Υπάρχουν, λίγοι ομολογουμένως, που τον χρησιμοποιούν καθημερινά. Είναι το καμάρι τους και δεν ανέχονται από κανέναν να τον πειράξει. Έχουν αγωνιστεί γι' αυτόν στο παρελθόν. Μιλήστε απαξιωτικά για τον Υμηττό με κάποιον από τους κυρίους ή και τις κυρίες του Βύρωνα, της Καισαριανής και του Παγκρατίου ή ακόμα και με τα μέλη των φυσιολατρικών συλλόγων που τον επισκέπτονται συχνά και θα εισπράξετε την έντονη αντίθεση και τη δυσφορία τους.
Ο Υμηττός δεν είναι μόνο κεραίες, αλλά αποτελεί ιδανική περίπτωση απόδρασης μέσα στην ίδια την πόλη. Το βόρειο τμήμα του είναι εύκολα προσβάσιμο, καταπράσινο και το προτείνουμε, ακόμα και για ένα μικρό διάλειμμα από το γραφείο!
O πύργος της Ανθούσας και στο βάθος Αθήνα
Σε απόσταση μόλις 7,5 χιλιομέτρων από το κέντρο της Αθήνας, το ανατολικό - νοτιοανατολικό γεωφυσικό όριο του Λεκανοπεδίου. Ο Υμηττός εκτείνεται από την Αγ. Παρασκευή και τα Γλυκά Νερά στη βόρεια πλευρά του, έως τη Βούλα και τη Βάρη στη νότια του, με συνολικό μήκος περίπου 20 χιλιομέτρων, χωρίζοντας έτσι την Αττική από την πεδιάδα των Μεσογείων. Σημείο εκκίνησης είναι η Καισαριανή, στην οποία θα βρεθείτε σύντομα μέσω του ανισόπεδου κόμβου της Κατεχάκη, της Περιφερειακής Υμηττού ή ακόμα ερχόμενοι από το κέντρο μέσω Παγκρατίου και Βύρωνα. Από εκεί, ακολουθώντας τις ταμπέλες προς τη Μονή, συναντάμε το Αισθητικό Δάσος της Καισαριανής, το οποίο απλώνεται στη γύρω περιοχή έως και την Καλοπούλα. Είναι προστατευόμενο λόγο αρχαιοτήτων, αλλά και της πλούσιας βλάστησης από φυτώρια, πεύκα, κέδρους, κυπαρίσσια και αμυγδαλιές.
Πρώτος σταθμός σας η Ιερά Μονή της Καισαριανής που είναι η πιο γνωστή από όλες του Υμηττού και κυριολεκτικά «πνιγμένη» από το πολύ πράσινο του Αισθητικού Δάσους. Κτισμένη περίπου κατά τον 11ο αιώνα, πιθανότατα επάνω σε έναν αρχαίο ιερό ναό της Δήμητρας, θα σας εντυπωσιάσει με τον οχυρό τοίχο που την περιβάλλει αλλά και με το μεγαλοπρεπές καθολικό με τη θαυμαστή τοιχοποιία, την κρήνη με το κεφάλι του κριού στην πίσω πλευρά της Μονής, την τράπεζα, τα κελιά των μοναχών και τον λουτρώνα που διατηρούνται σε αρκετά καλή κατάσταση μέχρι σήμερα. Από τη Μονή μπορείτε με τα πόδια να συνεχίσετε προς το όμορφο εκκλησάκι της Ανάληψης, αλλά και προς τον λόφο των Ταξιαρχών όπου θα συναντήσετε τον αναστηλωμένο ομώνυμο ναό και τον ημιερειπωμένο ναό του Αγ. Μάρκου ή Φραγκομονάστηρο, ακριβώς απέναντί του.
