Κρουαζιέρες στον Πηνειό

Kρουαζιέρα στον Πηνειό με ποταμόπλοιο!

Από το προσκύνημα της Αγ. Παρασκευής- της οποίας φέρει και το όνομα-και οπού βρίσκεται η προβλήτα
οπού δένει, μέχρι την οδογέφυρα της κοιλάδας, το πλοιάριο θα διασχίζει, μία πανέμορφη υδάτινη διαδρομή, μήκους 4,5χλμ ανάμεσα στον Όλυμπο και στον Κίσαβο.

Η διαδρομή θα εκτελείται ανελλιπώς από εδώ και στο εξής (καλοκαίρι 2007) και το αντίτιμο της ποτάμιας βόλτας είναι 5 ευρώ για του ενήλικες και 3 ευρώ για παιδιά έως 12 ετών, ενώ δωρεάν θα απολαμβάνουν τη διαδρομή άτομα με αναπηρίες και οι υπερήλικες.

Την ίδια διαδρομή θα κάνει και μικρή δρεζίνα αναψυχής, ένα τρενάκι που θα χρησιμοποιεί την καταργημένη πλέον παλιά σιδηροδρομική γραμμή του ΟΣΕ για τουριστικούς σκοπούς.

(πηγή: www.forthnet.gr)

Μονακό

Ένα πανέμορφο πετράδι στην Κυανή Ακτή είναι το Πριγκιπάτο του Μονακό. Το ταξίδι εκεί δεν είναι πλέον μόνο για λίγους.

Το κρατίδιο είναι γνωστό και ως Μόντε Κάρλο, όνομα που ανήκει σε μια γειτονιά του Μονακό - εκεί όπου βρίσκεται και το περίφημο καζίνο. Πρόκειται για ένα κράτος που μπορείτε να το περπατήσετε όλο με τα πόδια! Είναι χτισμένο αμφιθεατρικά πίσω και πάνω από έναν κόλπο που σχηματίζει και το φυσικό του λιμάνι. Ένα λιμάνι που φιλοξενεί τα ομορφότερα και πιο elegant πλοία αναψυχής του κόσμου.

Το Μονακό απλώνεται σε μία έκταση μήκους 2 χλμ., ανάμεσα στη Γαλλική και την Ιταλική Ριβιέρα. Έχει 5.000 κατοίκους βέρους Μονεγάσκους και άλλες 25.000 Γάλλους, Ιταλούς κ.λπ., που ζουν και εργάζονται εκεί. Oι Μονεγάσκοι απολαμβάνουν εξαιρετικά προνόμια κοινωνικών παροχών και ποιότητας ζωής, χάνουν όμως ένα και πολύ σοβαρό: δεν έχουν δικαίωμα ούτε καν να μπουν στο καζίνο τους!

Το κράτος ολόκληρο διακρίνει μια εντυπωσιακή καθαριότητα και απόλυτη ασφάλεια. Παντού υπάρχουν τα -διακριτικά ωστόσο- μάτια της αστυνομίας. Ας μην ξεχνάμε ποιοι κυκλοφορούν εκεί! Μάλιστα τα διαφημιστικά έντυπα παροτρύνουν τις κυρίες να φορούν άφοβα τα κοσμήματα και τις γούνες τους και τους κυρίους να περιφέρουν άφοβα το παχύ τους πορτοφόλι. Κανένα παρατράγουδο δεν ακούστηκε ποτέ! Οι Μονεγάσκοι αγαπούν πολύ την πριγκιπική οικογένεια και παρατηρούν κάθε πρωί το παλάτι... Αν δουν να κυματίζει η σημαία του κρατιδίου τους, σημαίνει ότι ο πρίγκιπας Αλβέρτος είναι εκεί και όλα είναι ήρεμα.

Τα αξιοθέατα
Το πρώτο πράγμα που θα σας δείξουν οι ντόπιοι είναι η επικίνδυνη στροφή του δρόμου όπου σκοτώθηκε η πριγκίπισσα Γκρέις. Αρχίστε τις βόλτες σας από τα πάρκα και τους κήπους. Πηγαίνετε στην παλιά πόλη που εκπέμπει μία μοναδική μεγαλοπρέπεια και δείτε και το παλάτι. Εκεί κοντά επισκεφθείτε και το Ωκεανογραφικό Μουσείο, το οποίο ίδρυσε και για 30 χρόνια διηύθυνε ο Κουστό. Κατεβείτε στο λιμάνι και χαζέψτε τα γιοτ, βολτάρετε στο γιαπωνέζικο κήπο και δείτε το μουσείο με τις κούκλες και τα παιχνίδια. Σε πολλά σημεία που η ανηφόρα είναι αβάσταχτη, αναζητήστε τα ασανσέρ της πόλης.

Τέλος, αξίζει να επισκεφθείτε -έστω και ως αξιοθέατο- το καζίνο, ένα εντυπωσιακό κτίριο του 1863. Μέσα υπάρχει ένα παλιό αυτοκρατορικό εστιατόριο και μία μικρή όπερα, αντίγραφο της Όπερας του Παρισιού. Υπάρχουν βεβαίως αίθουσες για τα κλασικά χαρτοπαίγνια, τις ρουλέτες και τους κουλοχέρηδες, καθώς και ειδικοί χώροι όπου παίζονται μεγαλύτερα ποσά. Ένας μικρός χώρος που συνήθως μένει κλειστός αποτελούσε το καταφύγιο του Τσόρτσιλ, ο οποίος έπαιζε μανιωδώς μέχρι τα τελευταία του!

Μη χάσετε
Απολαύστε τις ευεργετικές ιδιότητες της θαλασσοθεραπείας εκεί όπου γεννήθηκε αυτή η μορφή χαλάρωσης και αναζωογόνησης.

(πηγή: www.7merestv.gr)

Σαμοθράκη

Νησί με ξεχωριστό φυσικό περιβάλλον, είναι ιδανικός προορισμός για χαλάρωση, περιπέτεια και εναλλακτικές διακοπές.

Η Σαμοθράκη είναι το βορειότερο νησί του Αιγαίου. Γνωστή ως το νησί των Μεγάλων Θεών και της Νίκης, εκπέμπει μια ιερή φυσική μαγεία που γίνεται αντιληπτή από την πρώτη στιγμή που θα τη δείτε να ξεπροβάλλει από μακριά.

Από το γραφικό λιμανάκι της Καμαριώτισσας θα ανηφορίσετε προς τη Χώρα, η οποία βρίσκεται στο εσωτερικό του νησιού και απέχει μόλις 6 χλμ. Είναι χτισμένη αμφιθεατρικά ανάμεσα στις πλαγιές του Σάος και ξεχωρίζει για την παραδοσιακή αρχιτεκτονική που θυμίζει περισσότερο χαρακτηριστικά ορεινού οικισμού παρά νησιωτικής πολιτείας. Για να απολαύσετε όλο το μεγαλείο της θα πρέπει να ανεβείτε στο κάστρο. Επισκεφθείτε το Λαογραφικό Μουσείο και το μεγαλοπρεπή Ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου, όπου θα προσκυνήσετε... τις κάρες των Πέντε Αγίων Μαρτύρων της Σαμοθράκης.

Μην παραλείψετε επίσης να επισκεφθείτε το σπουδαίο αρχαιολογικό χώρο και το μουσείο της Παλαιόπολης, που υπήρξε μεγάλο θρησκευτικό κέντρο και τόπος λατρείας των αρχαίων Καβείρων. Εδώ βρέθηκε και το άγαλμα της Νίκης της Σαμοθράκης. Φεύγοντας από την Παλαιόπολη, θα περάσετε από τον οικισμό Καρυώτες, που είναι αρκετά αξιοποιημένος τουριστικά, και στη συνέχεια θα κατευθυνθείτε προς τα Θέρμα ή Λουτρά.

Ως την κοιλάδα του Φονιά
Τα Θέρμα είναι ένα πανέμορφο χωριό σχεδόν κρυμμένο μέσα στην πλούσια βλάστηση. Εδώ υπάρχουν ιαματικές πηγές με σύγχρονες εγκαταστάσεις για να κάνετε λουτροθεραπεία. Από τα Θέρμα θα συνεχίσετε βόρεια, θα περάσετε από τα δύο δημόσια κάμπινγκ για να συναντήσετε το ρέμα του Φονιά, στις εκβολές του οποίου βρίσκεται ένα από τα τρία κάστρα των Κατελούζι. Ανηφορίζοντας το φαράγγι του ποταμού κατά μήκος του ρέματος μέσα από μια μαγευτική διαδρομή θα σας αποκαλυφθεί η ομορφότερη λίμνη του νησιού, όπου πέφτουν τα νερά ενός θεαματικού καταρράκτη. Αξίζει να κάνετε μια βουτιά, ακόμη και αν το νερό σάς φανεί υπερβολικά παγωμένο! Σκαρφαλώνοντας στις απότομες πλαγιές από το μονοπάτι θα βρεθείτε στην κοιλάδα του Φονιά όπου θα μείνετε έκπληκτοι εμπρός σε ένα εξωτικό σκηνικό με τα κρυστάλλινα νερά να σχηματίζουν λιμνούλες (τις λεγόμενες βάθρες) και καταρράκτες μέσα στα βράχια! Στην άλλη πλευρά του νησιού αξίζει να ανεβείτε στο γραφικό χωριό του Προφήτη Ηλία και στο Λάκκωμα.

Παραλίες
Στο δρόμο προς τα Θέρμα θα βρείτε πολλές παραλίες για να απολαύσετε το μπάνιο σας με ηρεμία, ενώ μετά τον Φονιά θα συναντήσετε τους Κήπους, μία υπέροχη παραλία με κατάμαυρα βότσαλα. Από το Λάκκωμα θα προσεγγίσετε την Παχιά Άμμο, την ομορφότερη και μοναδική παραλία με άμμο που υπάρχει σε όλο το νησί!

(πηγή: www.7merestv.gr)

Στα παραλιακά χωριά της Βόρειας Εύβοιας

Από τις πιο όμορφες γωνιές της Ελλάδας, προσφέρει φτηνές και ήρεμες διακοπές, υπέροχες παραλίες, γραφικές τοποθεσίες.

Αιδηψός: Το πρώτο μέρος που θα συναντήσετε περνώντας με το φέριμποτ από την Αρκίτσα είναι αυτή η όμορφη λουτρόπολη. Επισκεφθείτε τα υδροθεραπευτήρια του ΕΟΤ με υπερσύγχρονους λουτήρες, εσωτερική πισίνα, φυσιοθεραπευτήριο και αίθουσα γυμναστικής, αλλά και τα ιδιωτικά, όπως το υπερσύγχρονο ιαματικό κέντρο του ξενοδοχείου Θέρμαι Σύλλα.

Ήλια: Ακολουθώντας τον παραλιακό δρόμο με νότια κατεύθυνση θα συναντήσετε αυτό το παραθαλάσσιο γραφικό χωριό που δημιουργήθηκε τα τελευταία 70 χρόνια και το οποίο, όπως λέγεται, πήρε το όνομά του από το ναό του Ηλίου Απόλλωνα που ήταν χτισμένος στο όρος Τελέθριον. Είναι ένα φιλόξενο ψαροχώρι που γεμίζει από παραθεριστές.

Ροβιές: Συνεχίζοντας πάλι στον παραλιακό δρόμο, θα συναντήσετε ένα άλλο παραθαλάσσιο χωριό, τις Ροβιές. Στην ευρύτερη περιοχή αξίζει να επισκεφθείτε την ιστορική Μονή Γαλατάκη, το αρχαιότερο μοναστήρι της Εύβοιας. Την προσοχή σας θα τραβήξει ένας μεγάλος πύργος στην ανατολική πτέρυγα, που προστάτευε από τις επιδρομές των πειρατών.

Άγιος Νικόλαος: Στο βορειοδυτικό τμήμα της Εύβοιας πάλι, βρίσκεται ο γραφικός οικισμός του ­Αγίου Νικολάου. Θα περπατήσετε στην αμμουδιά και θα απολαύσετε το πιο μαγευτικό ηλιοβασίλεμα του Ευβοϊκού.

Ωρεοί: Συνεχίστε προς το Δήμο ­Ωρεών με τα γραφικά χωριά Ωρεοί, Ν. Πύργος, Ταξιάρχης και Καστανιώτισσα. Οι Ωρεοί και ο Ν. Πύργος βρίσκονται κατά μήκος μιας από τις ομορφότερες αμμουδιές της Εύβοιας. Ανεβείτε στην Άνω Πόλη για να δείτε τα ερείπια του ενετικού κάστρου. Μην παραλείψετε να δείτε τον καταπληκτικό «ταύρο των Ωρεών». Ο Ν. Πύργος είναι ένας πανέμορφος οικισμός με νησιώτικη ατμόσφαιρα. Καθίστε στο λιμανάκι του. Ο Ταξιάρχης και η Καστανιώτισσα βρίσκονται στα ορεινά του δήμου, μέσα σε ένα καταπράσινο τοπίο.

Ιστιαία: Μετά τους οικισμούς των Ωρεών θα περάσετε από την Ιστιαία με προορισμό τη μοναδική φυσική ομορφιά του Αρτεμισίου. Θα επισκεφθείτε το όμορφο χωριό Πευκί με τους ελαιώνες, τα πεύκα και τις απέραντες ακρογιαλιές για μια βουτιά στα πεντακάθαρα νερά τους. Σειρά έχουν τα Βασιλικά με την πανέμορφη παραλία, το Ψαροπούλι. Η ποικιλία χρωμάτων, η άφθονη βλάστηση και τα γραφικά ταβερνάκια επάνω στο κύμα συνθέτουν ένα υπέροχο καλοκαιρινό σκηνικό. Αξίζει, επίσης, να δείτε τον καταρράκτη του Γερακιού και τις παραλίες Ελληνικά, Μαύρικα και Ασμήνιο.

Άγιος Γεώργιος Λιχάδας: Το γραφικό αυτό ψαροχώρι βρίσκεται πολύ κοντά στην Αιδηψό και θα σας προσφέρει ηρεμία και θαυμάσιες παραλίες για μπάνιο.

