με τη λίμνη Βιέν. Αυτή η διώρυγα είναι πλωτή και χρησιμεύει στο διακανονισμό των νερών του Άαρ, όταν αυτός κινδυνεύει να ξεχειλίσει. ΛουκέρνηΤο έδαφος της Ελβετίας κατακλύζεται από χιλιάδες λίμνες. Αυτές καταλαμβάνουν συνολικά έκταση 1.343 τετρ. χιλιομέτρων. Οι κυριότερες απ' αυτές είναι: της Γενεύης ή αλλιώς Λεμάν, που βρίσκεται στα σύνορα με τη Γαλλία, η λίμνη Ματζόρε στα σύνορα με την Ιταλία, η λίμνη της Κωνστάντιας στα σύνορα με τη Γερμανία, η λίμνη της Ζυρίχης, η λίμνη του Λουγκάνο, η Τουν, η Βιεν, η Μορά κ.ά. Οι περισσότερες απ' τις λίμνες αυτές είναι και φημισμένα τουριστικά κέντρα, γιατί παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον εξαιτίας της φυσικής τους γραφικότητας. Το κλίμα της Ελβετίας είναι ψυχρό και, κατά βάση ξηρό, αν και σ' ορισμένες περιοχές βρέχει 160 με 180 μέρες το χρόνο. Το κλίμα παρουσιάζει μεγάλες ανομοιομορφίες από περιοχή σε περιοχή, αλλά είναι γενικά υγιεινό. Την ιδιότητα αυτή, του κλίματος της χώρας τους, εκμεταλλεύτηκαν οι Ελβετοί με τον καλύτερο τρόπο. Ίδρυσαν πολλά σανατόρια, αναπαυτήρια, ψυχιατρικές κλινικές και μετέτρεψαν την Ελβετία σε θεραπευτικό κέντρο για τις παθήσεις των πνευμόνων (όπως η φυματίωση) και των νεύρων.

Η Ελβετία είναι γενικά μια χώρα με υψηλό βιοτικό, αλλά και πνευματικό επίπεδο και η οικονομική της ανάπτυξη στηρίζεται, κατά ένα μεγάλο μέρος, στο υψηλό πνευματικό και επιστημονικό επίπεδο της χώρας. Μια απλή απόδειξη είναι η αναπτυγμένη της κτηνοτροφία και κυρίως των αγελάδων, που, ενώ δε γίνεται σε μεγάλες κτηνοτροφικές μονάδες, η υψηλή απόδοση των αγελάδων σε γάλα οφείλεται στις σύγχρονες επιστημονικές μεθόδους, που εφαρμόζουν οι Ελβετοί κτηνοτρόφοι στη διατροφή τους. Το εμπόριό της είναι επίσης πολύ αναπτυγμένο. Εξάγει χημικά και φαρμακευτικά προϊόντα, μηχανές, ηλεκτρικές συσκευές, ρολόγια κ.ά. βιομηχανικά προϊόντα και εισάγει κυρίως τρόφιμα, καύσιμα και πρώτες ύλες.

