Μπορείτε να φανταστείτε μια ασιατική πρωτεύουσα χωρίς κίνηση, θόρυβο καυσαέρια και πολυκοσμία; Αυτή είναι η Βιεντιάνε που απλώνεται κατά μήκος της ανατολικής όχθης του Μεκόνγκ. Με 133.000 κατοίκους είναι η μεγαλύτερη πόλη στο Λάος, αλλά αρκετά μικρή για να την βαδίσετε και μάλιστα αρκετά ευχάριστα, χάρις στα φαρδιά πεζοδρόμια (προσοχή, υπάρχουν αρκετές τρύπες, από έργα σε εξέλιξη) με σκιές από αιωνόβια δέντρα και μια ατμόσφαιρα άλλης εποχής. Τα περισσότερα αξιοθέατα βρίσκονται σε ακτίνα μόλις 1 χιλιομέτρου από το κέντρο, όπως ο ναός Wat Si Saket, ένας από τους παλαιότερους στη Βιεντιάνε, ο Haw Pha Kaew που έχει μετατραπεί σε μουσείο και αρκετούς άλλους, στους οποίους πέρα από το αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον αξίζει να σταθείτε και να κουβεντιάσετε με τους νεαρούς καλόγερους -αρκετοί μιλάνε λίγα αγγλικά- που θα έρθουν όλο περιέργεια κοντά σας. Το χαρακτηριστικό όμως της πόλης, δεν είναι άλλο από τη μεγάλη χρυσή στούπα Pha That Luang, σύμβολο του Βουδισμού και εθνικό σύμβολο συνάμα. Απέχει περίπου 3,5 χιλιόμετρα από το κέντρο (45 λεπτά περπάτημα) και αν ενδιαφέρεστε για ξεχωριστές φωτογραφίες προτιμήστε τις απογευματινές ώρες, όταν η ζεστή απόχρωση του χρυσού από το κόκκινο φως του ήλιου κάνει αντίθεση με το γαλανό ουρανό. Θυμηθείτε ότι ο ναός κλείνει αρκετά νωρίς (16:30) ώστε να προλάβετε να τον απολαύσετε και από μέσα. Περίπου 24 χιλιόμετρα έξω από την πόλη, βρίσκεται το Πάρκο του Βούδα, γνωστό σαν Xieng Khuan, με τεράστια ομοιώματα από τη Βουδιστική και Ινδουιστική μυθολογία. Σε ορισμένα από αυτά μπορείτε μάλιστα να ανέβετε ή να μπείτε μέσα τους, όπως κάνουν πολλά παιδάκια που επισκέπτονται το πάρκο με τις οικογένειές τους. Μπορείτε να πάτε με λεωφορείο, με jumbo (τρίκυκλο όχημα που μεταφέρει 8-10 επιβάτες σε καρότσα) ή με το ποδήλατό σας, δεν υπάρχουν ανηφόρες, το πάρκο είναι στις όχθες του Μεκόνγκ.
Vang Vieng
Το Vang Vieng είναι μια μικρή παραποτάμια πόλη στη διαδρομή προς Luang Prabang περίπου 160 χλμ. από τη Βιεντιάνε. Η ίδια η πόλη δεν έχει κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αλλά στην απέναντι όχθη του Μεκόνγκ, υπάρχουν οι χαρακτηριστικοί για την περιοχή ασβεστολιθικοί κάθετοι βράχοι, που υψώνονται πάνω από τους ορυζώνες. Υπάρχουν μάλιστα και μερικές σπηλιές μέσα σε αυτούς, που εύκολα μπορείτε να επισκεφτείτε. Το καλύτερο που έχετε να κάνετε, είναι να νοικιάσετε ένα ποδήλατο από το ξενοδοχείο σας, να το περάσετε απέναντι με τις μακρόστενες βάρκες που διασχίζουν το ποτάμι και να περιπλανηθείτε ανάμεσα στους βράχους, τους ορυζώνες και τα μικρά χωριά που είναι χαμένα μέσα σε πανέμορφα τοπία.