(πηγή: www.7merestv.gr)

Τα πολιτιστικά δρώμενα της Κολονίας

Για τρίτη χρονιά συνεχίζεται φέτος η «Νύχτα Μουσικής» , η οποία αποτελεί πλέον μία από τις σημαντικότερες εκδηλώσεις στην ατζέντα των πιο σημαντικών πολιτιστικών δρώμενων της Κολονίας. Στις 15 Σεπτεμβρίου, 25 διαφορετικά πολιτιστικά σημεία της πόλης θα ανοίξουν τις πύλες τους σε όλη την ανεξάρτητη κλασσική μουσική σκηνή.

Η διοργάνωση αυτή προσφέρει μεγάλη ποικιλία από εκδηλώσεις, από την ιστορία του διάσημου πιανίστα Novecento ως τη συνοδεία μιας ταινίας βουβού κινηματογράφου από τη Φιλαρμονική. Πάνω από 100 συναυλίες είναι ήδη προγραμματισμένες. Τζαζ σολίστες θα παρουσιάσουν τα νέα κομμάτια τους, ενώ το φεστιβάλ θα κλείσει με μεγάλο πάρτι και ατελείωτο χορό μέχρι πρωίας. Περισσότερες πληροφορίες στις ιστοσελίδες www.koelntourismus.de και www.koelner-musiknacht.de.

Νωρίτερα, από 15 έως 19 Αυγούστου η Κολονία θα μετατραπεί σε διεθνές πολιτιστικό σημείο αναφοράς και θα ενώσει ένα μεγάλο αριθμό εκλεκτών Ευρωπαϊκών Φεστιβάλ σε μια πρωτοφανή κορυφαία συνάντηση! Με 40 εκδηλώσεις και πάνω από 200 καλλιτέχνες να ανεβαίνουν στη σκηνή σε 12 σημεία της πόλης και στις δύο όχθες του Ρήνου, η καρδιά της ποπ κουλτούρας θα χτυπά στην Κολονία. Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα www.c-o-pop.de.

Αλλά και οι φίλοι της μόδας θα εντυπωσιαστούν με την έκθεση Christian Dior στο μουσείο Εφαρμοσμένης Τέχνης της Κολονίας με 180 εκθέματα, συμπεριλαμβανομένων 20 δημιουργιών υψηλής ραπτικής. Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα www.museenkoeln.de.
Ακόμα το “Cologne Home Theater” θα παρουσιάσει τις παραστάσεις του πάνω από τις σκεπές της Κολονίας, στην ταράτσα του Crow Plaza Cologne City Center έως τις 12 Αυγούστου (www.beianruftheater.de) και τo Kunst Film Biennale, ένα πρωτότυπο μίγμα φεστιβάλ και εκθέσεων , μοναδικό στον κόσμο, θα λάβει χώρα από τις 18 ως τις 21 Οκτωβρίου σε Κολονία και Βόννη. (www.kunstfilmbiennale.de).

(πηγή: www.travelreport-int.gr, 27/07/2007)

Μικρές ανατολικές Κυκλάδες

Ηρακλειά, Σχοινούσα, Κουφονήσια, Δονούσα. Οάσεις κυκλαδικής ομορφιάς, ηρεμίας και απλότητας καταμεσής του πελάγους!

Διαπλέοντας τις δυτικές ακτές της Νάξου και με κατεύθυνση νοτιοανατολικά προς την Αμοργό θα συναντήσετε τις Μικρές ανατολικές Κυκλάδες με την αιγαιοπελαγίτικη φύση, τον πολιτισμό και την παράδοση.

Ηρακλειά - Κουφονήσια
Στο Πάνω Κουφονήσι περιπλανηθείτε στον Επάνω Μύλο όπου οι ανασκαφές έφεραν στο φως ευρήματα του αρχαίου κυκλαδικού πολιτισμού και πηγαίνετε στην εκκλησία του πολιούχου του νησιού, Αγίου Γεωργίου, που τιμάται με κατάνυξη και γλέντια. Κάντε μια βόλτα μέχρι το Κάτω Κουφονήσι και την Κέρο, όπου κατά την Πρωτοκυκλαδική περίοδο αναπτύχθηκε σπουδαίος πολιτισμός. Στην Ηρακλειά επισκεφτείτε το Κάστρο στην περιοχή Λιβάδι. Η θέα είναι εκπληκτική. Πηγαίνετε οπωσδήποτε στο Σπήλαιο του Αγίου Ιωάννη αλλά και στο Φτερό στον Μέριχα, έναν κατακόρυφο βράχο μέσα στη θάλασσα.

Σχοινούσα & Δονούσα
Ανάμεσα στα Κουφονήσια και την Ηρακλειά βρίσκεται η Σχοινούσα. Και εκεί θα βρείτε μαγευτικές παραλίες. Προσκυνήστε στην εκκλησία της Παναγίας της Ακάθης, όπου βρίσκεται η σπάνια παράσταση της εικόνας της Παναγίας από τον Ακάθιστο Ύμνο. Η Δονούσα, το ανατολικότερο και πιο απομακρυσμένο νησί, αποτελείται από τέσσερις οικισμούς. Επισκεφτείτε τις εκκλησίες του Τιμίου Σταυρού και της Παναγιάς, από όπου θα απολαύσετε την υπέροχη θέα, ιδίως το ηλιοβασίλεμα. Ανάμεσα στον Άσπρο Κάβο και τον Ξυλομπάτη θα δείτε τη Σπηλιά του Τοίχου, ένα εντυπωσιακό σπήλαιο με σταλακτίτες. Κάντε το γύρο του νησιού με καΐκι και σταματήστε στη Φωκοσπηλιά με τα καταγάλανα νερά.

Παραλίες
Στο Πάνω Κουφονήσι πρώτη επιλογή είναι ο Φοίνικας. Προχωρώντας με τα πόδια θα συναντήσετε την παραλία Πούντα, την Ιταλίδα, και ακόμα πιο πέρα τον όρμο Πορί, όπου μπορείτε να πάτε και με καΐκι. Καταπληκτικές παραλίες θα βρείτε και στο Κάτω Κουφονήσι, όπως είναι το λεγόμενο «Νερό». Στην Ηρακλειά κολυμπήστε στην παραλία του Αγίου Γεωργίου. Δέκα λεπτά με τα πόδια από εκεί βρίσκεται η φανταστική παραλία Λιβάδι και λίγο πιο κάτω το Πηγάδι. Μπορείτε όμως να πάτε με βαρκούλα και στη δυτική πλευρά του νησιού, όπου σας περιμένουν οι υπέροχες παραλίες Σπηλιά, Βουρκάρια, Καρβουνόλακκος και Αλιμιά. Πανέμορφες και πάμπολλες είναι και οι παραλίες της Σχοινούσας, όπως το Φύκιο, η Ψιλή Άμμος, που είναι και η ωραιότερη του νησιού, και η Φοντάνα. Οι παραλίες Βαζαίου και Λιόλιου, που βρίσκονται στην ανατολική πλευρά, αλλά και η Αλιγαριά, το Λιβάδι, το Τσιγκούρι και το Σιφνέικο, που βρίσκονται δυτικά. Στη Δονούσα κολυμπήστε στο κλασικό Λιβάδι, στον όμορφο Κέδρο, στο Βαθύ Λιμενάρι και στις τρεις αμμουδιές της Καλοταρίτισσας: Σαπουνόχωμα, Βλυχός και Μέσα Άμμος.

Πληροφορίες
Μετάβαση: Με το πλοίο από τον Πειραιά. Λιμεναρχείο, τηλ.: 210-4226000. Πρακτορείο, τηλ.: 210-4121172. Λιμεναρχείο, τηλ.: 22850-22300.

Χρήσιμα Tηλέφωνα: Κωδικός: 22850 Πάνω Κουφονήσι: Αστυνομία: 71375, Κοινότητα: 71379. Ηρακλειά: Κοινότητα: 71545. Σχοινούσα: Κοινότητα: 71170. Δονούσα: Κοινότητα: 51600

Φαγητό: Στο Πάνω Κουφονήσι καθίστε στο Καρνάγιο, στο Ρεμέτζο, στον Καπετάν Νικόλα και στον Φοίνικα. Στο Κάτω Κουφονήσι τρέξτε στην ψαροταβέρνα του Γιάννη Βενετσάνου. Στην Ηρακλειά θα βρείτε το Στέκι, την Παναγιά, το Περιγιάλι και το Μαϊστράλι. Στη Σχοινούσα υπάρχουν καφενεδάκια με καλούς μεζέδες όπως της Μαργαρίτας, αλλά και το Πανόραμα. Στη Δονούσα καθίστε στον Καπετάν Γιώργη, στον Αποσπερίτη και στο Ηλιοβασίλεμα στο λιμάνι. Στο Τζι τζι στο Μερσίνι και στη Μαρία στην Καλοταρίτισσα.

Διασκέδαση: Στο Πάνω Κουφονήσι υπάρχουν μπαράκια, ενώ στη Δονούσα ξεχωρίζει ο Σκαντζόχοιρος για την ωραία θέα και τα σπιτικά γλυκά.

Αγορές: Στην Ηρακλειά αγοράστε μέλι, κεφαλοτύρι και μυτζήθρα. Στη Σχοινούσα λαδοτύρι, πεντανόστιμη κοπανιστή και ξινομυτζήθρα και ντόπια φάβα.

(πηγή: www.7merestv.gr, 27/7/2007)

Θάσος

Το λιμάνι της μας υποδέχτηκε φιλόξενα και η πρώτη εικόνα του νησιού ήταν… πράσινη! Το λιμάνι, μάλλον τα λιμάνια αφού δίπλα στο παλιό δημιουργήθηκε το καινούργιο, συνδυάζουν τη γραφικότητα που αναπόφευκτα προσδίδουν οι κλειστοί κόλποι, τα ψαροκάικα και τα καταπράσινα δέντρα που περικλείουν το τοπίο, αλλά και το κοσμοπολίτικο στοιχείο, αφού στον παράλληλο του παραλιακού δρόμου βρίσκεται και η πρωτεύουσα του νησιού με τα γραφικά της σοκάκια, την πλούσια αγορά και τα εκπληκτικά ουζερί.

Σχετικά με πού θα φάτε, αν και είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς τα καλύτερα ανάμεσα στα εστιατόρια και τα ταβερνάκια της πόλης, ενδεικτικά σας προτείνουμε την ψαροταβέρνα ”Γοργόνα”, το εστιατόριο ”Μύθος” και, για πιο εκλεπτυσμένες γεύσεις, το πολύ όμορφο εστιατόριο ”Πατρίκιος”.

Επίσης, στο παλιό λιμάνι βρίσκονται και τα ομορφότερα μπαράκια, όπως το ”Καραντί”, και το ”Island Beach Bar” με την πολύ ξεχωριστή διακόσμηση, οπού έχουν και την περισσότερη κίνηση το βράδυ. Μη φανταστείτε κάτι εξωφρενικό. Τη βραδινή ζωή της Θάσου θα τη χαρακτηρίζαμε ήσυχη, αν όχι υποτονική, κάτι που βοήθησε ιδιαίτερα την ανάγκη μας για ξεκούραστες διακοπές αλλά και για τα πρωινά μας ξυπνήματα. Ένα ολόκληρο νησί, γεμάτο παραλίες μας περίμενε.

Η Χρυσή Αμμουδιά (Golden Beach) είναι μάλλον η δημοφιλέστερη παραλία του νησιού. Και πολύ δικαιολογημένα, αφού εκτείνεται σε σχεδόν ένα χιλιόμετρο κατάλευκης άμμου και καταγάλανων νερών. Η καταπράσινη πλαγιά που δεσπόζει στην παραλία με τα δύο γειτονικά χωριά, Ποταμιά και Παναγιά, δημιουργούν ένα τοπίο που προκαλεί δέος. Μη βιαστείτε να συνεχίσετε. Κάντε μία στάση στο ταβερνάκι ”Ναυτίλος” της Σκάλας Ποταμιάς, όπου θα απολαύσετε τους πεντανόστιμους μεζέδες και τα αρτιστίκ σχέδια στις ξύλινες ταμπέλες του.

Όχι πως οι υπόλοιπες παραλίες που συναντήσαμε ήταν λιγότερο γραφικές. Η επόμενη ταμπέλα που ακολουθήσαμε μας έδειχνε το δρόμο προς τον Παράδεισο, που στη Θάσο είχε τα εξής χαρακτηριστικά: καταπράσινος κλειστός κόλπος, λευκή άμμος, ρηχά νερά και… γυμνιστές! Μετά μάθαμε πως ο Παράδεισος, παρά το θεϊκό του ονόματός του, είναι η μόνη παραλία του νησιού που επιτρέπεται ο γυμνισμός.

Ήδη μαγεμένοι από το καταπράσινο νησί, καθώς συνεχίζαμε την εκδρομή μας, εντυπωσιαστήκαμε από την Αλυκή. Τη μικρή χερσόνησο του νησιού με τη μεγάλη ιστορία. Η εικόνα της πανέμορφης παραλίας δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτήν του αρχαίου οικισμού, πίσω από τα παραλιακά σπίτια. Ενώ στον ανατολικό κόλπο της Ιεριχούς σώζεται αρχαία Ιερό που χρονολογείται τον 7ο αιώνα π.Χ.

Πλησιάζοντας τα Λιμενάρια, την άλλη μεγάλη πόλη του νησιού, συναντήσαμε μία ακόμα αξιομνημόνευτη παραλία, την Ψιλή Άμμο. Μας άρεσε για τη λευκή αμμουδιά που συνεχίζει μέσα στη θάλασσα και τα ρηχά νερά. Η συγκεκριμένη παραλία προσφέρεται για water games, ενώ το μικρό χωριό πίσω της για μεσημεριανό τσιμπολόγημα. Το εστιατόριο ”Φλοίσβος”, μας ικανοποίησε απόλυτα.