Αγ. Μάρκος ή Φραγκομονάστηρο
Συνεχίζοντας την ανηφορική σας διαδρομή, με το μεταφορικό σας μέσον πλέον, φτάνετε στην περιοχή της Καλοπούλας. Εκεί μπορείτε να ξεδιψάσετε από μια αρχαιότατη πηγή που ευνοούσε τη γονιμότητα («Κυλλού Πήρα»), αλλά θα βρείτε και ένα όμορφο ξύλινο περίπτερο μέσα στο δάσος για να ξεκουραστείτε να πιείτε καφέ ή να φάτε. Οι εγκαταστάσεις του ΟΤΕ κοντά στην κορυφή του βουνού, τον Εύζωνα (1.026 μέτρα ύψος ), προσφέρουν διπλή πανοραμική θέα στην ευρύτερη περιοχή του Λεκανοπεδίου. Από τη μία, ο τεράστιος τσιμεντένιος όγκος της Αττικής με τα βουνά της Πάρνηθας της Πεντέλης και του Αιγάλεω να την περιβάλλουν, τον Σαρωνικό στα πόδια της και τα «παιδιά του», τη Σαλαμίνα και την Αίγινα, να φαίνονται πεντακάθαρα αν ο καιρός είναι καθαρός. Από την άλλη πλευρά ξεχωρίζει η πεδιάδα των Μεσογείων με το νέο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος» να διακρίνεται στη μέση της.
Στην κάθοδό σας προς την Καισαριανή, μπορείτε να κάνετε μια μικρή στάση στην Ιερά Μονή Αστερίου που αποτελεί μία από τις 6 παλαιότερες μονές του Υμηττού, κτισμένη τον 10ο αιώνα, με τον φρουριακού τύπου περίβολο, το καθολικό και δύο της πτέρυγες να σώζονται. Αμέσως μετά τη Μονή Αστερίου, κάνοντας μια μικρή παράκαμψη δεξιά, μπορείτε να ολοκληρώστε τη βόλτα σας στον ερειπωμένο βυζαντινό Πύργο Ανθούσας.
ΠΩΣ ΘΑ ΦΤΑΣΕΤΕ
Θα φτάσετε στην Καισαριανή μέσω της περιφερειακής Λεωφόρου Κατεχάκη, της Αττικής Οδού (περιφερειακή Υμηττού) ή ακόμα και από το κέντρο της Αθήνας, από Παγκράτι και Βύρωνα. H Ιερά Μονή Καισαριανής βρίσκεται ακριβώς μετά τον κόμβο της Κατεχάκη που στρίβει για Καισαριανή και απέχει από εκεί μόλις 1 χιλιόμετρο. Ο λόφος Ταξιαρχών και το εκκλησάκι της Ανάληψης απέχουν περίπου 500 μέτρα το καθένα με τα πόδια από τη Μονή Καισαριανής, ενώ σημειώνουμε ότι όλα τα μονοπάτια που οδηγούν προς τα εκεί, αλλά και προς τον Βύρωνα, διαθέτουν πολύ καλή σήμανση με ειδικές ευδιάκριτες ταμπέλες σε όλα τα σημεία της διαδρομής. H Μονή, από την περιοχή Καλοπούλας, ανεβαίνοντας προς Υμηττό, απέχει 600 περίπου μέτρα. Οι εγκαταστάσεις του ΟΤΕ απέχουν από την Καλοπούλα 5 χιλιόμετρα, ενώ πηγαίνοντας προς τα εκεί θα δείτε επάνω στον δρόμο και την Ιερά Μονή Αστερίου. Ο Πύργος Ανθούσας απέχει μόλις 600 μέτρα από την πρώτη διασταύρωση που θα συναντήσετε μετά την Καλοπούλα και θα πρέπει να στρίψετε αριστερά ανεβαίνοντας ή δεξιά κατεβαίνοντας.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Για λόγους ασφαλείας η πρόσβαση στον Υμηττό επιτρέπεται καθημερινά από τις 7 π.μ. έως τις 6 μ.μ.
ΦΑΓΗΤΟ
Μπορείτε να πιείτε τον καφέ σας ή να δοκιμάστε κάποιες ποικιλίες φαγητού στο περίπτερο που λειτουργεί στην Καλοπούλα.
Σε περίπτωση που επιλέξετε για φαγητό την Καισαριανή, προτείνουμε την ταβέρνα η «ΜΑΣΑ» που βρίσκεται ακριβώς μετά το κοιμητήριο της Καισαριανής και σε απόσταση 1 χιλιομέτρου από τον κόμβο της Κατεχάκη. Διαφορετικά οι γνωστές και διάσημες ταβέρνες του Καρέα σάς περιμένουν καθημερινά.
(πηγή: www.tanea.gr, 31/10/2003)
Bόρειος Yμηττός
«Τα Σπάτα; Ψυχρά, χωρίς χαρακτήρα»
«Γνωρίζετε τη μεταμόρφωση της πόλης των Αθηνών με τους Ολυμπιακούς Αγώνες«; ρωτήθηκε ο Ολλανδός Ρεμ Κούλχας, έναν από τους σημαντικότερους αρχιτέκτονες στον κόσμο σήμερα. «Ναι», απάντησε ξερά.