Luang Prabang
To Luang Prabang άρχισε να γίνεται γνωστό για τους 32 διατηρημένους ναούς του που χρονολογούνται πριν από τη γαλλική αποικιοκρατία και για το καλοδιατηρημένο βασιλικό παλάτι που σήμερα είναι μουσείο. Η πόλη βρίσκεται στις όχθες του Μεκόνγκ σε 700 μ. υψόμετρο και περικλείεται από βουνά και ορεινές ζούγκλες. Η ίδια η πόλη σου εμπνέει μια γαλήνη, ίσως γιατί υπάρχουν ελάχιστα αυτοκίνητα είναι πλημμυρισμένη από ποδήλατα οι δρόμοι είναι γεμάτοι από σπουδαστές - μοναχούς και σε κάθε γειτονιά υψώνονται οι οβελίσκοι από τους βουδιστικούς ναούς. Στις όχθες του Μεκόνγκ υπάρχουν αρκετά γραφικά ταβερνάκια, κουλτουριάρικα καφέ και γενικά μέρη που μπορεί να χαλαρώσει και να αποβάλλει όλο το δυτικό άγχος που κουβαλά μαζί του.
25 χιλιόμετρα ανεβαίνοντας το ποτάμι από το Luang Prabang βρίσκονται οι σπηλιές Pak Ou, η πρώτη έχει την είσοδό της από το ποτάμι και είναι γεμάτες με φιγούρες του Βούδα. Στην απέναντι όχθη υπάρχουν μικρά χωριά με ψαράδες και αγγειοπλάστες. Δεν θα δυσκολευτείτε να βρείτε μια βάρκα να σας πάει στις σπηλιές και μετά να σας αφήσει να κάνετε μόνοι σας μια βόλτα στα παραποτάμια χωριά.
Τέλος, στο Luang Prabang υπάρχουν πολλά ταξιδιωτικά γραφεία που ειδικεύονται σε δραστηριότητες για ξένους, όπως περίπατοι στη ζούγκλα, στο ποτάμι ή σε επισκέψεις των μειονοτικών χωριών στη γύρω περιοχή.
Phonsavan
Το Phonsavan (λέγεται και Xieng Khuan) είναι γνωστό για την "πεδιάδα με τα πιθάρια" (Plain of Jars), ένα από τα πιο αινιγματικά αξιοθέατα του Λάος, ένα πεδίο, διάσπαρτο με μεγάλα λίθινα πιθάρια. Σε μια τεράστια έκταση (14 σημεία είναι γνωστά με τα πιθάρια) υπάρχουν συνολικά 250 περίπου πιθάρια που ζυγίζουν από 600 - 1000 κιλά το καθένα. Με οδηγό και τζιπ που θα βρείτε σε όλα τα ξενοδοχεία της πόλης είναι εύκολο να πάτε. Το Phonsavan είναι μια επίπονη μέρα ταξίδι από το Luang Prabang, εκτός και αν χρησιμοποιήσετε αεροπλάνο, ενώ είναι αμφίβολο αν είναι εφικτή η διαδρομή σε μια μέρα από / προς Βιεντιάνε.
(πηγή: www.eportal.gr)
Λάος: η χώρα των χιλίων ελεφάντων!
Ανάληψη Ηρακλείου
Ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριό μπορεί να προσφέρει τις προϋποθέσεις για θαυμάσιες διακοπές; Βεβαίως, αρκεί να βρίσκεται στην Κρήτη!
Είκοσι μόλις χιλιόμετρα από το Ηράκλειο της Κρήτης, και πέντε μόλις λεπτά από τη Χερσόνησο -μία από τις πιο διάσημες τουριστικές περιοχές της Κρήτης- η Ανάληψη, ένα μικρό γραφικό παραθαλάσσιο χωριό, σας περιμένει για να σας ξεκουράσει και να σας δροσίσει.
Γνωριμία με το χωριό
Πρόκειται για έναν κομψό οικισμό χιλίων περίπου κατοίκων, η ιστορία του οποίου ξεκινάει από την εποχή της Τουρκοκρατίας. Έναν οικισμό, ο οποίος κατά τους καλοκαιρινούς μήνες σφύζει από ζωή, διατηρώντας όμως ταυτοχρόνως και τις ήσυχες -ιδανικές για ηρεμία- γωνιές του.