Φτάσαμε στα Λιμενάρια και κοιτάζοντας το χάρτη ανακαλύψαμε πως είχαμε αισίως διανύσει τη μισή παραθαλάσσια περιφέρεια του νησιού. Τα Λιμενάρια είναι εξίσου τουριστικά με τον Λιμένα (την πόλη) ενώ κατοικούνται από σχεδόν ισάριθμο πληθυσμό. Η μεγάλη τους ανάπτυξη οφείλεται κυρίως στη γερμανική εταιρία εκμετάλλευσης ορυκτών Speidel, τα γραφεία της οποίας, γνωστά ως ”Παλατάκι” κοσμούν τον ένα λόφο του χωριού. Στα Λιμενάρια μην παραλείψετε να επισκεφτείτε το αξιόλογο λαογραφικό μουσείο Παπαγεωργίου.

Ανάμεσα στις υπόλοιπες παραλίες, αυτές που αξίζει να κολυμπήσει κανείς είναι η Σκάλα Μαριών, η Σκάλα Πρίνου και κυρίως η Σκάλα Καληράχης. Φτάνοντας, ωστόσο, σε αυτά τα χωριά, κάντε μία στάση για προσκύνημα στην επιβλητική Εκκλησία της Παναγίας, η ανέγερση της οποίας ξεκίνησε το 1831, και τη Μονή του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, η ύπαρξη της οποίας χρονολογείται πριν το 1287, με την εντυπωσιακή πανοραμική θέα.

Πάμε τώρα λίγο πιο ορεινά, στα πέτρινα χωριά της Θάσου που δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν σε χάρη και γραφικότητα από τα παραθαλάσσια και τουριστικά. Στην ”ανάβασή” μας η πρώτη κιόλας στάση μας προμήνυε την πορεία της διαδρομής. Λογής λογής δέντρα, που γέρνουν και αγκαλιάζονται μεταξύ τους δημιουργώντας σκιερά και δροσερά μονοπάτια, ένα εκ των οποίων μας οδήγησε στο Καφενείο ”Νερόμυλος”, στη διαδρομή προς Θεολόγο. Μη φύγετε από το νησί αν δεν βρεθείτε πρώτα σε αυτό το πέτρινο καφενεδάκι με τη λιμνούλα και τις πέτρινες βρύσες.

Αλλά το σπουδαιότερο, μη φύγετε αν δεν βρεθείτε στο ορεινό χωριό Θεολόγος. Μέχρι τα μέσα του περασμένου αιώνα, ο Θεολόγος αποτελούσε την πρωτεύουσα του νησιού. Το 1979 η ελληνική κυβέρνηση το ανακήρυξε παραδοσιακό οικισμό, με σκοπό να προστατευθούν και να διατηρηθούν τα παλιά αρχοντικά και οι γραφικές πλατείες. Είναι χτισμένο σε πλαγιά και παρά το ιδιαίτερα πετρώδες έδαφος η πυκνή του βλάστηση είναι εντυπωσιακή. Το χωριό φημίζεται για τις καλές του ταβέρνες, με σπεσιαλιτέ το κοκορέτσι, το κοντοσούβλι και το κατσικάκι στη σούβλα.

Παρά το μικρό μέγεθος του νησιού, τόσο που μπορεί κανείς αν θέλει να το γυρίσει σε μία μέρα, υπάρχουν και άλλοι, αναρίθμητοι κρυμμένοι θησαυροί στη Θάσο και εμείς θα τους αφήσουμε έτσι για να τους εξερευνήσετε και να τους ξετρυπώσετε μόνοι σας. Διαλέξτε μόνο το ιδανικό ”καταφύγιό” σας, ανάμεσα σε αυτά που σας προτείνουμε παρακάτω και αφεθείτε στις χαλαρωτικές ιδιότητες του βορειο-ελληνικού γαλάζιου και πράσινου.

(πηγή: www.in2life.gr)

Οι δέκα γευστικότερες διευθύνσεις του Λονδίνου

Στις σελίδες του Zagat London Restaurant Survey, αναγράφονται τα δέκα καλύτερα ρεστοράν της βρετανικής πρωτεύουσας όπου μπορείτε να απολαύσετε την τοπική αλλά και διεθνή κουζίνα:
Βρετανική κουζίνα

Capital Restaurant, στο ξενοδοχείο Capital, 22-24 Basil Stree, SW3 0044 -(0171-589-5171).
Κινέζικη κουζίνα
Royal China, 13 Queensway, W2 (-0171-221-2535) & 40 Baker Street, W1 (0171-487-3123).
Γαλλική κουζίνα
La Tante Claire, στο ξενοδοχείο Berkeley, Wilton Place, SW1 (0171-235-6000).
Ινδική κουζίνα
Rassa, 55 Stoke Newington Church Street, Ν16 (0171-249-0344) & 6 Dering Sterrt, W1 (0171-629-1346).
Ιταλική κουζίνα
Zafferano, 15 Lowndes Street, SW1 (0171-235-5800).
Ιαπωνική κουζίνα
Nobu, The Metropolitan, 19 Old Park Lane, W1 (0171-447 4747)
Αμερικανική κουζίνα
Montana, 125-129 Dawes Road, SW6 (0171-385-9500)
Ταϊλανδέζικη κουζίνα
Vong, στο ξενοδοχείο Berkeley, Wilton Place, SW1 (0171-235-1010)
Αραβική κουζίνα
Al Sultan, 51-52 Hertford Street, W1 (0171-408-1155)
Μεσογειακή κουζίνα
Le pont de la Tour, Butlers Wharf Building, 36d Shad Thames, SE1 (0171-403-8403)

Μια ιδέα για τις κάλτσες

Αν στο τελευταίο πολύωρο αεροπορικό ταξίδι σας η αεροσυνοδός σάς πρόσφερε κάλτσες-παντόφλες για να μην κρυώνουν τα πόδια σας, μην τις πετάξετε. Είναι ιδανικές για να μεταφέρετε με ασφάλεια τους φακούς της φωτογραφικής μηχανής σας. Θα τους προφυλάξει από τις εκδορές, τη σκόνη και την άμμο.

Aίγινα

Eίχαμε γίνει ήδη μούσκεμα στον ίδρωτα το απόγευμα της Παρασκευής, όταν φτάσαμε στο λιμάνι του Πειραιά. Mε στωική διάθεση, προστεθήκαμε στην ουρά-σερπαντίνα των αυτοκινήτων. Aντικείμενο του πόθου μας, ένα φέρι ή δελφίνι ή μια «παντόφλα» για Aίγινα. Όταν επιτέλους μπήκαμε στο δικό μας, μετά από 3 τέταρτα, αυτομάτως γίναμε άλλοι άνθρωποι. Σε μία ώρα θα παραθερίζαμε στην Aίγινα!

ΔIAKOΠΩN ΞEKINHMA, ΠPΩTEΣ EIKONEΣ
Δεν προλαβαίνει να αποβιβαστεί το πλήθος, και τρέχει αλαφιασμένο στα εκδοτήρια, να εξασφαλίσει τα εισιτήρια επιστροφής για την Kυριακή. Tα Σαββατοκύριακα η Aίγινα πνίγεται στον κόσμο. H πόλη, που έχει συνηθίσει πια το σκηνικό, δεν φαίνεται διατεθειμένη να αλλάξει τους ρυθμούς της. Tα μόνιππα αμαξάκια πηγαινοέρχονται χαλαρά, είτε τα περιμένουν τουρίστες είτε όχι. Στην πιο εμπορική οδό του νησιού, την Aφαία, αγορές, «καλημέρες» και ζωντανή καθημερινότητα παραμένουν σταθερές, είτε είναι 15 Aυγούστου είτε μια καθημερινή του Φεβρουαρίου. Tο Δημοτικό Θέατρο ετοιμάζει εκδηλώσεις, οι τρεις θερινοί κινηματογράφοι (Άνεσις, Oλύμπια, Aκρογιάλι) δίνουν το στίγμα της σινεφίλ Aίγινας, τα μεζεδοπωλεία της ψαραγοράς «συμπυκνώνουν» την «έξω καρδιά» διάθεση του νησιού. Όλα αυτά είναι μόνο κάποιες από τις πτυχές ενός ιδιαίτερου τόπου με πολλούς άσους στο μανίκι.
Τον ισχυρισμό επιβεβαιώνει και πάλι η πρωτεύουσα. Έχει όλα τα κομφόρ μιας μητρόπολης (και κάποια αντικομφόρ, όπως μόνιμο μποτιλιάρισμα στην παραλιακή οδό), αλλά διατηρεί αναλλοίωτη την νησιώτικη αύρα της. Επιβλητικά ωχροκίτρινα κτίρια (απομεινάρια της Kαποδιστριακής περιόδου), σοκάκια με λαϊκή αρχιτεκτονική και κάτοικοι που κρατάνε σταθερές τις «αντιστάσεις» της Aίγινας. Τελικά δύο μέρες αρκούν για να βγει η ετυμηγορία. Νησί τόσο δίπλα στην πόλη, που χαρίζει απροσδόκητες εναλλαγές εικόνων. Αυτή είναι η μεγάλη «μαγκιά» της Aίγινας.

TOP OF THE TOPS: MYΣTIKA KAI ΦANEPA
Nόμιζα και εγώ, όπως όλοι για κάποιον άγνωστο λόγο, πως η Aίγινα είναι μικρή σε μέγεθος. Tο Σάββατο, που ξεκινήσαμε μια ξεγυρισμένη βόλτα στο νησί, αποδείχθηκε το αντίθετο. Η Aίγινα δεν είναι απλώς μεγάλη, αλλά και γεμάτη με πανέμορφα σημεία. Κρυφά και φανερά. Απλώσαμε χάρτη, κυκλώσαμε σημεία και περάσαμε από τα καλύτερα:
• Το Λιβάδι με το φάρο και τις κατοικίες των επιφανών ανδρών (προεξάρχοντος του Kαζαντζάκη). Την Kυψέλη, με τις –πολύ καλές– ταβέρνες σε αφθονία. Τα χωριά Tζίκηδες και Παχιά Pάχη, στα οποία προέκυψαν περίπατοι ανάμεσα σε πετρόχτιστα σπίτια, παλιά αλώνια και λιοτρίβια. Διαπιστώσαμε ακόμα πως όμορφα χωριά είναι και οι Λαζάρηδες και το Aνιτσαίο.
• Tο Eλλάνιο Όρος. Από την κορυφή του, κερδίσαμε το πιο απολαυστικό αγνάντεμα στη θάλασσα.
• Το Eλληνικό Kέντρο Περίθαλψης Άγριων Zώων, μοναδικός χώρος στο είδος του πανελλαδικώς (μετά την Παχιά Pάχη).
• Tα ιαματικά λουτρά Θερμά, 500 μ. από το λιμάνι της Σουβάλας.
• Τους δύο ναούς. Στο λόφο της Kολόνας (βορειοδυτικά της πόλης, στην τοποθεσία Kαραντίνα), τα ερείπια του ναού του Aπόλλωνα, και το ναό της Aφαίας, στην ομώνυμη τοποθεσία.
• Την Παλαιοχώρα. Εδώ αν έρθεις, θα συμφνωνήσεις και εσύ πως το αξιοθέατο δεν είναι ο γιγαντιαίος άκομψος ναός του Αγ. Νεκτάριου, αλλά τα ερείπια του ενετικού κάστρου και οι 36 μικρές βυζαντινές εκκλησίες. Τα απομεινάρια δηλαδή μιας ολόκληρης μεσαιωνικής πόλης, που πραγματικά αξίζει τον κόπο να την γυρίσεις. Για μένα προσωπικά, ήταν η πιο ατμοσφαιρική βόλτα της εκδρομής.
• Τη Bαγία, τον Mεσαγρό, τους Aλώνες: Περιοχές που σφύζουν από πευκώνες και ρεματιές, ιδανικά σημεία για τους λάτρεις των γαλήνιων περιπάτων.
• Το Περίπτερο Aγροτικού Συνεταιρισμού Φυστικοπαραγωγών Aιγίνης (22396), στο λιμάνι. Το ξέραμε καλά πως χωρίς μια αγορά φόρο-τιμής στο... «εθνικό» προϊόν της Αίγινας, θα ήταν σα να μην είχαμε έρθει καθόλου στο νησί.
• Την Πέρδικα, το πιο γραφικό ψαροχώρι του νησιού. Στα νερά του λιμανιού της αράζουν τα καραβάκια που πηγαινοφέρνουν τον κόσμο στο απέναντι νησάκι της Mονής. Tο νησάκι-«στολίδι» έχει απείραχτη φύση, ελαφάκια και κρι κρι, που εμφανίζονται ξαφνικά δίπλα απ’ τις πετσέτες των λουόμενων. Eννοείται ότι μετά τη δύση του ήλιου δεν επιτρέπεται να παραμείνει εδώ κανένας παραθεριστής, όπως εννοείται και ότι όσοι βλέπουν ζωάκια πρέπει να απομακρύνονται διακριτικά και να μην τα ενοχλούν στο ελάχιστο.

• Την πίσω παραλία στο νησάκι της Mονής. Επί μισή ώρα ρίχναμε θεαματικές βουτιές από τους βράχους.
• To ρέμα της Σκοτεινής με το μοναδικό υγροβιότοπο.

TOP OF THE TOPS: KTIPIA, MOYΣEIA KAI AΞIOΘEATA
* Tο εκκλησάκι του Aγίου Nικολάου του Θαλασσινού στην είσοδο του λιμανιού.
* H εκκλησία της Φανερωμένης, που θυμίζει λαξευτό τάφο (300 μέτρα από το Oρφανοτροφείο, στην πόλη).

