Πάρος

Αν τα λεξικά είχαν φωτογραφίες, δίπλα στη λέξη ‘Κυκλάδες’ θα έπρεπε να υπάρχει μία φωτογραφία της Πάρου. Αυτή τουλάχιστον είναι η πρώτη σκέψη που έκανα επισκεπτόμενη το νησί. Κι αν συμφωνήσουμε ότι συνώνυμα των Κυκλάδων είναι ο λαμπερότερος ήλιος της Ελλάδας, οι καταγάλανες ακρογιαλιές, τα ασβεστωμένα σπίτια, οι μπλε τρούλοι στα ξωκλήσια, τα στενά πλακόστρωτα σοκάκια και… τα αυγουστιάτικα μελτέμια, τότε η Πάρος είναι το χαρακτηριστικότερο δείγμα των αγαπημένων μας νησιών.

Είναι ένα από τα νησιά που στα 195 τετραγωνικά του χιλιόμετρα έχει καταφέρει να χωρέσει όσα «χωράνε» όλες οι Κυκλάδες μαζί. Ορεινά και παραθαλάσσια χωριά, ήσυχα, εναλλακτικά και κοσμοπολίτικα λιμανάκια, παραλίες με άμμο και με βότσαλο, πλαγιές με πράσινο και με βράχια, αρχαία ιστορία και αξιοθέατα, κουλτούρα και πολιτισμό, μα πάνω απ’όλα ζεστούς, φιλόξενους ντόπιους με χαμογελαστά πρόσωπα.

Ας τα πάρουμε, όμως, από την αρχή. Και η αρχή για τον κάθε ταξιδιώτη στην Πάρο είναι η πρωτεύουσα και το λιμάνι της, η Παροικιά. Άμεσα συνδεδεμένη με το ιερό στολίδι του νησιού, το ναό της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής, η Παροικιά πήρε το όνομά της την εποχή του Βυζαντίου όταν ο ναός είχε σαν κολίγους (παροίκους) πολλούς από κατοίκους της Πάρου.

Στην Παροικιά ο επισκέπτης έχει πρόσβαση σε κάθε υπηρεσία και δραστηριότητα. Τραπεζικά υποκαταστήματα, τουριστικά γραφεία, κέντρα υγείας, αλλά και αμέτρητα ξενοδοχεία, εστιατόρια, clubs και bars εγγυώνται για όλες τις ανέσεις που μία σύγχρονη πόλη μπορεί να προσφέρει.

Ένα αξιοθέατο είναι η Παροικιά από μόνη της, ειδικά το κομμάτι της παλιάς πόλης γύρω από το Κάστρο με τα νεοκλασικά αρχοντικά της, τα γεφυράκια και της κρήνες, τα γραφικά μαγαζάκια της. Αξίζει ωστόσο να επισκεφθεί κανείς το Αρχαιολογικό Μουσείο με τα γλυπτά των αρχαϊκών και κλασσικών χρόνων και τα ευρήματα από τα νεολιθικά ήδη χρόνια, καθώς και το αρχαίο νεκροταφείο με τον ομαδικό τάφο που χρονολογείται από το τέλος του 8ου αι. π.Χ., το οποίο βρίσκεται πάνω στον παραλιακό δρόμο κοντά στο λιμάνι.

Ο ναός της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής, όπως προαναφέραμε, είναι πάντως το σήμα κατατεθέν του νησιού. Πρέπει να οικοδομήθηκε τον 4ο αιώνα, όταν -σύμφωνα με την ιστορία- η Αγία Ελένη ταξιδεύοντας προς τους Αγίους Τόπους, σταμάτησε στην Πάρο και προσευχήθηκε στον μικρό τότε ναό κάνοντας τάμα αν βρει τον Τίμιο Σταυρό να κτίσει στη θέση του μία μεγάλη εκκλησία. Μεγαλύτερο, ωστόσο, ενδιαφέρον, παρουσιάζει η ονομασία ‘Εκατονταπυλιανή’, η οποία προσδόθηκε στο ναό κατά την Τουρκοκρατία και έχει να κάνει με το ρητό: «Ενενήντα εννέα φανερές πόρτες έχει η Καταπολιανή. Η εκατοστή είναι κλειστή και δεν φαίνεται. Θα φανεί η πόρτα αυτή και θα ανοίξει, όταν οι Έλληνες πάρουν την Πόλη.» Μάλλον, λοιπόν, δεν θα τη δούμε ποτέ…

Όσο θα βρίσκεστε ακόμα στην Παροικιά, μην παραλείψετε να κάνετε μια βόλτα στα σοκάκια και να ανηφορήσετε στον Αγ. Κωνσταντίνο, το λεγόμενο Κάστρο. Εκεί θα απολαύσετε τη θέα πίνοντας ένα κοκτέιλ στο «Evino», ενώ οι ρομαντικοί θα επιδοθούν στη φωτογράφηση του φοβερού ηλιοβασιλέματος. Αυτοί που γνωρίζουν, ωστόσο, επιλέγουν να πιουν τον καφέ τους και να δουν το ηλιοβασίλεμα από το μύλο στο Μπουνταράκι. Το βράδυ, μάλιστα, το μέρος πλημμυρίζει από κόσμο τόσο που η ανεύρεση τραπεζιού γίνεται… κυνήγι θησαυρού!