Οδοιπορικό
Αφήνοντας πίσω σας το Ηράκλειο, μετά από μια σύντομη αλλά πανέμορφη διαδρομή, θα φτάσετε στον προορισμό σας. Η Ανάληψη ανήκει στο Δήμο Γουβίων και σας περιμένει να την ανακαλύψετε. Περπατήστε στα γραφικά σοκάκια του χωριού, παρατηρήστε τα περιποιημένα σπίτια του και γνωριστείτε με έναν άλλο τρόπο ζωής, πιο απλό, πιο ευχάριστο, χωρίς άγχη και βιασύνες. Αν πεινάσετε, σταματήστε σε κάποια από τις παραδοσιακές ταβέρνες του και δοκιμάστε μαγικές γεύσεις της πεντανόστιμης κρητικής κουζίνας. Και όταν πλησιάζει το σούρουπο, απολαύστε ένα μίνι περίπατο στον παραλιακό δρόμο. Από εδώ θα θαυμάσετε ένα από τα ομορφότερα ηλιοβασιλέματα.
Αν πάλι δεν είστε λάτρεις της ηλιοθεραπείας και της ξεκούρασης στην παραλία, αλλά εραστές των εκδρομών, σίγουρα δεν θα βγείτε χαμένοι. Μπείτε στο πλοιαράκι και κάνετε μια σύντομη εκδρομή στο γειτονικό νησάκι, την Ντία. Βρίσκεται απέναντι και είναι εκεί όπου εκτρέφεται ο κρητικός αίγαγρος, το διάσημο Κρι Κρι.
Μήπως, πάλι, προτιμάτε κάτι πιο... στεριανό; Πεζοπορία ας πούμε; Μια εκδρομή κατά μήκος του ποταμού θα σας ενθουσιάσει. Ειδικά όταν θα τερματίσετε στο θαυμάσιο φαράγγι της περιοχής. Εκεί θα ξεκουραστείτε και θα δροσιστείτε κάτω από την πυκνή βλάστηση, προτού να πάρετε το δρόμο της επιστροφής.
Ξεκουραστήκατε αρκετά; Χορτάσατε ηρεμία; Ήρθε η ώρα να πεταχτείτε μέχρι τη γειτονική Χερσόνησο. Εδώ το... κλίμα αλλάζει. Ο κόσμος γίνεται περισσότερος και ο αέρας μεταφέρει μυρωδιές κοσμοπολίτικες. Βρίσκεστε σε ένα από τα διασημότερα θέρετρα της Κρήτης. Σε ένα μέρος το οποίο κατά τους καλοκαιρινούς μήνες ποτέ δεν κοιμάται!
Απολαύστε διασκέδαση μέχρι το πρωί σε ένα από τα δεκάδες μπαράκια που θα συναντήσετε παντού, οπουδήποτε κι αν γυρίσετε στη Χερσόνησο. Λίγο πιο κάτω -αν συνεχίσετε- θα βρεθείτε στα Μάλια, με τις όμορφες παραλίες, τα ταβερνάκια και προπαντός το αρχαιολογικό ενδιαφέρον.
Παραλίες
Ένα από τα μεγαλύτερα ατού του χωριού είναι οι κρυστάλλινες παραλίες του, πολλές εκ των οποίων έχουν βραβευτεί με τη Γαλάζια Σημαία. Το μπάνιο σας σε κάποια από αυτές θα είναι εξαιρετικά απολαυστικό^ αυτό είναι εγγυημένο.
Πού και τι θα φάτε
Η κρητική κουζίνα, φημισμένη σε όλο τον κόσμο, δεν θα σας απογοητεύσει ούτε εδώ. Τα εδέσματα που θα σας προσφέρουν οι ταβέρνες και τα εστιατόρια στην Ανάληψη θα είναι εγγυημένα άριστης ποιότητας. Πολύ καλό φαγητό θα βρείτε στην Ανάληψη, τον Αστερία, το Μύθο, τον Διόνυσο, το Δελφίνι, το Έλα Μέσα, το Συρτάκι, το Volkano (όπου θα ευχαριστηθείτε και ιταλικό φαγητό), και σε άλλα.
Πού θα διασκεδάσετε
Τα: Athina Cafe Snack Bar, Mojo Cafe Bar, Velos και Tsalos Poll Bar είναι μερικά μόνο από τα μπαράκια όπου μπορείτε να απολαύσετε το ποτό σας, να χαλαρώσετε και να ακούσετε μουσική. Η ευρύτερη περιοχή έχει φυσικά πολύ περισσότερα.
Τι θα πάρετε μαζί σας
Στα μαγαζάκια της περιοχής θα βρείτε υπέροχα κεραμικά. Οι κυρίες μπορούν να αγοράσουν χειροποίητα κοσμήματα. Φυσικά, τα ντόπια κρητικά καλούδια θα κερδίσουν και το αγοραστικό ενδιαφέρον σας.