MOYΣEIA:
* Aρχαιολογικό, στον αρχαιολογικό χώρο της Kολόνας (22637)
* Λαογραφικό, Σπύρου Pόδη 16, στην πόλη (26401)
* Xρήστου Kαπράλου, στην περιοχή Πλακάκια (22001). Πρώην εργαστήριο του γνωστού γλύπτη, με τα χαρακτηριστικά έργα του από τοπικό πωρόλιθο. Kοντά στο μουσείο βρίσκεται και το σπίτι που φιλοξένησε τον Nίκο Kαζαντζάκη.
* Aρχαιολογικό Mουσείο Aφαίας (32398)

ΠAPAΛIA THN ΠAPAΛIA
(Ή πώς η παρέα ξαναβρήκε την περιηγητική της διάθεση)
Tυπικό παράδειγμα πολύκοσμης παραλίας, είναι η Aιγινήτισσα. Δέκα λεπτά απ’ το λιμάνι και συγκεντρώνει: Oμπρέλες, παρέες, μουσικές, ευκάλυπτους, βουτιές, χορό. και το ομώνυμο cafe-bar-πασίγνωστη ταβέρνα (61082). Για το μοναδικό τραπέζι πάνω στο κύμα, χρειάζεται κράτηση τουλάχιστον 3 μήνες πριν! Η Αιγινήτισσα επίσης αναλαμβάνει και διοργάνωση εκδηλώσεων για γάμους, βαφτίσεις κ.ο.κ. Όσοι τώρα ψάχνουν παραλίες σχετικά κοντά στην πόλη – «πού να τρέχεις τώρα»– προτιμούν τις εξής: την παραλία ακριβώς κάτω από την Kολόνα, τα Πλακάκια, το Λεόντι, και την Kαβουρόπετρα. Οι ακούραστοι βολταδόροι που γυρεύουν τις πραγματικά όμορφες (και ας κάνουν έναν κόπο παραπάνω) οδεύουν προς: τη Bαγία ή την παραλία στον Tουρλό με τα πράσινα νερά και τον αμμώδη βυθό – η κατάβαση απ’ τα βράχια προϋποθέτει κασκαντερικές ικανότητες. Tο ίδιο τσαγανό απαιτούν και οι μικροί όρμοι στις βόρειες ακτές... Mια χαρούλα επιλογές για μπανάκι είναι οι δύο παραλίες του Mαραθώνα, το Kλήμα, η Mουριώτη και ο Σαρπάς. Και το Oscar πάει στις... Πόρτες με τους διαδοχικούς κολπίσκους.

TOP OF THE TOPS: ΓEYΣTIKA TAΞIΔIA
(ή τι έκανε η παρέα όταν πείνασε και δίψασε για αλκοόλ)
Πρώτα απ’ όλα, έφτιαξε ένα χάρτη γευστικών επιλογών, για να έχει να διαλέγει σε κάθε της επίσκεψη στην Αίγινα.
Για καφέ στα: Aκταίων και Kαφενείο, παρέα με τους ντόπιους, ή στη funky καφετέρια Eν Πλω (Λ. Δημοκρατίας 28, 26482). Στην τελευταία, αν θέλεις παραγγέλνεις και βάφλες ή κάποιο special γλυκό. Όταν πλησιάζει το μεσημέρι, θα πέφτει σε διλήμματα.
Ούζα, μεζέδες και ψαρικά με τα... βατραχοπέδιλα ακόμα –τόσο φρέσκα!– στο Στέκι (23910) και στην Aγορά (27308, εντός της «κομβικής» ψαραγοράς). Aκριβώς δίπλα τους, το σουβλατζίδικο Eλλάνιο (29072, 28305) και όσον αφορά τα μεζεδοπωλεία-ουζερί, ο χαμός του χαμού συνεχίζεται: Tα Kαραφάκια, Tείας (28637) και Σκοτάδης (24014).
Ψαροταβέρνα από τις πιο γνωστές και στέκι με πολύ παρεΐστικο κλίμα: το Mαριδάκι. (Λεωφ. Δημοκρατίας, 25869). Νόστιμα ψητά στην ταβέρνα Λαδόκολλα, στην παραλία. Πακετάκι«όλα-σε-ένα» προσφέρει η Aυλή (Π. Hρειώτη 17, 26438), εστιατόριο-bar στην παραλία. Το κλου του, τα λουκούλλεια πρωινά, η πολύ φροντισμένη αυλή και το πολύ δροσερό περιβάλλον γενικώς. Tο Συμπόσιο (Π. Hρειώτη & Nεοπτολέμου, 23818), απ’ τις φρέσκες αφίξεις , είναι επίσης μια καλή επιλογή για όσους γυρεύουν ένα συνδυασμό απολαύσεων. Kαλομαγειρεμένα πιάτα, live μουσική, γλύκα αυλή κι εκθέσεις καλλιτεχνών. Aπό τα πιο αγαπημένα στέκια όσων γνωρίζουν από Aίγινα, είναι και το εστιατόριο-μεζεδοπωλείο-παραδοσιακό καφενείο Iππόκαμπος, λίγα μέτρα από το λιμάνι (Φανερωμένης 9, έναντι 1ου Δημ. Σχολείου, 26504). Oι γευστικές επιλογές εδώ είναι πολλές και στα αναμφισβήτητα προτερήματά της και η ήσυχη αυλή.
Οι προτάσεις για βραδινή διασκέδαση είναι εξίσου... ατελείωτες. Από τους πιο γνωστούς νυχτερινούς προορισμούς είναι το bar- club Inn On The Beach (25116), προς το τέλος της παραλίας. Ξεκινάει απ’ το πρωί με καφέ για να μεταμορφωθεί το βράδυ σε ένα cocktail club, με mainstream μουσικές επιλογές. Η ευρύχωρη ξύλινη βεράντα ευνοεί τη δημιουργία τρε ρομαντίκ στιγμών. Όσον αφορά τα bar, το πιο εναλλακτικό, χαρούμενο και αισιόδοξο είναι τα Περδικιώτικα (Aφαίας 38). Tο αγαπημένο στέκι των κουλτουριάρηδων του νησιού παίζει jazz, funk και soul μουσικές, με αποτέλεσμα να χορεύει ο κόσμος και να φλερτάρει παράλληλα. H δροσερή αυλή, πίσω, προσφέρεται για όσους θέλουν ποτό μεν – σε πιο ήσυχο τέμπο, δε. Kαλές εναλλακτικές για ποτό δίνουν και τα bar: Dea Mare, Mάσκες και το snack-bar Belle Epoque (Πηλέως 9- 26500).
Στον τομέα των γλυκών απολαύσεων, για το ποιος είναι ο άρχοντας συμφωνούν φίλοι και εχθροί. Γλυκά ευλογημένα απ’ τον Θεό, τα προσκυνάνε ντόπιοι και επισκέπτες, στο all time classic Aιάκειον, στην παραλία.
2 ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΣΤΑΣΕΙΣ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ
Πέντε λεπτά μετά το λιμάνι, βρίσκεται η Aκτή Tότη Xατζή, στην παραλία της Παναγίτσας. Πάνω στη θάλασσα λειτουργεί σχεδόν... από πάντα η ταβέρνα του Mπάμπη (23594). Στο εσωτερικό του μαγαζιού –το οποίο πριν από τέσσερα χρόνια έριξε μια γερή ανακαίνιση– οι φωτογραφίες της παλιάς Aίγινας αιχμαλωτίζουν το βλέμμα όσο οι σιαγόνες είναι... προσκολλημένες στις ελληνικές γεύσεις από τη μαμά μαγείρισσα κα Kαλλιόπη. Tο ραβανί με καϊμάκι, στο τέλος, συστήνεται ολόθερμα. Το club Eλληνικόν - Seaside (Aκτή Tότη Xατζή 10) εστιάζει στη mainstream μουσική και στο χορό μέχρι τελικής πτώσης. Τις Τετάρτες αφιέρωνεται στις εγχώριες μουσικές επιτυχίες.

BEST OF THE RESΤ: ΣHMEIA ΓIA ΦAΓHTO KAI ΠOTO
(ή πως η παρέα έχασε κάθε αίσθηση του μέτρου, αλλά το ευχαριστήθηκε)
*Tα δικά τους καλούδια, όμως, μας πρόσφεραν και οι τουριστικές, πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές. Πιο γνωστή η Σουβάλα, το δεύτερο σε κίνηση λιμάνι του νησιού, που διαθέτει όλες τις υπηρεσίες – ξενοδοχεία, φαγάδικα, καταστήματα... Aρχηγός της βραδινής διασκέδασης εδώ θεωρείται το τριεπίπεδο Cafe - Lounge bar Anassa (53530), που μοιάζει να καρφώθηκε στο βράχο του λιμανιού. Oι αριθμοί εξηγούν καλύτερα το profile του: 20m πάνω από τη θάλασσα, 2 μεγάλα μπαλκόνια και 3 χώροι με γκαζόν. Cafe και cocktails, επιλεγμένα πιάτα και δυνατά beats μετά τα μεσάνυχτα. Φαγητό στις ταβέρνες: Γιάνναρος και Aρχοντικό (52232).
*Tο τρίτο κοσμοσύχναστο λιμάνι είναι η Aγία Mαρίνα. Bέβαια, το beach bar Barracuda, στην παραλία της, θεωρείται από τις number one επιλογές βραδινής διασκέδασης σε όλο το νησί. H μουσική πυξίδα του δείχνει από soul, reggae και house, μέχρι hip hop και lounge. Στα highligts, πως δίνει τη διπλή δυνατότητα να αγναντεύεις τη θάλασσα απ’ το μπαλκόνι, αλλά και να την έχεις στα πόδια σου – κατεβαίνεις απ’ τη σκάλα και... voila! Για φαγητό, στο εστιατόριο του Kυριακάκη (32165), στις ταβέρνες Aχίλλειον και Θολός (32129), και στον Kάκτο για σπιτικά λαδερά.
* Στην παραλία Kλίμα (μετά την Πέρδικα), μόλις ξεκίνησε τη λειτουργία του το beach bar Clima. Yπεύθυνοι για τη νέα άφιξη είναι τα γνωστά παιδιά της Πειραιώτικης νύχτας (βλέπε: Bocca και Black Light).
* Στην παραλία Bαγία: Το εστιατόριο Θησαυρός της Bαγίας (71122) και το μεζεδοπωλείο Aίολος.* Στο Λιβάδι: Tο Xαγιάτι (22087), παραδοσιακή ταβέρνα. * Στους Aλώνες: Θαυμάσια φύση και τρεις καλές ταβέρνες: O Kώστας (32434 & 32875), ο Tάκης (32283) και ο Pάππας (32289). * Στον Mαραθώνα: Oι ταβέρνες: του Kυριάκου και Όστρια.* Στις Πόρτες: ψαροταβέρνα το Aκρογιάλι (31335 & 31262).* Στον Mεσαγρό: η ταβέρνα του Aργύρη (71303).* Bατζούλιας (22711): Tαβέρνα λίγο πιο έξω από την πόλη, γνωστή για τις νοστιμιές της μέχρι και... στα γύρω δέντρα.* Στο χωριό Aνίτσαιο: οι δύο ταβέρνες που δεν απογοητεύουν ποτέ είναι Tο Πέτρινο Pολόι (31232 & 24094) και το Στέκι του Kυνηγού (31210).
*Tελευταίος διάσημος προορισμός το λιμανάκι της Πέρδικας. Στην υπερυψωμένη λεωφόρο του, αραδιασμένοι οι ειδικοί επί του φρέσκου ψαριού. Kάποιοι απ’ αυτούς: O Nώντας (61233), ο Mίλτος, ο Aντώνης (61443) κ.ά.

TOP OF THE TOPS: ΠΙΑΤΑ
(Ή πως η παρέα μυήθηκε στις ντόπιες νοστιμιές)
1. Σφηνάκι-φιστίκι Aιγίνης στο Baracuda, στην Aγία Mαρίνα.
2. Aιγυπτιακή πίτα με ντομάτα και φέτα και μπιφτέκια με σάλτσα ροκφόρ, στο bar-restaurant Aυλή.
3. Kοπανιστή με φιστίκι Aιγίνης και ψαρονέφρι με χαλούμι στην κάτσαρόλα, στην οικογενειακή ταβέρνα Mπάμπης.
4. Φιλέτο κόκορα σε σoς κόκκινου κρασιού Σαντορίνης και ταμπουλέ. Δύο από τις προτάσεις του Iππόκαμπου, ο οποίος σημειωτέον έχει και άφθονες επιλογές για τους χορτοφάγους.
5. Δροσερές σαλάτες, φρέσκα ζυμαρικά, ριζότο και 70 ετικέτες κρασιών απ’ όλο τον κόσμο. Στην Anassa στο λιμάνι της Σουβάλας.
6. Γιουβέτσι μερακλίδικο, burger και club sandwitch, στην Aιγινήτισσα.

TOP 3 ΠPOTAΣEIΣ ΓIA SHOPPING & ΠAIXNIΔI
(ή πώς η παρέα υπέκυψε τελικά σε όλα)
* Hλιαχτίνα (Π. Hρειώτη 34, στον πεζόδρομο, 24255): Tο κατάστημα φιλοξενεί νέους και παλιούς δημιουργούς από το χώρο του κοσμήματος, μέσα από μια έκθεση 75 καλλιτεχνών. Στα δύο εργαστήρια του Eυθύμη βρίσκει κανείς χειροποίητες δημιουργίες με προσωπικότητα όχι μόνο σε κοσμήματα, αλλά και σε κεραμικά αντικείμενα, γλυπτά και καθρέφτες.
* Amber (στην πόλη της Aίγινας, 26999): Mόδα από το Λονδίνο και την Tαϊλάνδη, σε καλές τιμές.
* Water Park (στον Φάρο της Aίγινας, 22540): Tσουλήθρες, πισίνες, βατήρες, εμείς εδώ ξαναγυρίσαμε στη «Xρυσή Περίοδο» των 5 ετών.
* Fistiki (Π. Hρειώτη 15, πόλη, 28327): Aσυζητητί το πιο κομψό κατάστημα της Aίγινας. Kοσμήματα ασημένια, faux, μαγιό, σανδάλια, pop και κλασικά αντικείμενα διακόσμησης, δροσερά ρούχα...
Tο ευτυχές για τους εθισμένους των κυριακάτικων και του τύπου γενικώς, είναι πως στην πόλη λειτουργεί Kέντρο τύπου, με ελληνικά, ξένα έντυπα και εφημερίδες (Σπ. Pόδη και Πηλέως, 27742).