Ο τρίτος και ο πιο σημαντικός πόλος από ορισμένη άποψη της οικονομίας της είναι ο τουρισμός. Η φυσική ομορφιά, το υγιεινό της κλίμα, ή ήσυχη ζωή της Ελβετίας προσελκύουν κάθε χρόνο εκατομμύρια τουρίστες στα διάφορα τουριστικά θέρετρα που είτε βρίσκονται στις πλαγιές των Άλπεων, όπως το Σαιντ - Μόριτς, η Κουρ, η Αρόζα, το Νταβός είτε στις όχθες των γραφικών της λιμνών. Έτσι η Ελβετία είναι από τη μια μεριά το ησυχαστήριο της Ευρώπης κι απ' την άλλη το πιο περίφημο κέντρο για χειμερινά σπορ. Η χώρα διοικητικά χωρίζεται σε 19 καντόνια και 6 ημικαντόνια. Το καθένα από αυτά έχει δική του κυβέρνηση και, κατά κάποιο τρόπο, αποτελεί ξεχωριστό κράτος. Αλλά οι αντιπρόσωποι των καντονίων σχηματίζουν το κεντρικό ομοσπονδιακό συμβούλιο, που ο πρόεδρός του είναι και πρόεδρος της ομοσπονδιακής δημοκρατίας. Όλοι σχεδόν οι κάτοικοι είναι Ελβετοί και οι πιο πολλοί μιλούν γερμανικά, αν και σ' ορισμένες περιοχές, στα νότια και στα νοτιοανατολικά, μιλάνε ιταλικά και γαλλικά. Είναι χριστιανοί, αλλά άλλοι είναι διαμαρτυρόμενοι κι άλλοι καθολικοί. Το 1815 το συνέδριο της Βιέννης αναγνώρισε την ανεξαρτησία, αλλά και την ουδετερότητα της Ελβετίας. Από τότε και μέχρι σήμερα η Ελβετία κατόρθωσε να διατηρήσει την ουδετερότητά της, παρά το γεγονός ότι πολλές φορές βρέθηκε στο μέσο μιας ευρωπαϊκής ή μιας παγκόσμιας σύρραξης.

Πρωτεύουσα της χώρας είναι η Βέρνη με 163.000 κατοίκους. Άλλες σπουδαίες πόλεις είναι η Ζυρίχη, η Βασιλεία, η Γενεύη, η Λωζάνη. Νόμισμα έχει το ελβετικό φράγκο. Το υψηλό πνευματικό επίπεδο της χώρας οφείλεται στο θαυμάσιο εκπαιδευτικό σύστημά της. Η κατώτερη εκπαίδευση είναι υποχρεωτική και δίνεται δωρεάν σ' όλα τα καντόνια. Το επόμενο στάδιο, της μέσης, χωρίζεται στην επαγγελματική (τεχνικές σχολές) και στην ακαδημαϊκή (Λύκεια) που οδηγεί στα πανεπιστήμια και στα πολυτεχνεία. Σε σχέση με τις άλλες χώρες της Ευρώπης η Ελβετία έχει τα περισσότερα πανεπιστήμια και πολυτεχνεία, ανάλογα φυσικά με το μικρό πληθυσμό της χώρας. Περίφημο είναι το πολυτεχνείο της Ζυρίχης, καθώς και η Οικονομική σχολή της Λωζάνης. Στα Ελβετικά πανεπιστήμια φοιτούν και χιλιάδες ξένοι σπουδαστές που πηγαίνουν κυρίως για μεταπτυχιακές σπουδές, λόγω του υψηλού επιστημονικού επιπέδου που παρέχουν αυτά τα πανεπιστήμια. Επίσης πολύ αναπτυγμένα είναι τα γράμματα και οι τέχνες. Από το 17ο αιώνα η Ελβετία ήταν σπουδαίο πνευματικό κέντρο, αν και η έλλειψη εθνικής γλώσσας ταύτισε ιστορικά την ελβετική φιλολογία και σκέψη με τη γερμανική και τη γαλλική.

Η Ελβετία είναι η πατρίδα του φιλόσοφου και κοινωνιολόγου Ζαν Ζακ Ρουσσώ, του οικονομολόγου και κοινωνιολόγου Παρέτο, του περίφημου ποιητή Βριντέλ. Από τους νεότερους μπορούμε να ξεχωρίσουμε τους γνωστούς θεατρικούς συγγραφείς Μ. Φριτς και Φ. Ντύρρενματ που γράφουν γερμανικά και το γαλλόφωνο Βέρνηπεζογράφο Κ. Ραμύζ. Στο χώρο των εικαστικών τεχνών μπορούμε ν' αναφέρουμε τ' όνομα του Λε Κορμπυζιέ, που υπήρξε ο μεγαλύτερος ίσως αρχιτέκτονας του 20ου αιώνα και τα ονόματα του Πάουλ Κλέε, διάσημου ζωγράφου και του γλύπτη Αλμπέρτο Τζιακομμέτι.

(πηγή: www.travelchat.gr)