Πληροφορίες
Μετάβαση: Αν δεν έχετε δικό σας αυτοκίνητο ή δεν νοικιάσετε, μπορείτε να φτάσετε στην Ανάληψη με το λεωφορείο του ΚΤΕΛ Ηρακλείου (τηλ.: 2810-245019).
(πηγή: www.7merestv.gr, 25/6/2004)
Οι κολεξιόν της κατσαρόλας
Η επανάληψη του διαιτολογίου προκύπτει κάποτε από αδήριτη ανάγκη. Οι κάτοικοι της Αιθιοπίας δοξάζουν τον Θεό αν εξασφαλίσουν το γεύμα τους. Και ας μην παραλλάσσει από το χθεσινό. Ή πάλι, η μονοτονία γαληνεύει την ταραγμένη ψυχή του ανθρώπου. Ανταποκρίνεται στη δίψα για βαθύρριζες, απαρασάλευτες σταθερές. Οι Ιταλοί, ας πούμε, τρώγουν καθημερινώς ζυμαρικά για να κατευνάσουν τον στρόβιλο της ιδιοσυγκρασίας τους. Τούτων λεχθέντων για έναν χορτάτο και cool η αλλαγή θεωρείται απαραίτητη. Η μόδα συνεπώς επιτελεί υψηλό έργο.
Το ρούχο, η διακόσμηση, το φαγητό, το πιοτό συναποτελούν την κορνίζα μέσα στην οποία υπάρχουμε. Μεταβάλλοντας ορισμένα στοιχεία, ανανεώνοντας το ρεπερτόριο, ένα φρέσκο αεράκι ξυπνά το ενδιαφέρον και δροσίζει τη ρουτίνα. Λοιδορούμε βεβαίως και ορθώς τα fashion victims διότι καταναλώνουν ως ενεργούμενα δίχως κριτική ικανότητα και προσωπικό γούστο.
Πολλές από τις νέες προ-τάσεις για το τραπέζι μας είναι σαχλές, αν όχι βλαβερές. Ωστόσο υπάρχουν καινούργια διασκεδαστικά πράγματα ή επανακάμπτουν ξεχασμένα, παλιά φαγάκια.
Γεωργία, βιομηχανία, μεταφορές, εμπόριο, διαφήμιση, εσχάτως και μεγάλως ο τουρισμός εμπλέκονται στη φάμπρικα της τροφής. Κάθε τόσο βγάζουν όρντινο υπαγορεύοντας τον συρμό. Οι κυρίαρχοι όμως trend-setters εντοπίζονται στον χώρο του Τύπου.
Συνδεδεμένοι με την παραγωγή ή αυτόφωτοι, εκείνοι που γράφουν ή παρουσιάζουν εκπομπές στην τηλεόραση θα ευλογήσουν ή όχι το λανσάρισμα ενός προϊόντος, μιας μεθόδου, μιας γραμμής. Και ο Μέγας Κριτής, το κοινό, απαντά. Θα ενστερνισθεί ή θα απορρίψει. Η διαδικασία της φαγητικής μόδας έχει μεγαλύτερη διάρκεια από την ενδυματολογική. Το πιο συναρπαστικό στο παιχνίδι των gourmet τάσεων έγκειται στη βαθιά, αμφίδρομη φορά του.
Προτού περάσουμε σε πιάτα και οινοπνεύματα, ας δούμε τις χώρες των οποίων τα μαγειρικά ιδιώματα επικρατούν.
Οι μαγειρικοί φάροι
ΙΤΑΛΙΑ. Νυν ο Νότος, γενικότερα, το ιταλικό imperium επεβλήθη. Πρώτοι και κραταιοί οι γείτονές μας κόβουν τη γαστριμαργική τράπουλα διεθνώς. Τόσο που κάθε φαγώσιμο της μπότας ταυτίζεται αυτονόητα με το εκλεκτό. Δεν θα γλιστρήσουμε σε τούτη την παγίδα. Ξέρουμε δα πως οι τζαναμπέτηδες Ιταλιάνοι ρίξανε στην αγορά κάμποση bulk σκαρταδούρα. Εχουν ωστόσο να επιδείξουν απείραχτες από τον χρόνο τοπικές σπεσιαλιτέ και την αφελή effortless φινέτσα στο τραπέζι.