TOP NTOΠIA KAΛOYΔIA ΓIA NA AΓOPAΣEIΣ
Kεραμικά από τον Mεσαγρό και όλους του συνδυασμούς φιστικιού σε γλυκά και ποτά: γλυκό φιστίκι, λικέρ φιστίκι, φιστίκι με μέλι και γλυκά του κουταλιού γενικώς.

ΠPOTAΣEIΣ ΔIAMONHΣ
* Στην πόλη και τα πέριξ της: Πανσιόν Pένα, Πάροδος Aγ. Eιρήνης, 24760, 24244. Oικονομικό, με κουκλίστικη διακόσμηση και με φοβερό πρωινό που φτιάχνει η ίδια η Ρένα. Ξενοδοχείο Pαστώνη, Δημ. Πετρίτη 31, 27039 (περιοχή Kολόνα): δωμάτια με θέα τον Aρχαίο Nαό του Aπόλλωνα. Ξενοδοχείο Klonos, 22460 & 22597. Ξενοδοχείο Nαυσικά, 22333. Πέτρινο Σπίτι, 23837-8.
* Στην Πέρδικα: Villa Rodanthos, 61400 & 694 4250138. Παραδοσιακή βίλα, με ευρύχωρα δωμάτια, φροντισμένους κοινόχρηστους χώρους και μεγάλα μπαλκόνια. Ξενοδοχείο Moondy Bay, 61146. Δωμάτια Venetia, 61341.
* Στην Aγία Mαρίνα: Διαμερίσματα Costantonia, 32192. Δωμάτια Άρτεμις, 32677. Ξενοδοχείο Apollo, 32271-4 & 32281.
* Στη Σουβάλα: Δωμάτια Kανάκης, 52393. Irides, 52215, 52183.

ΠOIOYΣ ΘA ΔEIΣ EΔΩ
Tον Nίκο Kακαουνάκη, τον Στέλιο Kούλογλου, τη Nαταλία Δραγούμη, τον Bασίλη Πεσματζόγλου, τον Δημήτρη Ποταμιάνο, τον Άγιο Nεκτάριο, τον Γιάννη Mόραλη, τον Θοδωρή Aθερίδη, τον Nίκο Kούνδουρο, τον Kωνσταντή Σπυρόπουλο, τον Σταύρο Ξαρχάκο, τον Kώστα Bαρώτσο, τη Pάτκα, τις κατσούλες (ντόπια ψάρια), τον Γιώργο Tσεμπερόπουλο, την οικογένεια Dumas (Hem*s), τον Kώστα Xαρδαβέλλα, τον Aργύρη Σαλιαρέλη, τον Δημήτρη Kολλάτο, την Κατερίνα Μουτσάτσου, τον Νίκο Μπακουνάκη, τον Γιώργο Καπουτζίδη, τον Παύλο Σάμιο .

TOP AIΓINHTIKH AΠAΓOPEYΣH
Nα παρκάρεις παράνομα στη Λεωφόρο Δημοκρατίας ή σε οποιοδήποτε σημείο απαγορεύεται γύρω απ’ το λιμάνι. Tο είδαμε με τα ίδια μας τα μάτια, οι κλήσεις πέφτουν σαν χαλάζι. Λογικό, αν σκεφτείς πως η εξίσωση: αυτοκίνητα κατοίκων + αυτοκίνητα επισκεπτών = δυσεπίλυτη.

TOP AIΓINHTIKOΣ ΠPOBΛHMATIΣMOΣ
Aν στο σπουδαίας περιβαλλοντικής σημασίας ρέμα της Σκοτεινής δοθεί έγκριση για την εγκατάσταση τσιμεντοβιομηχανίας, θα γίνει τελικά «το κακό». Mπορεί η μονάδα παραγωγής να έχει δεσμευτεί από μέρους της πως θα τηρήσει κάθε προβλεπόμενο περιβαλλοντικό νόμο, οι κάτοικοι όμως δεν παύουν –εύλογα– να ανησυχούν.

IΣTOPIEΣ ΓIA ΦIΣTIKIA
Oι πιο νόστιμοι ξηροί καρποί της χώρας βγαίνουν από τις φιστικιές της Aίγινας. Συγκεκριμένα, από τη σπάνια ποικιλία «Aιγινίτικη», η οποία είναι μπολιασμένη πάνω σε χιώτικη τσικουδιά. Tο ύψος του δέντρου κυμαίνεται από 3 ως 5 μέτρα και οι περιοχές στις οποίες καλλιεργείται είναι η Kυψέλη, το Bαθύ, η Πέρδικα, ο Mεσαγρός και ο Δήμος της Aίγινας. H διαδικασία που απαιτείται μέχρι την τελική συγκομιδή είναι μακρά και δύσκολη. Ξεκινάει με το φούσκωμα των «ματιών» στα μέσα Mαρτίου, για να έρθει η ώρα της συγκομιδής τέλος Aυγούστου με αρχές Σεπτεμβρίου. Tότε στρώνονται μεγάλα πανιά στο έδαφος, για να πέσουν τα ώριμα φιστίκια με ένα ελαφρύ τίναγμα.

TOP AIΓINHTIKOI MYΘOI
H μυθολογία λέει πως το νησί πήρε το όνομά του από τη νύμφη Aίγινα, κόρη του ποτάμιου θεού Aσωπού, την οποία ο Δίας ερωτεύθηκε σφόδρα – όπως έκανε με όλες τις γυναίκες άλλωστε. Kαρπός του έρωτά τους ο Aιακός, που υπήρξε ο πρώτος βασιλιάς του νησιού. Όταν, κάποια στιγμή, όλη η χώρα και μαζί και η Aίγινα πέρναγαν μια μακρόχρονη και καταστροφική ξηρασία, ο βασιλιά Aιακός ανέβηκε στο Eλλάνιο όρος. Eκεί, παρακάλεσε τον πατέρα του να στείλει μια βροχή, η οποία και ήρθε. O ευγνώμων Aιακός ίδρυσε ιερό αφιερωμένο στον Eλλάνιο Δία, ερείπια του οποίου υπάρχουν στο βουνό μέχρι σήμερα.

INFO
Mε δελφίνι σε ώρα μισή, με «παντόφλα» σε μία, άντε μιάμιση. Mε το πρώτο € 12, με το δεύτερο € 7.
Kωδικός: 22970
Νοσοκομείο: 22209
Kτελ: 22412
Λιμεναρχείο: 22328

(πηγή: www.athensvoice.gr, 19/7/2007)

"Κρυμμένες" παραλίες στην Αττική

Ο μέσος Αθηναίος γνωρίζει ότι η πόλη του διαθέτει παραλίες. Τις οποίες απλά δεν επισκέπτεται. Γιατί «είναι βρώμικες» (κανείς δε θυμάται πια την προ Ψυττάλειας εποχή), γιατί «είναι μακριά» (εκτός αν ξεκινήσεις απόγευμα –ούτως ή άλλως ο ήλιος μέχρι τις 5 είναι επικίνδυνος), γιατί «δεν είναι ωραίες» (εξαρτάται με τι τις συγκρίνεις –σε σχέση με την Καραϊβική υστερούν στα σημεία), γιατί «έχουν κόσμο» (όχι όλες).

Έχοντας καταρρίψει τα βασικά αυτά παράπονα, η συντακτική ομάδα του in2life διέσχισε την αττική ακτογραμμή σε αναζήτηση παραλιών με διαυγή νερά και έλλειψη πολυκοσμίας σε σχετικά κρυμμένα σημεία που να μην απέχουν περισσότερο από μισή ώρα από τα (νοητά) τείχη της πόλης, τις βρήκε και σας τις παρουσιάζει. Γιατί καλοκαίρι δεν είναι μόνο οι 15 μέρες της άδειας, αλλά και οι άλλες 75 που απομένουν. Και γιατί από άλλες πόλεις της Ευρώπης η θάλασσα απέχει δύο ώρες. Με το αεροπλάνο. Και τα προνόμια δεν πρέπει να μένουν ανεκμετάλλευτα.

Θυμάρι: Νερά να τα πιεις σε... σφηνάκι
Λίγο μετά την Παλαιά Φώκαια και τις ψαροταβέρνες με τους κράχτες που με νόημα σου δείχνουν το parking του μαγαζιού, θα δείτε την ταμπέλα «Θυμάρι». Στο πρώτο άνοιγμα μετά την ταμπέλα -θα το βρείτε στο δεξί σας χέρι- και πάνω στη στροφή, μπείτε μέσα και παρκάρετε. Κάτω από τον σχετικά απότομο βράχο υπάρχει μια απλή και γνωστή μόνο στους περίοικους παραλία. Αν και το μεγάλο της προσόν είναι τα πεντακάθαρα (τουλάχιστον για Αττική) νερά, η παραλία του Θυμαριού συνδυάζει άμμο με ψιλό χαλίκι επιτρέποντας τις ρακέτες στους… παιχνιδιάρηδες, αλλά και προστατεύοντας από τα μαστιγώματα του ανέμου σε περίπτωση αέρα. Η πρόσβαση είναι εύκολη αφού σε διάφορα σημεία από τον χώρο παρκαρίσματος υπάρχουν τσιμεντένιες σκάλες. Λίγα μέτρα από εκεί που θα παρκάρετε υπάρχει ένα σούπερ- περίπτερο με εφημερίδες, τσιγάρα, παγωμένα νερά, σωσίβια και γενικώς ό,τι μπορεί να χρειαστεί κάποιος σε μια παραλία. Αλλά δεν υπάρχουν καφέδες και φαγώσιμα - προμηθευτείτε τα από την Ανάβυσσο ή την Παλαιά Φώκαια.

ΚΑΠΕ: Κατάβαση στον άγνωστο παράδεισο
Με κατεύθυνση προς τα Λεγραινά, αλλά αρκετά πριν φτάσετε εκεί, συναντάτε στο δεξί σας χέρι μια πινακίδα που γράφει με μεγάλα ευκρινή γράμματα "Ιδιοκτησία ΚΑΠΕ". Σε εκείνο το σημείο στρίβετε δεξιά και ακολουθείτε το χωματόδρομο, έως το πρώτο μεγάλο πλάτωμα (δεν είναι περισσότερο από 4 λεπτά δρόμος). Εκεί θα παρκάρετε και θα συνεχίσετε στην κατηφόρα με τα πόδια, έως ότου αρχίσουν τα σκαλοπάτια που σας οδηγούν στο μικρό κολπάκι με εξαιρετική αμμουδερή παραλία. Στην κατάβασή σας προς την ακτή θα συναντήσετε μια καντίνα από την οποία θα προμηθευτείτε τα απαραίτητα.

Χάρακας: Beach party με θέα
Χωρίς να χρειάζεται χάρτη για να εντοπιστεί, αλλά και χωρίς να βουλιάζει από κόσμο, η παραλία του Χάρακα αποτελεί την ιδανικότερη λύση για όσους αναζητούν μια εναλλακτική, αλλά δεν έχουν το χρόνο –ή τη διάθεση– να ψάχνουν. Με κατεύθυνση προς Σούνιο, πλησιάζοντας τα όρια των Δήμων Κερατέας και Λαυρίου, λίγο πριν το ΚΑΠΕ, θα συναντήσετε στα αριστερά του δρόμου την ταμπέλα που αναγράφει «παραδοσιακός οικισμός Χάρακα». Αφήνετε το αυτοκίνητο στο πλάτωμα που θα συναντήσετε στο δεξί σας χέρι, ελάχιστα μέτρα πιο κάτω, και διαλέγετε το σημείο από το οποίο θα θαυμάζετε την απεραντοσύνη της –ναι, εντάξει, τα παραλέμε, αλλά η συγκεκριμένη παραλία ξεπερνά κατά πολύ σε μέγεθος το μέσο όρο των παραλιών της Αττικής. Κατά τα άλλα, ψιλή άμμος και καθαρά νερά συνθέτουν την εικόνα που θα σας αποζημιώσει για τη διαδρομή. Σημειώστε ότι περίπτερα, καντίνες και λοιπή «αξιοποίηση» απουσιάζουν από την περιοχή, οπότε φροντίστε μερικά χιλιόμετρα πριν για ό,τι θεωρείτε απαραίτητο.

Λεγραινά: Freestylers στην Αττική
Η πρώτη προτίμηση για κάθε παρέα φοιτητών που «ξέμεινε» καλοκαίρι στην Αθήνα, αλλά και για όσους αναζητούν το freestyler feeling στις βουτιές τους, η παραλία των Λεγραινών συνδυάζει κυκλαδίτικου επιπέδου ψιλή, χρυσαφένια άμμο με γαλανά νερά και έλλειψη πολυκοσμίας. Αυτό το τελευταίο οφείλεται κυρίως στην απόσταση που τη χωρίζει από τα υπόλοιπα –γνωστά ή κρυμμένα– hot spots της αττικής ακτογραμμής. Θα τη συναντήσετε λίγο μετά το Χάρακα, στα όρια του Δήμου Λαυρίου. Θα την αναγνωρίσετε από τη χαρακτηριστική της άμμο, που μοιάζει να έχει εισαχθεί από κάποιο νησί, αλλιώς δεν εξηγείται τέτοια διαφορά, από την έκταση, που είναι τουλάχιστον διπλάσια του μέσου όρου των γειτονικών παραλιών, και από τον κόσμο που… λάμπει δια της απουσία του.

Το Μπλε Λιμανάκι: Για ήσυχα πνεύματα
Πολλοί από εσάς γνωρίζετε ήδη το Κόκκινο Λιμανάκι. Προσοχή: Όχι το «Κόκκινο Λιμάνι» του Ολυμπιακού στον Πειραιά, αλλά το Κόκκινο Λιμανάκι λίγο μετά τη Ραφήνα. Και ακριβώς επειδή το Κόκκινο το γνωρίζετε, εμείς σας συστήνουμε το Μπλε, που ίσως να μην το γνωρίζετε.
Πρόκειται για ένα πολύ μικρό κόλπο, χωμένο στα βράχια της Ραφήνας, χωρίς προφανή ορατότητα από το δρόμο. Μας άρεσε γιατί μπορεί να απλώσει κανείς την πετσέτα του στην τσιμεντένια προβλήτα που έχει δημιουργηθεί στη μία του πλευρά, όπου έχουν τοποθετηθεί και μερικές ξύλινες ομπρέλες, και από εκεί να απολαύσει βουτιές στη θάλασσα. Για τους τολμηρούς και τους λίγους υπάρχει και μία μικρή, φυσική παραλία, εκεί ακριβώς που σκάει το κύμα.
Θα βρεθείτε εκεί αν πάρετε τη Λεωφόρο Μαραθώνος και κατευθυνθείτε προς Ραφήνα. Στο τέρμα του κεντρικού δρόμου της Ραφήνας θα στρίψετε αριστερά και θα ακολουθήσετε την παραλιακή διαδρομή, πριν το Κόκκινο Λιμανάκι. Θα σας περιμένει κρυμμένο κάτω από το δρόμο.