- Ποια είναι η άποψή σας;
Δίστασε. «Δεν είμαι απογοητευμένος ακόμη».
- Ο συνάδελφός σας ο Καλατράβα έκανε πολλές δουλειές εδώ.
«Αυτό επιβεβαιώνει τη θεωρία μου. Ο Καλατράβα είναι ο κατάλληλος άνθρωπος. Ξέρει ακριβώς τι να κάνει όταν δεν υπάρχει η πολυτέλεια του χρόνου».
- Και το νέο μας αεροδρόμιο πώς σας φάνηκε;
«It's generic (γενικό, κοινότοπο, χωρίς ιδιαιτερότητα και χαρακτήρα). It's crispy» (ψυχρούτσικο, ατσαλάκωτο), κατέληξε.
Ο 57χρονος πανύψηλος Ρεμ Κούλχας βρέθηκε στη Ελλάδα (πριν το 2004) καλεσμένος από το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής για να δώσει διάλεξη στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο. Η διάλεξη, οργανωμένη σε συνεργασία με την ολλανδική πρεσβεία και την Πολιτιστική Ολυμπιάδα.
Δεν έρχεται πρώτη φορά στη χώρα μας. Η Ελλάδα είναι ταυτισμένη μέσα του με την αρχή της διεθνούς φήμης καριέρας του. Μαζί με τον Ελληνα Ηλία Ζεγκέλη ίδρυσε τον Οργανισμό Μητροπολιτικής Αρχιτεκτονικής (ΟΜΑ) με έδρα το Ρότερνταμ και παραρτήματα σε όλα τα μητροπολιτικά κέντρα. Ο ίδιος, εξάλλου, είναι ένας πολίτης του κόσμου. Ταξιδεύει συνεχώς δουλεύοντας για τη σύγχρονη πόλη.
Η διάλεξη του βραβευμένου με το Pritzker 2000 (το Νόμπελ Αρχιτεκτονικής) Ρεμ Κούλχας ξεκίνησε με μια αποκάλυψη:
«Ανακάλυψα πριν από μερικά χρόνια ότι αν βάλεις το σήμα του γεν μπροστά από το σήμα του ευρώ και αυτό μπροστά από το σήμα του δολαρίου δημιουργείται η λέξη YES! Αυτή η λέξη είναι ο ορισμός της αρχιτεκτονικής σήμερα», είπε. Οι συνέπειες του «YES» πάνω στην αρχιτεκτονική είναι το αντικείμενο των διδασκαλιών του στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ.
Έγραψε δυο βιβλία (μεταξύ άλλων). Το πρώτο είναι το «Harvard guide to shopping», μια προσπάθεια να «κοιτάξουμε το τέρας του καπιταλισμού κατάμουτρα». «Κάθε δραστηριότητά μας σήμερα», τόνισε, «απαιτεί τις αγορές μας για να επιβιώσει και το αντίθετο. Τα πολιτικά καθεστώτα, οι εκκλησίες, τα αεροδρόμια δεν μπορούν να επιβιώσουν χωρίς τα ψώνια μας. Δυστυχώς, η αρχιτεκτονική μένει ακόμη έξω απ' αυτή τη διαδικασία. Οι αγορές μας αναπτύσσουν συγκεκριμένους κανόνες και επιφέρουν καίριες αλλαγές, που η αρχιτεκτονική τις αγνοεί. Αγνοεί επομένως τις κύριες δυνάμεις εξέλιξης της αστικής πόλης. Αυτό το απαλό πέρασμα από τον ένα όροφο στον άλλο μέσα στο εμπορικό κέντρο, το ότι δεν έχει σημασία σε ποιον είσαι, πρέπει να είναι το νόημα της αρχιτεκτονικής σήμερα».
Το δεύτερο βιβλίο του αναφέρεται στις επιπτώσεις της ελεύθερης αγοράς στην κομμουνιστική Κίνα. Στα σλάιντς που δείχνει, φαίνεται μια πόλη της Κίνας, που έχει στο κέντρο της ένα τεράστιο πάρκο με γήπεδα τένις κ.ά. περικυκλωμένο από έναν τοίχο αστικής ανάπτυξης.