Και αφού το νυχτώσαμε, χρήσιμο είναι να κάνουμε μία λίστα με τα μέρη που πρέπει να επισκεφθείτε για φαγητό και ποτό στην Παροικιά. Ξεκινάμε: Το πρώτο απογευματινό καφεδάκι σας θα το πιείτε σε ένα από τα παραλιακά μαγαζάκια «Ιστίο», «Μελτέμι» ή «Αίνιγμα», τα οποία το βραδάκι μετατρέπονται σε chill out μπαράκια. Στο καφενείο «ο Φλοίσβος», προσφάτως ανακαινισμένο, δοκιμάσαμε τα καλύτερα σπιτικά γλυκά ταψιού, με highlights το κανταΐφι και το εκμέκ, ενώ στο «Italia Ice Cream», κάτω από το κάστρο, θα απολαύσετε παραδοσιακό ιταλικό παγωτό.

Ανάλογα με τις ορέξεις σας, το βραδινό σας φαγητό μπορείτε να το απολαύσετε, μεταξύ άλλων, στον «Περίγυρο», αν λιγουρευτείτε γνήσιο ελληνικό σουβλάκι, στο La Pasteria, που μόλις άνοιξε, ή στο 24ωρο «Tartine» με τα φοβερά και τεράστια hamburger και club sandwich (οι ξενύχτηδες το γνωρίζουν καλά). Για ποτό και χαλαρές καταστάσεις προτιμήστε τα μπαράκια «Alga» και «Kialoa». Τέλος, μετά το λιμάνι, στην περιοχή Λειβάδια, θα βρείτε το δημοφιλές Όναρ cafe και 2 θερινούς κινηματογράφους («Rex» στον περιφερειακό της Παροικιάς και «Πάρος» κοντά στο λιμάνι).

Μπορεί βέβαια η Παροικιά να είναι η πρωτεύουσα του νησιού, το πραγματικά κοσμοπολίτικο μέρος, όμως, βρίσκεται στο βόρειο άκρο του και είναι η Νάουσα. Κι αν το μικρό, γραφικό της λιμάνι δε σας γεμίσει το μάτι, φανταστείτε ότι το παραδοσιακό αυτό ψαροχώρι διαθέτει το μεγαλύτερο αλιευτικό στόλο στις Κυκλάδες. Το μαρτυρούν, άλλωστε, τα αμέτρητα ψαροκάικα που στριμώχνονται στις προβλήτες του.

Τη Νάουσα θα επιλέξουν για διαμονή όσοι λατρεύουν την έντονη νυχτερινή ζωή. Τα πλακόστρωτα σοκάκια που τη μέρα προσκαλούν τον περιπατητή που αναζητά το παραδοσιακό και το όμορφο, τη νύχτα τρίζουν κάτω από τα ψηλοτάκουνα και το ποδοβολητό του νεαρόκοσμου που σπεύδει να πλημμυρίσει τα μπαράκια. Ποια είναι τα καλύτερα; Πάρτε χαρτί και μολύβι: «Σαν φως» (φοβερό daiquiri φράουλα), «Agosta» (μουσική από άλλες εποχές), «Barbarossa» (mainstream ελληνικά και ξένα- αν καταφέρετε να μπείτε…), «Linardo» (clubbing μέχρι το πρώτο φως του ήλιου), «Shark» (το αγαπημένο μας), αλλά και «Μπρίκι» και «Red» με φοβερά τραπεζάκια πάνω στη θάλασσα και εξαιρετικά κοκτέιλ.

Όσο για το φαγητό, από πού να αρχίσουμε; Επισκεφθείτε οπωσδήποτε τον πανέμορφο κήπο του εστιατορίου «Pervolaria» (τηλ. 22840 51721) και δοκιμάστε το ριζότο με κοτόπουλο και λαχανικά. Στο λιμάνι «παίζουν» οι ψαροταβέρνες με δημοφιλέστερη αυτών τη «Barbarossa», εμείς, όμως, προτιμήσαμε το ουζερί «των Ναυτικών», γιατί εκεί φάγαμε την καλύτερη γούνα (τοπικό έδεσμα με λιαστό ψάρι) και στις λογικότερες τιμές. Για γλυκά ταψιού προτιμήστε τον «Χαμηλοθώρη» στην κεντρική πλατεία, ενώ στα σοκάκια της Νάουσας θα ανακαλύψετε και μερικές εξαιρετικές κρεπερί, καθώς και μία τεράστια ουρά που θα περιμένει για σπιτικούς λουκουμάδες με παγωτό! Τα λόγια είναι περιττά…