Κολπίσκοι στο Μάτι: Πάρτε... μάτι το βαθύ μπλε του νότιου Ευβοϊκού
Λίγα χιλιόμετρα μετά τη Ραφήνα βρίσκεται η παραθαλάσσια περιοχή Μάτι. Ο πολύς κόσμος πηγαίνει στο Μάτι για να κολυμπήσει στην κεντρική του παραλία. Όσοι… γνωρίζουν, όμως, προτιμούν τους μικρότερους κολπίσκους ανάμεσα στο Μάτι και τον Αγ. Ανδρέα.
Εμείς βρεθήκαμε στον κόλπο κάτω από τον οικισμό Αμπελούπολης. Εκεί απρόσμενα αντικρίσαμε έναν όμορφο, καταπράσινο κολπίσκο με βότσαλα και βράχια που δημιουργούν μικρές σπηλιές κάτω από τις οποίες «κρύβονται» όσοι αναζητούν σκιά και δροσιά. Ανοίγοντας, ωστόσο, το βλέμμα μας στο βάθος είδαμε άλλον έναν κόλπο, με λίγο περισσότερο κόσμο αυτή τη φορά, ομαλότερη παραλία και μερικές ομπρέλες. Διαλέξτε και πάρτε.

(πηγή: www.in2life.gr, 16/7/2008)

Μαλδίβες

Νερά διάφανα σαν τα πιο ακριβά κρύσταλλα! Πυκνή βλάστηση που φτάνει μέχρι τη θάλασσα. Παραλίες με ολόλευκη ψιλή άμμο. Κοραλλιογενείς ύφαλοι με χιλιάδες είδη ψαριών στην απόλυτη αποθέωση της χρωματικής παλέτας.

Το Μάλε
O Παράδεισος δεν είναι απαραιτήτως τεραστίων διαστάσεων. Το αποδεικνύει το νησί Μάλε, που είναι μικρό και όμως τόσο όμορφο που δύσκολα θα αποφασίσετε να μετακινηθείτε για να κάνετε κάποια άλλη εκδρομή. Από το 12ο ήδη αιώνα το Μάλε αποτελούσε το κέντρο των Μαλδίβων. Η ακμή που γνώρισε είναι εμφανής ακόμη και σήμερα, παρότι πολλά από τα θαυμάσια παραδοσιακά κτίρια έχουν γκρεμιστεί και τη θέση τους έχουν πάρει σύγχρονα.

Η προκυμαία της πόλης του Μάλε και η κεντρική πλατεία της είναι δύο ιδανικές αφετηρίες για την έναρξη της περιήγησής σας. Θα γνωρίσετε το Προεδρικό Μέγαρο, τις εντυπωσιακές λαχαναγορές και ψαραγορές, την Πινακοθήκη Εσζεχί, το Εθνικό Μουσείο με εκθέματα από συλλογές σουλτάνων, το Πάρκο του Σουλτάνου που περιβάλει το μουσείο, το Τζαμί Χουκούρου (το παλαιότερο της χώρας - χρονολογείται από το 1656) καθώς και πολλά άλλα ενδιαφέροντα τζαμιά. Μην παραλείψετε φυσικά να κάνετε μία κατάδυση με το τουριστικό «υποβρύχιο των φαλαινών». Θα βρεθείτε 35 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας και θα δείτε από κοντά κοραλλιογενείς υφάλους σε όλο τους το μεγαλείο.

Ο μαγικός βυθός
Αν είστε φίλοι των καταδύσεων, στις Μαλδίβες θα ενθουσιαστείτε. Γύρω από το Μάλε, μικροσκοπικά νησάκια σαν μαργαριτάρια άτακτα πεταμένα επάνω σε ένα γαλαζοπράσινο χαλί σάς περιμένουν να ανακαλύψετε με τα ίδια σας τα μάτια το μαγικό βυθό τους αλλά και την εξωτική φύση τους. Το Βιλιγκίλι, το Χουλχουμάλε, το Χουλχούλε και το Κουνταμπάντος είναι μερικά μόνο από αυτά. Το νησί Χόπινγκ προσφέρει την ευκαιρία για θαυμάσιες βόλτες στην ευρύτερη περιοχή, για τη γνωριμία με ειδυλλιακά ψαροχώρια αλλά και για ψάρεμα. Στο Κασίντχο θα δείτε τα ερείπια ενός παλιού βουδιστικού ναού. Στο Καφού θα ακούσετε τα περίφημα τύμπανα μπόντου μπέρου, ενώ στο Ντιφούσι θα ανακαλύψετε μια από τις ομορφότερες γωνιές της περιοχής.

Μια επίσκεψη στις Μαλδίβες δεν θα ήταν ολοκληρωμένη αν δεν κάνατε μία στάση στην ατόλη Aρι, ένα εντυπωσιακό σύνολο από μικροσκοπικά νησιά και κοραλλιογενείς υφάλους, μέσα στους οποίους το νερό και το φως του ήλιου δημιουργούν εκπληκτικά χρώματα, σε όλες τις αποχρώσεις του μπλε και του πράσινου! Ενδιαφέρουσες είναι και οι ατόλες Μιλαντχουμαντούλου και Μουλάκου, όπου θα βρείτε και μερικά από τα ομορφότερα θέρετρα.

(πηγή: www.7merestv.gr)

Βελιγράδι

Στο Βελιγράδι έχεις διαρκώς την αίσθηση ότι έχεις πάει για να επισκεφθείς φίλους. Όλοι θέλουν να σου μιλήσουν –όχι ακριβώς σε εσένα, σε όλους για την ακρίβεια, επισκέπτες και ντόπιους, αλλά αυτό το συνειδητοποιείς κάπως ετεροχρονισμένα–, όλοι είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν στο οτιδήποτε χρειαστείς, όλοι ενθουσιάζονται με την παραμικρή ένδειξη ενδιαφέροντος για την πόλη, τη χώρα, την ιστορία τους. Σε μέτρια αγγλικά, σπαστά ελληνικά ή άπταιστα… νοήματα, όλοι έχουν ιστορίες να διηγηθούν και μικρές φιλοσοφίες ζωής να μοιραστούν.

Και η ίδια η πόλη, όμως –ή μάλλον, το άλλο κομμάτι της πόλης, αυτό που αποτελείται από το άψυχο υλικό– διαθέτει αυτή την ομορφιά που, χωρίς να είναι σαρωτική, ασκεί την απόλυτη γοητεία. Προσγειωμένη, προσιτή, γεμάτη εκπλήξεις και συναισθήματα. Κυρίως συναισθήματα. Ανάμεικτα. Από εκείνα που δημιουργούνται –ή μάλλον που εναλλάσσονται– όταν τη μια στιγμή περπατάς ευτυχισμένος σε ένα καταπράσινο πάρκο και την άλλη το μονοπάτι στρίβει, για να σε οδηγήσει μπροστά σε ένα μνημείο για τα παιδιά που σκοτώθηκαν στον πόλεμο. Και μετά το πάρκο συνεχίζεται, γεμάτο ανθρώπους που το απολαμβάνουν. Ακριβώς όπως η ζωή.

Το κέντρο της πόλης είναι γεμάτο πάρκα. Καταπράσινα, αναπόσπαστα κομμάτια του αστικού ιστού –χωρίς ανούσιους τοίχους ή καγκελένιες εισόδους– που συμβάλλουν τα μέγιστα στη συνολική ομορφιά του. Πάρκα στα οποία οδηγούν φαρδιές, πολύβουοι λεωφόροι, που διακόπτονται από ανοιχτές πλατείες και διακοσμούνται από πανέμορφα κτίρια των αρχών του αιώνα. Και πάνω από όλα, αιώνιος φρουρός της πόλης που επιβλέπει από την κορυφή του λόφου, το φρούριο Kalemegdan, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου σήμερα είναι ένα πανέμορφο πάρκο.

Υπολογίστε τουλάχιστον ένα ολόκληρο πρωινό για την επίσκεψή σας εδώ. Η πανοραμική θέα της πόλης, με τους δύο ποταμούς της, το Σάββα και το Δούναβη, να ενώνονται σε ένα σημείο, σε συνδυασμό με τα event που διοργανώνονται στο πάρκο –όπως η έκθεση με τις γιγάντιες φωτογραφίες από όλον τον κόσμο το καλοκαίρι– και το Πολεμικό Μουσείο που στεγάζεται, επίσης, εδώ και φιλοξενεί, μεταξύ άλλων, κομμάτια από το αμερικανικό Stealth που καταρρίφθηκε το 1999 και όπλα που κατασχέθηκαν από τον UCK, θα σας απορροφήσουν για πολύ περισσότερες ώρες απ’ όσες μπορείτε να φανταστείτε. Μέσα στο Kalemegdan φιλοξενείται από το 1936 και ο ζωολογικός κήπος της πόλης –γνωστός και ως κήπος της καλής ελπίδας– που τυγχάνει ένας από τους παλαιότερους της Ευρώπης. Είναι μάλλον περιττό να αναφέρουμε για άλλη μια φορά την απίστευτη ατμόσφαιρα που δημιουργείται από τον κόσμο που συρρέει όλες τις ώρες της ημέρας.

Στη νότια πλευρά του Kalemegdan, η παλιά πόλη, ή Stari Grad, συγκεντρώνει το μεγαλύτερο μέρος των επισκεπτών. Κληρονομιά των Αψβούργων, ως επί το πλείστον, φιλοξενεί τη συντριπτική πλειοψηφία των μουσείων της πόλης, ενώ διαθέτει και μερικά από τα ομορφότερα κτίρια, με εμφανή στοιχεία art nouveau. Κεντρικότερος δρόμος της, η πεζοδρομημένη Knez Mihailova, που σφύζει από ζωή όλες τις ώρες της ημέρας, χάρη στα αμέτρητα μαγαζιά και τα cafe της, έχει χαρακτηριστεί μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς ως ένα από τα παλαιότερα κομμάτια της πόλης. Πολλά από τα κτίρια που την πλαισιώνουν χρονολογούνται από τα τέλη της δεκαετίας του 1870.

Η πλατεία της Δημοκρατίας, λίγο νοτιότερα, είναι ένα από τα πλέον εντυπωσιακά σημεία της παλιάς πόλης. Κτισμένη στη θέση της εντυπωσιακότερης πύλης της πόλης, που είχε ανεγερθεί από τους Αυστριακούς στις αρχές του 18ου αιώνα, η πλατεία χρονολογείται από το 1869, χρονιά κατά την οποία ολοκληρώθηκε και η κατασκευή του Εθνικού Θεάτρου. Εδώ θα έχετε την ευκαιρία να επισκεφθείτε το Εθνικό Μουσείο, στον τρίτο όροφο του οποίου λειτουργεί γκαλερί μοντέρνας τέχνης που φιλοξενεί, μεταξύ άλλων, έργα των Πικάσο και Μονέ. Οι υπόλοιποι όροφοι του μουσείου, με τα αρχαιολογικά και προϊστορικά ευρήματα, παραμένουν κλειστοί εδώ και μερικά χρόνια.

Πολύ κοντά στην πλατεία, η Skadarska, γνωστή και ως Μονμάρτη του Βελιγραδίου, ήταν το σημείο συνάντησης μποέμ ποιητών και καλλιτεχνών στις αρχές του 20ου αιώνα. Σήμερα το λιθόκτιστο δρομάκι φιλοξενεί παραδοσιακά ταβερνάκια, cafe, γκαλερί έργων τέχνης και πολλή –μα πολλή– παραδοσιακή live μουσική κάθε βράδυ. Πιάστε θέση σε έναν από τους ξύλινους πάγκους των μπαρ, παραγγείλτε μπύρα με το λίτρο –τη σερβίρετε μόνοι σας, από το βαρελάκι που έρχεται στο τραπέζι– και απολαύστε την παραδομένοι στις νότες των πλανόδιων μουσικών, για να νιώσετε ότι τηλεμεταφερθήκατε ξαφνικά σε κάποιο πλατό γυρισμάτων του Κοστουρίτσα.

Άλλα σημεία ενδιαφέροντος στην πόλη περιλαμβάνουν το ναό του Αγίου Σάββα, που θεωρείται ο μεγαλύτερος ορθόδοξος ναός των Βαλκανίων, η κατασκευή του οποίου ξεκίνησε το 1935 και δεν ολοκληρώθηκε παρά 50 χρόνια αργότερα, την Γκαλερί των Τοιχογραφιών, με πιστά αντίγραφα των αγιογραφιών των μοναστηριών ολόκληρης της χώρας, την εκκλησία του Αγίου Μάρκου, στην οποία βρίσκεται και ο τάφος του Αυτοκράτορα Ντούσαν, του 14ου αιώνα, το Εθνογραφικό Μουσείο, το Μουσείο Αυτοκινήτων που φιλοξενεί, μεταξύ άλλων, την Cadillac του ’57 που οδηγούσε ο Πρόεδρος Τίτο, και, βέβαια, το Μουσείο Νίκολα Τέσλα, αφιερωμένο σε έναν από τους μεγαλύτερους ήρωες της χώρας –το όνομα του οποίου έχει πάρει το αεροδρόμιο του Βελιγραδίου– και τις εφευρέσεις του.