«Στην Κίνα συμβαίνει το εξής παράδοξο. Σε σχέση με την Ευρώπη και την Αμερική, έχει ελάχιστους αρχιτέκτονες. Πόσα χρήματα βγάζουν αυτοί οι αρχιτέκτονες; Εξαιρετικά λίγα. Πόσο χτίζουν όμως; Πολύ, το διπλάσιο απ' όσο χτίζουμε στην Ευρώπη και την Αμερική! Το επάγγελμά μας, λοιπόν, είναι αργό στο να συλλάβει τις αλλαγές που γίνονται στον κόσμο», κατέληξε ο Κούλχας.
Στη συνέχεια μάς πήγε στην Αμερική και στα μαγαζιά του οίκου μόδας Prada. Υπάρχουν 200 Prada σε όλο τον κόσμο και αναμένεται να αυξηθούν, είπε. Οι ιδρυτές φοβόνταν ότι η αύξηση αυτή θα είχε αποτέλεσμα τη μείωση του πρωτοποριακού και πειραματικού στοιχείου της μάρκας, κάτι που θα ήταν φυσικά ολέθριο. Ο Κούλχας ανέλαβε να τους καθησυχάσει, επεμβαίνοντας με τρόπο ...πρωτοποριακό και πειραματικό στα κεντρικά καταστήματα (Νέα Υόρκη, Λος Αντζελες, Σαν Φρανσίσκο). Ενας, δηλαδή, αρχιτέκτονας έσωσε το ίματζ ενός οίκου μόδας.
(πηγή: ΒΗΜΑ)
Φιλοδωρήματος ιστορίες
Πόσο tip (αγγλιστί), pour boir (γαλλιστί αλλά και... ελληνικά), δίνει κανείς στα ξενοδοχεία, στα ρεστοράν, στο ταξί κ.α.; Συνηθισμένο το ερώτημα και η απάντηση αλλά, επειδή λίγο πριν από τα περασμένα Χριστούγεννα στο Μιλάνο ένα γκαρσόνι μαχαίρωσε έναν πελάτη επειδή έκρινε ότι το πουρμπουάρ δεν ήταν αρκετά ικανοποιητικό, νομίζω πως καλό είναι να σας πω. Πρώτα απ' όλα, το πουρμπουάρ αλλού είναι και αλλού δεν είναι υποχρεωτικό. Αν δεν δώσετε ένα-δύο δολάρια στον θυρωρό του ξενοδοχείου ο οποίος θα καλέσει για εσάς ταξί και θα σας ανοίξει την πόρτα, δεν θα σας παρεξηγήσουν. Φυσικά, μη διαμαρτυρηθείτε αν την επομένη καθυστερήσει ο ίδιος θυρωρός να καλέσει ταξί για εσάς. Ετσι, έχει γίνει συνήθεια το πουρμπουάρ και μολονότι δεν μαχαιρώνουν όλα τα γκαρσόνια στην Ιταλία, καλό είναι να ακολουθήσετε τη "συνήθεια".
Ενα 10% του λογαριασμού σας είναι αρκετό στο ρεστοράν, σε μερικές χώρες είναι μάλλον πλουσιοπάροχο (Γαλλία, Ολλανδία, Ιρλανδία, Λατινική Αμερική), στις ΗΠΑ, στον Καναδά και στην Ιαπωνία είναι τσιγκούνικο εδώ θα δώσετε 15%, εκτός αν ο λογαριασμός είναι πολύ μεγάλος, οπότε το tip ας μην ξεπερνά τα 50 δολάρια. Στα ξενοδοχεία συνηθίζω να δίνω ένα καλό πουρμπουάρ στον υπάλληλο που φέρνει τη βαλίτσα μου στο δωμάτιό μου τουλάχιστον 5 δολάρια και τίποτε όταν φεύγω. Στο ταξί το 15% είναι σχεδόν υποχρεωτικό στην Αμερική και στον Καναδά, ενώ στην Ολλανδία, στη Βρετανία και στις σκανδιναβικές χώρες αρκεί 5%-10% και αν δεν δώσετε καθόλου στην Πορτογαλία και στην Ισπανία δεν θα έχετε πρόβλημα. Η propina, όπως λέγεται εδώ το πουρμπουάρ, είναι σχετικώς νέα συνήθεια. Αντιθέτως για το κρασί, αν συμβουλευθείτε τον μετρ ή τον σαμολιέ, μην ξεχάσετε να του δώσετε στο χέρι 10 δολάρια ή το ισότιμό τους σε εκδήλωση της ικανοποίησής σας για την υπόδειξή του.