ΙΑΠΩΝΙΑ. Το πεντόσταγμα της κομψότητας. Ανεξάντλητη πηγή γνώσης οι επιμελείς και σεμνοί τεχνίτες της.
ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ. Ο ανατέλλων γίγας. Κατ' αρχήν μια αυτοφυής χλωρίδα και μια ανίδωτη πανίς της σαβάνας, του δάσους, της ερήμου που έθρεψαν επί αιώνες τους αυτόχθονες συν μια ούλτρα μοντέρνα εν πολλοίς βιολογική καλλιέργεια στις απέραντες εκτάσεις δίνουν πρώτες ύλες με καταπληκτικές οργανοληπτικές και θρεπτικές ιδιότητες. Καγκουρό, αγριόχηνες, μεγάλη ποικιλία ψαρικών, φρούτα, σπόροι, βολβοί, παρασκευασμένα με τον συγκερασμό μαγειρικών παραδόσεων των εποικιστών. Συν μια δυναμική καμπάνια που επωφελείται των Ολυμπιακών στο Σίδνεϊ για να προβάλλει τη γαστριμαργία της νέας ηπείρου. Η διαφημιστική εκστρατεία για το αυστραλέζικο κρασί με ορίζοντα το 2025 προτίθεται να μας πνίξει ως τότε.
Εδέσματα
ΤΟ ΚΟΥΝΕΛΙ. Μάλιστα. Το περιφρονημένο από τους ψηλομύτηδες γαστρονόμους «κυνήγι των θυρωρών», το «κυριακάτικο πιάτο του αγρότη» γίνεται έδεσμα του συρμού. Στον δεύτερο πόλεμο το οικόσιτο ζωάκι έσωσε από την πείνα τους Ιταλούς. Οι Γάλλοι καταναλώνουν ετησίως πέντε κιλά ανά κάτοικο. Αφθονίας ένεκεν προφανώς το σνομπάρουν οι γκουρμέδες που αναγνωρίζουν τις δυσεύρετες μοναχά ντελικατέτσες. Διότι, να: δέκα κουνέλες κάνουν 800 μωρά τον χρόνο! Ευγονία, παιδί μου. Διαιτητικώς correct ως άλιπον με στεγνή και όχι ιδιαιτέρως νόστιμη σάρκα. Πλην αυτά αντιμετωπίζονται. Θα το δέσουμε με σπάγκο μαγειρικής ώστε να μη διαλυθεί. Και θα το μαγειρέψουμε καταλλήλως και εντόνως. Στιφάδο, gibelotte, με δαμάσκηνα, κρασί. Το ζώο παίρνει λαχταριστό ρόδινο χρώμα στον φούρνο. Αν πάλι το προτιμήσετε με σάλτσα μουστάρδας, πιείτε ένα κρασί Saint Amour.
ΟΙ ΠΙΚΡΕΣ ΣΑΛΑΤΕΣ. Μοβ ραντίτσιο, λευκό φινόκιο, αισχυντηλό αντίβ και λοιπά bitter χορτάρια μαζί με γλυκόξινες σάλτσες.
ΤΑ ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΛΑΧΑΝΙΚΑ. Υβρίδια παρδαλών διασταυρώσεων. Καφετιές πιπεριές, βυσσινιές τομάτες, κίτρινα καρότα, πορτοκαλί μελιτζάνες οι αποκληθείσες τούρκικες, μακρόστενες κολοκύθες με όψη αγγουριού και γεύση γλυκοπατάτας.
ΤΟ ΚΟΥΣΚΟΥΣ. Από τη Μεσόγειο ως τη Σαχάρα. Στην Αλγερία στο Τούνεζι, μα εξόχως στη γενέτειρά του, στο Μαρόκο το τελετουργικό έδεσμα με το αραχνοΰφαντο πλιγούρι, βρασμένο στον αχνό επάνω από αρνάκι, ψάρι, λαχανικά γίνεται πολύ hot εφέτος. Δυσκολότατη παρασκευή που απαιτεί ειδικό σκεύος: την κουσκουσιέρα.
ΤΑ TARTARES ΨΑΡΙΩΝ. Σολομού, τόνου, λάβρακος. Ωμότης απροκάλυπτη.
ΟΙ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΓΑΛΛΙΚΕΣ ΦΡΕΣΚΟΤΗΓΑΝΙΣΜΕΝΕΣ ΠΑΤΑΤΕΣ. Επιτέλους!