Λίγο έξω από το κέντρο της πόλης βρίσκεται ο τάφος του Στρατάρχη Τίτο με το παρακείμενο μουσείο των δώρων που είχε δεχθεί κατά τη διάρκεια της ζωής του –και τα οποία περιλαμβάνουν από όπλα μέχρι κεντήματα και πίπες. Οι planespotters, από την άλλη, θα βρουν τον παράδεισό τους στο Αεροναυτικό Μουσείο που βρίσκεται κοντά στο αεροδρόμιο και φιλοξενεί, μεταξύ άλλων, αεροσκάφη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς και κομμάτια του γνωστού πλέον αμερικανικού Stealth.

Το νησάκι του ποταμού Σάββα που ακούει στο μουσικό όνομα Ada Ciganlija προσφέρεται για περπάτημα ή ποδήλατο στο καταπράσινο δασάκι του, ατελείωτες ώρες με μπύρες, καφέ και κουβέντα στις όχθες της τεχνητής του λίμνης, καθώς και για extreme sports, όπως bungee jumping και water ski. Ιδανικές για περπάτημα ή ποδήλατο είναι και οι όχθες του ποταμού, στις οποίες το καλοκαίρι φιλοξενούνται και τα trendy πλωτά clubs που σφύζουν κάθε νύχτα από ζωή. Αν κουραστείτε, οι ανελκυστήρες της γέφυρας Brankov αναλαμβάνουν να φέρουν εσάς και το ποδήλατό σας πίσω στην πόλη –ή τουλάχιστον πιο κοντά σε αυτήν– ξεκούραστα, δωρεάν και με έξτρα μπόνους την εκπληκτική θέα.

Ανεβαίνοντας σε αυτήν τη γέφυρα, κοιτώντας το Βελιγράδι από ψηλά, θυμήθηκα μια φράση από το δελτίο που είχε εκδώσει το Reuters, όταν η Σερβία κέρδισε το διαγωνισμό της Eurovision. «Εμείς έχουμε έναν επιπλέον λόγο να χαιρόμαστε» έλεγε μια 24χρονη κοπέλα, «γιατί η ψήφος αυτή είναι η απόδειξη ότι η Ευρώπη δε μας μισεί». Σε τέσσερα- πέντε χρόνια, σκέφτηκα, κανείς από τους κατοίκους του Βελιγραδίου δε θα ψάχνει αυτήν την απόδειξη. Θα είναι ολοφάνερο, από τους δρόμους της πόλης που θα κατακλύζονται από πλήθη επισκεπτών.

Πού θα μείνετε

Τουριστικά ανερχόμενο, το Βελιγράδι διαθέτει αρκετές εξαιρετικές επιλογές διαμονής. Από τις καλύτερες, το ιστορικό Hotel Moscva έχει φιλοξενήσει προσωπικότητες όπως η Indira Gandhi και ο Orson Welles. 4 αστέρια, 124 δωμάτια με άρωμα εποχής και παροχές πολυτελείας, σε τιμές που ξεκινούν από 125 ευρώ. Πολυτελέστατο και το ελληνικών συμφερόντων Hyatt Regency Belgrade (της οικογένειας Λασκαρίδη, του Μεγάλη Βρετανία). Μοναδικά διακοσμημένα, εντυπωσιακά δωμάτια και σουίτες πλήρως εξοπλισμένα με όλες τις σύγχρονες παροχές, σε τιμές που ξεκινούν από 200 περίπου ευρώ. Καλή επιλογή και το Palace, με όμορφα διακοσμημένα δωμάτια, εξοπλισμένα με τηλέφωνο και τηλεόραση, και το εστιατόριο Panorama του τελευταίου ορόφου να προσφέρει εξαιρετική τοπική κουζίνα με συνοδεία… εκπληκτικής θέας στην πόλη. Οι τιμές ξεκινούν από 92 ευρώ για ένα δίκλινο δωμάτιο. Στις low budget λύσεις, η καλύτερη επιλογή είναι το Belgrade Eye, που διαθέτει αξιοπρεπέστατα δίκλινα δωμάτια με κοινόχρηστη κουζίνα προς 30 ευρώ.

Πού θα δοκιμάσετε τοπικές σπεσιαλιτέ

Σχεδόν αποκλειστικά κρεατοφαγική, η σέρβικη κουζίνα –όπως και η πλειοψηφία των κεντρικών και ανατολικών ευρωπαϊκών χωρών– είναι απολαυστική, με τόσες ομοιότητες με την αντίστοιχη μεσογειακή όσες χρειάζεται για να μην ξενίζει αλλά και να μην είναι βαρετά οικεία στους μεσογειακούς λαούς.

Εξαίσιες τοπικές σπεσιαλιτέ θα δοκιμάσετε σε όλα σχεδόν τα ταβερνάκια της Skadarska –ξεχωρίζει το Sesir Moj, για το εξαιρετικό περιβάλλον, το φιλικό σέρβις και τα θρυλικά του επιδόρπια– καθώς και στο Jevrem (Gospodar Jevremova 36) με την άψογη ‘20s διακόσμηση. Πρωτότυπο το concept του Biblioteca (Terazije 27) με τα γεμάτα βιβλία και περιοδικά ράφια του, την παρεΐστικη ατμόσφαιρα και την πολύ καλή κουζίνα του.

(πηγή: www.in2life.gr)

Μεθώνη-Κορώνη

Η Μεθώνη με το καμαρωτό της κάστρο, μοιάζει τόσο σοβαρή και απρόσιτη. Κι όμως, σε κάθε της γωνιά ξετυλίγεται και ένα κουβαράκι της ιστορίας της που χάνεται στο βάθος των αιώνων. Η σπουδαιότητα του μέρους, από τα αρχαία ήδη χρόνια, έγκειται στην στρατηγική της θέση. Το απέραντο φρούριό της, στο νοτιότατο άκρο της δυτικής ακτής της Πελοποννήσου και το φυσικό λιμάνι της αποτέλεσαν οχυρά και ορμητήρια κατά τους πολέμους της αρχαιότητας. Οι δε Βενετοί, από τον 12ο αιώνα, στράφηκαν στο λιμάνι της που βρισκόταν στη μέση του δρόμου Βενετίας – Ανατολής, γι’αυτό άλλωστε την κατέλαβαν, μαζί με την Κορώνη, ως εμπορικά και ναυτικά περάσματα.

Από την πύλη του κάστρου, ένα πλακόστρωτο δρομάκι οδηγεί στο Μπούρτζι, το μικρό οχυρωμένο νησάκι που χρησιμοποιήθηκε από τους Τούρκους σαν φυλακή. Ο ανοιχτός ορίζοντας που απλώνεται μπροστά στον επισκέπτη που στέκεται στην άκρη του μικρού νησιού προκαλεί δέος: τα άγρια βράχια και η θάλασσα που σκάει ορμητικά πάνω τους προσδίδουν μία σαγηνευτική ομορφιά. Ο μύθος λέει, πως όταν στο Μπούρτζι λυσσομανούν άνεμοι, μπορεί κανείς να ακούσει τις κραυγές των φυλακισμένων και αδικοσκοτωμένων.

Η Κορώνη, από την άλλη, έχει και αυτή το δικό της βενετσιάνικο κάστρο, εκεί που παλιότερα υπήρχε ένα βυζαντινό φρούριο, με τους λαξευμένους τάφους, τις βενετσιάνικες στέρνες και το τούρκικο χαμάμ. Μέσα στο κάστρο ανεγέρθηκε στα 1900 η Εκκλησία της Ελεηστρίας, από τον μεγάλο περίβολο της οποίας θαυμάζει κανείς την απέραντη παραλία της Κορώνης και τη θάλασσα.

Η Βενετοκρατία βοήθησε την πόλη να αναπτυχθεί, να αποκτήσει ναύσταθμο αλλά και το δικό της βιοτεχνικό κέντρο με σημαντικές εξαγωγές προϊόντων. Με τα χρόνια αποτέλεσε σπουδαίο πολιτικοστρατιωτικό κέντρο σε ολόκληρη την ανατολική Μεσόγειο, τόσο που για να διεκπεραιώσει κανείς υποθέσεις του έπρεπε να… «έχει μπάρμπα στην Κορώνη». Η γνωστή αυτή φράση λέγεται ότι προέκυψε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, από έναν πασά της Τρίπολης που για να ευχαριστήσει έναν θείο του που τον είχε βοηθήσει σε προσωπικές του υποθέσεις, τον έχρισε μπέη στην Κορώνη. Ο μπέης, με τη σειρά του, θέλοντας να είναι εξυπηρετικός προς του Κορωναίους, εκπλήρωνε τις επιθυμίες τους δίνοντας συστατικά γράμματα προς τον πασά της Τρίπολης.

Δεν είναι, όμως, μόνο τα κάστρα που εντυπωσιάζουν την επισκέπτη στις δύο αυτές πόλεις. Τα αξιοθέατα ποικίλλουν και γοητεύουν όποιον έχει διάθεση για πεζοπορία. Αξίζει λοιπόν να επισκεφθεί κανείς τις Κατακόμβες του Άγιου Ονούφριου, 2χλμ βόρεια της Μεθώνης, λαξευμένες μέσα στο βράχο που αποτελούσαν τα πολύ παλιά χρόνια κοιμητήριο. Αρκετά κοντά βρίσκεται και ο Ναός του Αγίου Βασιλείου, στο δρόμο Μεθώνης-Πύλου, που χρονολογείται στον 10ο αιώνα μ.Χ. Και τα δύο μέρη θα ξυπνήσουν μέσα σας τον… Ιντιάνα Τζόουνς.

Στην Κορώνη, από την άλλη, έρχεται κανείς σε επαφή με την χαλαρότητα και την ηρεμία της ελληνικής επαρχίας. Οι εικόνες γνωστές: Πολύχρωμα σπίτια με κεραμιδωτές σκεπές και ξύλινα μπαλκονάκια, στενοί «άτσαλοι» δρόμοι, αμέτρητες εκκλησίες. Οι ποικιλίες και τα μεζεδάκια δίνουν και παίρνουν στα γύρω καφενεδάκια και οι ντόπιοι υποδέχονται τον περαστικό με ένα ζεστό χαμόγελο, από αυτά που δεν ζητούν αντάλλαγμα. Πριν φύγετε, μην ξεχάσετε να αγοράσετε κάποια από τα πανέμορφα κεραμικά για τα οποία φημίζεται η περιοχή.

Αν και ο καιρός δεν επιτρέπει πια κολύμπι, μη διστάσετε να κάνετε τις βόλτες σας στις παραλίες ανάμεσα στα δύο χωριά. Θα εκπλαγείτε από το μήκος τους, τη λεπτή τους αμμουδιά και την πεντακάθαρη θάλασσα και ίσως αποφασίσετε να περάσετε εκεί τις διακοπές σας το επόμενο καλοκαίρι. Μία αναγνωριστική περιήγηση αυτή την εποχή είναι ό,τι καλύτερο. Άλλωστε, κακά τα ψέματα, η θάλασσα δεν γνωρίζει εποχές.

Αν πάλι έχετε όρεξη για περισσότερες βόλτες και εκδρομές μη διστάσετε να επισκεφτείτε την κοντινή Φοινικούντα με τα πανέμορφα ακρογιάλια αλλά και την Πύλο με το γραφικό λιμάνι και την όμορφη πλατεία Τριών Ναυάρχων στο κέντρο της. Αν, μάλιστα, βρεθείτε εκεί μην ξεχάσετε να κάτσετε για φαγητό στην «Ταβέρνα της Ρίνας», λίγο πριν την παραλία Ρωμανού.

Για φαγητό στη Μεθώνη σας προτείνουμε να επιλέξετε ψάρι, και πιο συγκεκριμένα την κουζίνα των εστιατορίων «Καλή Καρδιά» και «Κληματαριά», με τα εξαιρετικά σπιτικά εδέσματα και τις πολύ λογικές τιμές. Αν βρεθείτε στη Φοινικούντα επιλέξτε ένα από τα ταβερνάκια πάνω στο κύμα, όπως το «Έλενα» και τα «5Φ». Στην Κορώνη επιλέξτε το τσιπουράδικο «Ζορμπάς» στην παραλία.

(πηγή: www.in2life.gr)

Γενεύη, σταθερή αξία στο χρόνο

Η Γενεύη μοιάζει με ένα μεγάλο και δύσκολο παζλ. Όχι γιατί οι άνθρωποι είναι κλειστοί και απόμακροι, αλλά γιατί αυτός που θέλει να ανακαλύψει όλα τα χρώματα της πόλης, θα χρειαστεί πραγματικά πολύ χρόνο.

Πλησιάζοντας το αεροδρόμιο της Γενεύης, το πρώτο πράγμα που αντικρίζει κάποιος από το αεροπλάνο, είναι η λίμνη Lac Leman και το Jet d’ eau, το ψηλότερο σιντριβάνι της Ευρώπης. Η Γενεύη είναι χτισμένη στις όχθες της λίμνης και χωρίζεται στη μέση από τον ποταμό Le Rhone. Από τη μία πλευρά βρίσκεται η παλιά πόλη με τα γραφικά καφέ και εστιατόρια, ενώ από την άλλη η σύγχρονη κοσμοπολίτισσα Γενεύη.

Η Γενεύη αποτελεί ένα από τα 26 καντόνια που σχηματίζουν την Ελβετία, αλλά έχει αυτονομία και δικό της σύνταγμα. Με σπουδαία οικονομική ανάπτυξη, αποτελεί πρότυπο για πολλές ευρωπαϊκές πόλεις, ενώ θεωρείται και ένα από τα σπουδαιότερα κέντρα εμπορίου. Η Γενεύη κατάφερε να αποφύγει τους μεγάλους πολέμους που ισοπέδωσαν πολλές ευρωπαϊκές πόλεις, κρατώντας ουδέτερη στάση, προς μεγάλο όφελος του πολιτισμού της. Παλαιότερα υπήρξε ανεξάρτητη δημοκρατία, ενώ την περίοδο από το 1798 μέχρι το 1813, ήταν προσαρτημένη στη Γαλλία. Με την Ελβετική ομοσπονδία ενώθηκε το 1815. Αν και έκλεισε την πόρτα στην Ενωμένη Ευρώπη, κρατώντας την ανεξαρτησία της και το δικό της ισχυρό νόμισμα (ελβετικό φράγκο), ωστόσο στη Γενεύη βρίσκονται περίπου 200 διεθνείς οργανισμοί, με σημαντικότερο τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, ο οποίος βρίσκεται στο Parc de l’ Ariana, στη δυτική πλευρά της πόλης. Χαρακτηριστική είναι η σύγχυση που κάποιες φορές καταλαμβάνει τους τουρίστες σχετικά με τη γλώσσα, αφού στην πόλη ακούς το ίδιο άνετα τη γαλλική, που είναι η βασική γλώσσα, αλλά και την ιταλική και φυσικά τη γερμανική.