Και μία ακόμη προσωπική εμπειρία: Αν συνηθίζετε να πηγαίνετε τακτικά στο ίδιο ρεστοράν ή στο ίδιο ξενοδοχείο, δεν θα ήταν άσχημο από καιρό σε καιρό να δίνετε κάτι έξτρα στον μετρ ή στον/στη ρεσεψιονίστ που σας οδηγεί στο τραπέζι σας ή στο δωμάτιό σας. Θα το εκτιμήσουν πολύ και ο κερδισμένος θα είστε τελικώς εσείς.
Πού, πότε και πόσα:
Το φιλοδώρημα είναι μια χειρονομία η οποία απαιτεί διακριτικότητα και προσοχή. "Πόσα να αφήσουμε;", είναι η συνηθισμένη ερώτηση που έπεται του νεύματος για τον λογαριασμό. Τα πράγματα περιπλέκονται όταν βρισκόμαστε στο εξωτερικό, αφενός επειδή τα ήθη και τα έθιμα είναι διαφορετικά και αφετέρου επειδή το συνάλλαγμά μας είναι περιορισμένο.
Σχεδόν πάντα οι ταξιδιώτες αφήνουν χρήματα στα εστιατόρια, στα μπαρ, στους οδηγούς ταξί, στους αχθοφόρους και στις καμαριέρες των ξενοδοχείων. Παρ' όλα αυτά, δεν αφήνουν συνήθως τίποτε όταν το σέρβις είναι κακό και οι υπάλληλοι αγενείς. Η γενική αίσθηση είναι και πρόσφατη σφυγμομέτρηση για λογαριασμό της βρετανικής Visa την επιβεβαίωσε ότι: οι Βρετανοί είναι οι πιο "σφιχτοί" συγκριτικά με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, ενώ οι Αμερικανοί είναι οι πλέον γενναιόδωροι και αφήνουν φιλοδώρημα ίσο με το 10%-15% του λογαριασμού.
Οι κανόνες του φιλοδωρήματος ποικίλλουν από χώρα σε χώρα. Αν μάλιστα ήταν ευρύτερα γνωστοί, τα πράγματα θα ήταν πολύ πιο εύκολα και απλά. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, για παράδειγμα, οφείλετε να αφήνετε φιλοδώρημα σε κάθε περίσταση, είτε όταν κάποιος σας μεταφέρει τις βαλίτσες είτε όταν σας καλεί το ταξί. Στην Ταϊλάνδη το σκηνικό αλλάζει, κανείς δεν περιμένει το φιλοδώρημα, ενώ στην Αυστραλία και στην Ισπανία ισχύει ο άγραφος νόμος τού "ό,τι έχετε ευχαρίστηση".
Γενικές συμβουλές
Να έχετε πάντα μαζί σας ψιλά σε τοπικό συνάλλαγμα για τις έκτακτες περιπτώσεις (αχθοφόρων) στα αεροδρόμια και ξενοδοχεία.
Να ελέγχετε πάντα τους λογαριασμούς, καθώς σε πολλά μέρη το σέρβις συμπεριλαμβάνεται στη συνολική τιμή που πληρώνετε. Εφόσον δεν είστε σίγουροι για το αν και πόσα πρέπει να αφήσετε ως φιλοδώρημα, απλώς ρωτήστε τους.
ΗΠΑ
Ανταμείψτε τους αχθοφόρους στα αεροδρόμια και στα ξενοδοχεία με $1 ανά βαλίτσα, τους οδηγούς ταξί περίπου με το 15%-20% του κόστους της διαδρομής, και τον θυρωρό του ξενοδοχείου με $2 μόλις φθάσετε (και όχι κατά την αναχώρησή σας).
ΤΟΥΡΚΙΑ
Δώστε κάτι στους αχθοφόρους του ξενοδοχείου και του αεροδρομίου, καθώς και στους ταξιθέτες των κινηματογράφων και των θεάτρων (ένα μικρό ποσό). Οι οδηγοί των ταξί δεν περιμένουν φιλοδώρημα, αλλά εάν θέλετε μπορείτε να "στρογγυλέψετε" (προς τα πάνω, φυσικά) το κόμιστρο. Στα εστιατόρια ένα 10% επί του λογαριασμού είναι αρκετό.