ΤΑ ΧΩΝΑΚΙΑ. Κώνοι από αλμυρή βάφλα ή άλλη ζύμη γεμιστοί με διάφορα φαγητά. Για το πάρτι σας. Γενικότερα θα κυκλοφορήσουν πολύ οι μικρές μπουκιές ή μεγαλύτερες μερίδες σε περιτυλίγματα από φύλλα μπανάνας, dumplings, τραγανές πιτίτσες.
Στα γλυκίσματα
ΟΙ ΜΑΡΕΓΚΕΣ. Χερουβικές, συννεφένιες, απαλότατες και χωρίς λιπαρή ουσία.
ΤΑ ΚΕΪΚ. Sponge κέικ ψημένα σε μπεν μαρί, καρυδόπιτες, σοκολατένια, πλακουτσωτά ή ανάλαφρα με πολλά ασπράδια. Ολα, χαίρε σπιτικέ φούρνε, με τη ζωηφόρο σου ευωδιά.
ΟΙ ΠΡΑΛΙΝΕΣ. Καιρός ήταν. Το ευγενέστερο, το ηδονικότερο επιδόρπιο.
ΟΙ ΣΠΙΤΙΚΕΣ ΚΟΜΠΟΣΤΕΣ. Αφελώς και για να μη βαρύνετε μετά από ένα πλούσιο δείπνο.
Στα ποτά
Γερά ποτήρια και φιλότιμοι χομπίστες οι υπομανιακοί Βρετανοί ανήχθησαν στους κορυφαίους ρέκτες του κρασιού. Το Λονδίνο θεωρείται η επαρκέστερη μαρκέτα της Ευρώπης. Και η δυσκολότερη της υφηλίου.
Ανοδικό το βελάκι του συρμού προς:
Τα μεξικάνικα και τα κρασιά της Αργεντινής. Συγκρατήστε, παρακαλώ, τη φίρμα Norton, ιδιοκτησία της αυστριακής οικογένειας Σβαρόβσκι.
Τα πρώτης κλάσης, ακριβά γερμανικά. Μυρωδάτα, με ντελικάτη οξύτητα και λίαν ευδιάκριτο χαρακτήρα. Ακόμη και οι ίδιοι οι Γερμανοί πισωπλατίζουν πια τα γλυκερά, χαμηλόβαθμα, χαζά Liebfraumilch που θυμίζουν πρόστυχες κολόνιες.
Τα ερυθρά του Λίγηρα. Ο πιο μακρός, ο νωχελέστερος γαλλικός ποταμός με τους νεραϊδένιους πύργους διαβρέχει τρεις οινοπαραγωγικές ζώνες. Η μεσαία από αυτές παράγει ορισμένα μεταξένια κόκκινα κρασιά βασισμένα στην ποικιλία Cabernet Franc. Το Bourgueil είναι το πιο βαρβάτο και μακρόβιο. Μεγαλύτερη πάντως ζήτηση παρουσιάζει το Saumur - Champigny και κυρίως το Chinon.
Τα ελαφρά κόκκινα κρασιά. Με απαλές, λίγες τανίνες και κομψότητα. Στο ένα άκρο του φάσματος.
Διότι υπάρχει και το διαμετρικώς αντίθετο:
Τα δυνατά και παλαιωμένα ερυθρά. Τελευταία λέξη τα υψηλόβαθμα, στους 15,5-16% βαθμούς, της βενετσιάνικης Valpolicella. Μια ιστορική σπεσιαλιτέ του Βένετο. Τα σταφύλια θα στεγνώσουν επί μήνες στον ήλιο και η φθινοπωρινή υγρασία επικαθήμενη σε μερικές ρώγες θα δημιουργήσει τη μουχλίτσα botrytis υπεύθυνη για τη γευστική και οσφραντική οξείδωση. Το Amarone Classico, ξηρό, φθάνει στην αγορά τον πέμπτο χρόνο μετά τη συγκομιδή, ενώ το Recioto, γλυκό, θα το βρείτε σπανιότερα. Αμφότερα προσφέρονται ως επιδόρπια.
Τα sherry. Ζήτω! Το είχα προβλέψει και αναφερθήκαμε προ καιρού στα ευγενικά, ξηρά σέρι.
Οι μπίρες μικρής παραγωγής από ιδιαίτερες βύνες. Εξ ου και εφέτος θα συχνάζουμε στις μπιραρίες.
(πηγή: ΒΗΜΑ)