Μια βόλτα στην πόλη
Η Γενεύη έχει κρατήσει την αρχιτεκτονική της παράδοση, με τα περισσότερα κτίρια να χρονολογούνται από το 17ο και 18ο αιώνα. Η πόλη έχει “κατά πλάτος” ανάπτυξη, αποφεύγοντας τους ουρανοξύστες, ενώ η οικιστική δομή έχει γίνει με σεβασμό στον άνθρωπο και το περιβάλλον.
Παντού υπάρχουν ποδηλατόδρομοι και μεγάλα πεζοδρόμια και το γνωστό μας “κυκλοφοριακό” συναντάται μόνο σε κάποιους κεντρικούς δρόμους, δίπλα στη λίμνη. Πολλοί είναι αυτοί που έχουν βάλει το ποδήλατο και τις μοτοσυκλέτες για τα καλά στη ζωή τους, παρά το πολύ κρύο που επικρατεί. Βέβαια για τους Ελβετούς, η φιλικότητα προς την πόλη θεωρείται υποχρέωση, ενώ για εμάς τους Έλληνες, τα μεγάλα πεζοδρόμια και τα οικολογικά μέσα μεταφοράς φαντάζουν πολύ μακρινά.
Διασχίζοντας την κεντρική γέφυρα Mont Blanc, που ενώνει τις δύο πλευρές της πόλης, φτάνουμε στη λεωφόρο General Guisan. Εδώ βρίσκεται η πλατεία Jardin Anglais, με το φημισμένο ρολόι από λουλούδια, το οποίο χρονολογείται από το 1955, φτιαγμένο προς τιμήν της ωρολογοποιίας της Ελβετίας. Περπατώντας κατά μήκος της λίμνης, συναντάμε τη λεωφόρο Quai Gustave Ador, με το γνωστό σιντριβάνι Jet d’ eau. Με ύψος 140 μ., εκτοξεύει 500 λίτρα νερό το δευτερόλεπτο και είναι ορατό από πολλά σημεία της πόλης. Σε μια προσπάθεια να μειώσουν την πίεση του νερού, για την κατασκευή νέων δεξαμενών στη λίμνη, τοποθετήθηκαν ισχυρές αντλίες, για καλύτερο έλεγχο του νερού. Έτσι δημιουργήθηκε το πανύψηλο σιντριβάνι, το οποίο έγινε τελικά σύμβολο της πόλης. Η θέα από αυτό το σημείο της λίμνης είναι πολύ όμορφη, ιδιαίτερα το βράδυ, με τα φώτα των κτιρίων να λαμπυρίζουν επάνω στο νερό. Τα βράδια η λεωφόρος Quai Gustave Ador αποτελεί σημείο συνάντησης για πολλούς νεαρούς. Με μία μπύρα στο χέρι, απολαμβάνουν τη θέα, ακούγοντας μουσική από φορητά ραδιόφωνα, πολλές φορές τραγουδώντας στίχους hip hop μουσικής.

Παλιά πόλη
Το πιο χαρακτηριστικό πρόσωπο της πόλης είναι αναμφισβήτητα η παλιά συνοικία με τα λιθόστρωτα και πλακόστρωτα δρομάκια, τα καφέ και εστιατόρια.
Σημαντικότερο κτίριο στην περιοχή είναι ο Καθεδρικός ναός του Αγίου Πέτρου, που χρονολογείται από το 13ο αιώνα. Εδώ βρίσκεται το παλαιότερο σπίτι της Γενεύης, η οικεία Ταβέλ, που σήμερα λειτουργεί σα μουσείο, κτισμένη το 1334 μ.Χ., στο δρόμο Rue du Puits St Pierre, ενώ λίγα μέτρα πιο πίσω, στην οδό Grand Rue, στέκει το σπίτι του φιλοσόφου Ζαν Ζακ Ρουσσό. Ο Ζαν Ζακ Ρουσσό δεν ήταν αρεστός στις δημόσιες αρχές της πόλης και τα περισσότερα έργα του είχαν παραδοθεί στην πυρά. Σε ηλικία 16 ετών έφυγε στη Γαλλία, όπου και έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Παρόλα αυτά, 56 χρόνια μετά το θάνατό του, δημιουργήθηκε ένα άγαλμα προς τιμήν του. Περπατώντας ανατολικά στην παλιά πόλη, συναντάμε την πλατεία Place du Bourg de Four με τα παλαιοπωλεία, τα καφέ και τις γκαλερί. Εδώ πιθανολογείται ότι ήταν η παλιά αγορά της πόλης κατά το μεσαίωνα. Στην οδό Rue de l’ Hotel de Ville, δίπλα στην πλατεία, βρίσκεται η αίθουσα Αλαμπάμα, όπου το 1864 υπογράφηκε η Συνθήκη της Γενεύης. Στην ίδια αίθουσα αναγνωρίστηκε ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός ως ανθρωπιστική οργάνωση. Πίσω από την παλιά πόλη είναι το πάρκο Parc des Bastions, με τα αγάλματα των τεσσάρων ηγετών της μεταρρύθμισης. Ένα από αυτά είναι το άγαλμα του Ιωάννη Καλβίνου, ο οποίος με τα κηρύγματά του, κατά τη διάρκεια του 16ου αιώνα, κατάφερε να συγκεντρώσει μεγάλο αριθμό πλούσιων προτεστάντων στη Γενεύη. Στο ίδιο πάρκο είναι χτισμένο και το Πανεπιστήμιο της πόλης. Κοντά στο πανεπιστήμιο περνάει η λεωφόρος Avenue Henri Dumant. Εδώ φανερώνεται ένα άλλο κομμάτι της πόλης, όχι και τόσο κοσμοπολίτικο. Κάθε Κυριακή, στο πάρκο Plaine de Plainpalais, γίνεται λαϊκή αγορά και παζάρι, για όσους δεν έχουν την οικονομική άνεση να αγοράζουν προϊόντα από τα μεγάλα καταστήματα.
Στην πόλη ζει ένας μεγάλος αριθμός μεταναστών, οι οποίοι φαίνεται να έχουν εγκλιματιστεί στη νέα τους ζωή, εκτός από ένα μικρό αριθμό περιπλανώμενων, οι οποίοι μοιάζουν ξένοι, σα να έχασαν το δρόμο τους. Ωστόσο, άστεγους δεν είδαμε, τουλάχιστον στα μέρη που επισκεφθήκαμε. Λίγο έξω από την παλιά πόλη, στην οδό Rue Charles Galland, συναντά κανείς το Μουσείο Τέχνης και Ιστορίας, με έργα τέχνης, πίνακες και γλυπτά από τους προϊστορικούς χρόνους, μέχρι και τον 20ο αιώνα. Τις ημέρες που ήμασταν στην πόλη, ο χώρος του μουσείου φιλοξενούσε ειδικό αφιέρωμα στον πολιτισμό της Κύπρου.
Η Γενεύη αξίζει την προσοχή του ταξιδιώτη, αφού διατηρώντας ένα πρόσωπο συντηρητικό, δε χάνει ποτέ το ενδιαφέρον της. Δύσκολα θα σου φανερώσει όλα της τα μυστικά, οπότε ο επισκέπτης χρειάζεται λίγο χρόνο παραπάνω για να νιώσει τον πραγματικό ρυθμό της πόλης. Εάν μπορούσαμε να δώσουμε ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα στους κατοίκους της Γενεύης, θα ήταν αυτό της εξόρμησης. Σε κάθε ευκαιρία και όταν έχει καλό καιρό, οι δρόμοι της πόλης γεμίζουν από περιπατητές και ποδηλάτες, ενώ οι πιο τολμηροί παίρνουν τα σκι τους και αφήνουν την πόλη για μια σύντομη εκδρομή στις κατάλευκες ελβετικές Άλπεις.

(πηγή: www.fe-mail.gr, 1/7/2007)

Μονεμβασιά

Το 375 μ.Χ. ισχυρές σεισμικές δονήσεις έπληξαν την περιοχή της νοτίου Πελοποννήσου, με αποτέλεσμα την εμφάνιση ενός βράχου ύψους 300 μέτρων.

Η Μονεμβασιά κατοικήθηκε για πρώτη φορά από Λακεδαιμονίους τον 6ο αιώνα μ.Χ. Το 1540 βρέθηκε υπό τουρκική κατοχή, ενώ το 1690 η πόλη πέρασε στα χέρια των Ενετών, για να βρεθεί για μία ακόμη φορά το 1715 υπό τουρκική κυριαρχία. Το 1821 η Μονεμβασιά ήταν από τις πρώτες πόλεις που απελευθερώθηκαν.

Μονεμβασιά: Μόνη - έμβαση. Κτισμένο σε βράχο ύψους 300 μέτρων, το κάστρο διέθετε ένα μόνο σημείο εισόδου. Η οχύρωση αυτή δεν ήταν τυχαία, καθώς με τον τρόπο αυτό επιδιωκόταν η προστασία από τον κατακτητή.

Η Μονεμβασιά χωρίστηκε σε δύο μέρη, στην άνω και την κάτω πόλη, καθεμία από τις οποίες έχει μεγάλη ιστορική σημασία, ικανή να προκαλέσει σε όποιον την αντικρίζει πρωτόγνωρα συναισθήματα.

Η Άνω Πόλη, η οποία σήμερα δεν κατοικείται, αποτελεί μέρος με πολλά μνημεία. Εκεί είναι χτισμένος ο Πύργος του Βενετού κυβερνήτη. Εκτός αυτού, η εκκλησία της Αγίας Σοφίας κατέχει αναμφισβήτητα δεσπόζουσα θέση, θυμίζοντας έντονα την εποχή του Βυζαντίου. Χτισμένη το 12ο αιώνα από τον αυτοκράτορα Ανδρόνικο, παρά τις πολλές περιπέτειες που πέρασε -μετατράπηκε σε καθολικό ναό από τους Ενετούς και σε τζαμί από τους Τούρκους- συνεχίζει σήμερα να γοητεύει και να αποτελεί το σήμα κατατεθέν του τόπου.

Η Κάτω Πόλη, πλούσια και αυτή σε ιστορία, αποτελεί σήμερα πόλο έλξης για τους επισκέπτες.

Μνημεία αλλά και διασκέδαση
Με θέα το Μυρτώο Πέλαγος και μόλις 320 χιλιόμετρα από την Αθήνα, η Μονεμβασιά αποτελεί ένα εύκολα και γρήγορα προσβάσιμο μέρος. Κανένα μεταφορικό μέσο δεν φτάνει μέχρι το κάστρο. Στη βόλτα του προς την Άνω Πόλη ο επισκέπτης θα συναντήσει πλήθος παλαιών μνημείων, που θα τον μαγέψουν και θα τον συγκινήσουν. Τείχη, βυζαντινές εκκλησίες, μεγαλοπρεπείς ναοί, παραδοσιακά κτίσματα, στενά σοκάκια και καλντερίμια είναι μερικές από τις εικόνες που θα έχετε την ευκαιρία να απολαύσετε. Στην ακτή απέναντι από το κάστρο έχει δημιουργηθεί ένας τουριστικός χώρος που θα ικανοποιήσει ακόμα και τα πιο απαιτητικά γούστα.

Υπάρχουν άφθονα μέρη και πανέμορφες παραλίες να επισκεφτεί κανείς, όπως αυτή της Καστέλας και του Μορί. Καφετέριες, μπαρ, ταβέρνες και εστιατόρια εξασφαλίζουν ζεστή και φιλική ατμόσφαιρα για κάθε επισκέπτη. Όσον αφορά την τοπική κουζίνα, τα μπαρμπούνια έχουν αναμφισβήτητα την τιμητική τους. Μην παραλείψετε να γευθείτε τοπικό κρασί που εξάγεται σε πολλά μέρη του κόσμου, μεταξύ των οποίων και η Βενετία. Αμυγδαλωτά, σκαλτσούνια, ζυμαρικά αποτελούν επίσης ονομαστά προϊόντα της περιοχής. Ιδιαίτερη ομορφιά έχει ο τόπος την εποχή της άνοιξης. Τα ανθισμένα λουλούδια, η ποικιλία πτηνών δημιουργούν ένα τοπίο που όμοιό του δεν συναντά κανείς πουθενά αλλού στην Ελλάδα.

Παραδοσιακά έθιμα
Μία μεγάλη γιορτή λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο στις 23 Αυγούστου στην περιοχή Τέρια της Μονεμβασιάς. Εκεί, στην εκκλησία της Παναγίας, που είναι χτισμένη πάνω σε βράχο από τον οποίο αναβλύζει νερό, μαζεύονται από το προηγούμενο βράδυ οι κάτοικοι των γύρω χωριών και τους βρίσκει το ξημέρωμα. Στις 23 Αυγούστου, μετά τη λειτουργία ακολουθεί ένα μεγάλο πανηγύρι. Το Πάσχα, στον ιερό ναό του Ελκόμενου Χριστού λαμβάνει χώρα ένα έθιμο πρωτότυπο. Πιστοί συγκεντρώνονται έξω από τον ιερό ναό όπου και πραγματοποιείται το κάψιμο ομοιώματος του Ιούδα. Τόπος εξαιρετικά γραφικός, μαγεύει κάθε θεατή. Ενώνοντας το παρελθόν με το παρόν, δημιουργεί μια ατμόσφαιρα ικανή να μεταφέρει τον κάθε επισκέπτη σε μια άλλη εποχή, προκαλώντας έντονα συναισθήματα.

(πηγή: www.cpress.gr)