ΓΑΛΛΙΑ
Θυρωροί, ξεναγοί, οδηγοί ταξί και κομμωτές, 10-15 γαλλικά φράγκα. Στα καφέ, εστιατόρια, μπιστρό συνήθως ένα 15%, το οποίο περιλαμβάνεται στον λογαριασμό, αλλά μπορείτε να αφήσετε και επιπλέον (10%) φιλοδώρημα εάν μείνατε ενθουσιασμένοι με την εξυπηρέτηση.
ΙΤΑΛΙΑ
Το φιλοδώρημα στους θυρωρούς και οδηγούς ταξί δεν είναι απαραίτητο. Στα ξενοδοχεία και εστιατόρια η επιπλέον χρέωση περιλαμβάνεται στον λογαριασμό. Εάν θέλετε να αφήσετε κάποιο φιλοδώρημα, τότε το ποσό θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 1.000 ιταλικές λιρέτες.
ΤΑΪΛΑΝΔΗ
Το φιλοδώρημα δεν υφίσταται ως εθιμοτυπική χειρονομία ούτε οι ταξιτζήδες περιμένουν κάτι έξτρα. Το προσωπικό μερικών καλών εστιατορίων της Μπανγκόκ άρχισε τελευταία να δέχεται με ευχαρίστηση το φιλοδώρημα. Δώστε κάτι στα παιδιά που θα σας μεταφέρουν τις αποσκευές, εάν βρίσκεστε σε πολυτελές ξενοδοχείο.
ΙΣΠΑΝΙΑ
Ως 1 ευρώ το φιλοδώρημα για τους αχθοφόρους, ενώ δεν είναι απαραίτητο για τους οδηγούς των ταξί. Στα εστιατόρια μπορείτε να δώσετε 5%-10% για ένα καλό σέρβις. Στα ξενοδοχεία η ανταμοιβή υπηρεσιών συμπεριλαμβάνεται στον λογαριασμό.
Πίσω από τη μικρή και διακριτική κίνηση του φιλοδωρήματος κρύβεται ολόκληρη φιλοσοφία, που αποκαλύπτει πολλά για την κουλτούρα κάθε λαού. Στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, λόγω της έμφασης που δίνεται από τους Αμερικανούς στην παροχή κάθε είδους υπηρεσίας το φιλοδώρημα είναι αναγκαίο, ιδιαίτερα αν λάβει κανείς υπόψη ότι λειτουργεί ως συμπλήρωμα του συνήθως μικρού μισθού των σερβιτόρων, των θυρωρών και των γκρουμ των ξενοδοχείων.
Στην Ιαπωνία μια τέτοια κίνηση θεωρείται αδιανόητη. Εκεί ισχύει ακριβώς το αντίθετο: αν αφήσετε φιλοδώρημα, το γκαρσόνι θα σας κοιτάξει έκπληκτο και θα σας επιστρέψει τα χρήματα πεπεισμένο ότι τα ξεχάσατε πάνω στο τραπέζι.
Στην Κίνα και στη Σιγκαπούρη το φιλοδώρημα απαγορεύεται, ενώ στις χώρες της Μέσης Ανατολής και στην Αίγυπτο σας "πολιορκούν" για λίγα ψιλά, είτε διακριτικά (στα εστιατόρια) είτε άμεσα (στους δρόμους, στα αξιοθέατα και στις αγορές). Με άλλα λόγια, για να μη βρεθείτε ποτέ σε δύσκολη θέση, φροντίστε να έχετε πάντα μαζί σας ψιλά.
Αλλά ακόμη και αν γνωρίζετε πού και σε ποιους μπορείτε να δώσετε φιλοδώρημα, δεν είναι πάντοτε γνωστό πόσα πρέπει να αφήσετε. Για όλα αυτά και για ακόμη περισσότερα διαβάστε τον παρακάτω πίνακα, που πιστεύουμε ότι θα σας δώσει όλες τις πληροφορίες που χρειάζεστε.
(πηγή: BHMA)
Διακοπές στο Αφγανιστάν
Μήπως έχετε βαρεθεί τις διακοπές σε γνωστά τουριστικά θέρετρα;
Αν αισθάνεστε ότι έχετε κάνει τα πάντα και ότι τα έχετε δει όλα, αν πλέον ούτε τα extreme games δεν μπορούν να σας προσφέρουν την απαιτούμενη συγκίνηση, αλλά έχουν καταντήσει ρουτίνα, αν μάλιστα ακόμη και οι ιστορίες των reality shows της τηλεόρασης σας μοιάζουν τετριμμένες και συνηθισμένες, τότε δεν έχετε παρά να πάρετε μια γέυση από τους νέους τρόπους διακοπών: το extreme tourism ή τα reality tours.
Παρά τις αντίθετες συμβουλές του Φόρεϊν Οφις και τις απειλές για απαγωγή και ναρκοπέδια, δύο βρετανικά τουριστικά γραφεία προσφέρουν διακοπές στο Αφγανιστάν. Τα δύο όμως βρετανικά γραφεία δεν είναι τα μόνα ανά τον κόσμο που προσελκύουν πελάτες με προτάσεις για "διακοπές κακουχίας", τη νέα μόδα στον οργανωμένο τουρισμό. Ανάλογους προορισμούς με αυτού του επίκαιρου Αφγανιστάν προσφέρουν επίσης ένα ρωσικό γραφείο που προτείνει διακοπές στο Τσερνομπίλ, καθώς και ένα αμερικανικό γραφείο το οποίο προωθεί διακοπές στην Παλαιστίνη και το Μπέλφαστ
Πάντως, παρά τις εντυπώσεις που δημιουργούνται, οι διοργανωτές των ταξιδιών στο Αφγανιστάν επιμένουν ότι οι τουρίστες που συμμετέχουν στις εκδρομές δεν ενδιαφέρονται να δουν σαν αξιοθέατο μια πολεμική ζώνη, αλλά να γνωρίσουν την αρχιτεκτονική της χώρας και να επισκεφθούν τους αρχαιολογικούς χώρους της. Το πρώτο γκρουπ που απαρτίζεται από εφτά τουρίστες ηλικίας από 33 έως 65 ετών, εκ των οποίων ένας δικηγόρος, ένας συνταξιούχος τραπεζικός, μία πρώην αστυνομικός και ένας ταχυδρόμος, φεύγει για το Αφγανιστάν στις 23 Αυγούστου. Θα παραμείνει στη χώρα για δέκα ημέρες και θα επισκεφθεί την Καμπούλ, τη Χεράτ, την Μπαμιάν (όπου βρίσκονται οι γιγάντιοι πέτρινοι Βούδες που κατέστρεψαν οι Ταλιμπάν) και το Μαζάρ Ι Σαρίφ. Και ενώ το πρώτο γκρουπ θα μεταβεί σε όλες τις πόλεις με εσωτερικές πτήσεις, το δεύτερο γκρουπ, που θα φτάσει στην αφγανική πρωτεύουσα στις 17 Απριλίου και το οποίο αποτελείται από 20 άτομα, θα μετακινείται μέσα στη χώρα με λεωφορείο. Πάντως και τα δύο γραφεία υποστηρίζουν ότι με τις γνώσεις που διαθέτουν για την περιοχή οι κίδυνοι περιορίζονται στο ελάχιστο. "Είναι προφανές ότι πηγαίνουμε ενάντια στις συμβουλές του Φόρεϊν Οφις, αλλά ενημερώνουμε τους πελάτες μας πολύ αναλυτικά και από αυτούς εξαρτάται αν θα ταξιδέψουν", δήλωσε ο Τζέοφ Χαν, ιδρυτής της εταιρείας που θα πάει στο Αφγανιστάν τον επόμενο μήνα. Προσθέτει βέβαια ότι: "Μάλλον θα έχουμε πρόβλημα να βρούμε ταξιδιωτική ασφάλιση"
Η άποψη του Φόρεϊν Οφις είναι σαφής, αφού η πάγια θέση του είναι ότι Βρετανοί τουρίστες δεν πρέπει να μεταβούν στο Αφγανιστάν. Σε επίσημη ανακοίνωσή του δηλώνεται μάλιστα ότι: "Οι κίνδυνοι που διατρέχουν οι ξένοι (και οι Βρετανοί υπήκοοι) από την τρομοκρατική/ εγκληματική βία παραμένουν υψηλοί. Η δραστηριότητα από ομάδες ενόπλων εξακολουθεί σε πολλές περιοχές". Οσο για το Ιράκ, η επίσημη συμβουλή του περιορίζεται σε μια κοφτή δήλωση: "Οι Βρετανοί υπήκοοι δεν θα πρέπει να επιχειρήσουν να επισκεφθούν το Ιράκ".