Πάμε τώρα για μια δροσερή βουτιά; Εσείς, όμως, δεν θα την πατήσετε όπως εμείς… Τι εννοούμε; Θα σας πουν όλοι να πάτε για μπάνιο στις Κολυμπήθρες και στο Μοναστήρι. Να μην πάτε! Εκτός αν σας αρέσουν οι κόλποι αμφιβόλου καθαρότητας, με βαλτώδη αμμουδιά, πέντε σειρές από πυκνοτοποθετημένες ξαπλώστρες και θάλασσα που βαριέσαι τελικά να βουτήξεις γιατί δε βαθαίνει ποτέ, οι παραλίες αυτές δεν προσφέρονται για χαλαρό, ευχάριστο μπάνιο.

Βέβαια, ό,τι και να σας πούμε εμείς, το σίγουρο είναι ότι θα πάτε να δείτε επιτέλους το περίφημο Punda Beach. Φοβερά πάρτι, ξέφρενος χορός, άφθονο ποτό κάνουν τους νεώτερους να μην ξεκολλάνε από εκεί με τίποτα! Το μόνο κακό είναι ότι ο κόσμος εκεί είναι τόσος πολύς που οι ξαπλώστρες, η μία δίπλα στην άλλη, σχεδόν ακουμπάνε το νερό, και έτσι το μοναδικό πέρασμα στην παραλία είναι… από πάνω τους.

Να πάτε, όμως, στη Χρυσή Ακτή με την τεράστια αμμουδιά και το beach bar, το οποίο, χάρη στον πλούσιο -αν και τσιμπημένο του- κατάλογο, θα εκτιμήσετε όταν νιώσετε μία λιγούρα. Να πάτε στη Santa Maria που με το all year round κύμα της προσελκύει τους wind surfers. Εφόσον έχετε μεταφορικό μέσο, να πάτε στο Φάραγκα, στο νότιο άκρο του νησιού. Έχετε δει το «Απέραντο Γαλάζιο»; Θα μπορούσε να έχει γυριστεί εκεί: Κοιτώντας τον ορίζοντα το μόνο που θα διακρίνετε είναι μια λεπτή γραμμή που χωρίζει (ή ενώνει;) τη θάλασσα και τον ουρανό. Η παραλία έχει και μερικά βότσαλα, αλλά το νερό είναι… να το πιεις στο ποτήρι!

Άγρια ομορφιά θα συναντήσετε, επίσης, στις λιγότερο γνωστές παραλίες Μώλος, Τσουκαλιά και Γλυφάδες. Σε εκείνη την πλευρά μάλιστα, και συγκεκριμένα στην παραλία Καλόγερος, το βουνό είναι γεμάτο με άργιλο. Καλύψτε το σώμα και τα μαλλιά σας με λάσπη από άργιλο και αφήστε τα για λίγη ώρα να στεγνώσουν, μετά ξεπλυθείτε με θαλασσινό νερό. Θα έχετε κάνει το καλύτερο φυσικό σπα που μπορείτε να φανταστείτε και θα νιώσετε το δέρμα σας πιο απαλό από ποτέ. Αλήθεια! Το δοκιμάσαμε!

Απέναντι από το λιμάνι της Παροικιάς υπάρχει η εκπληκτική παραλία Κριός που –αν και προσεγγίζεται με αυτοκίνητο- εμείς σας προτείνουμε να επισκεφθείτε με το καραβάκι (το τελευταίο επιστρέφει στις 7.00μμ). Εξίσου καλή και οργανωμένη είναι η παραλία Μαρτσέλλο με ένα συμπαθέστατο μπαράκι για καφέ, ποτό και φαγητό. Οι campers προτιμούν τον Παρασπόρο, αλλά αν έχει αέρα –πράγμα διόλου απίθανο- καλύτερα να τον αποφύγετε, και τους δύο κόλπους της Αγ. Ειρήνης με δύο ταβερνούλες, η μία καλύτερη από την άλλη.

Στο τέρμα του ίδιου δρόμου θα συναντήσετε το λιμάνι της Πούντας. Από εκεί μπορείτε να περάσετε με καραβάκι στην Αντίπαρο μεταφέροντας, μάλιστα, και το αυτοκίνητό σας (σε αντίθεση με το καράβι που φεύγει από το κεντρικό λιμάνι). Πολύ καλές ταβέρνες θα βρείτε και στην Πούντα με χαρακτηριστικότερη τη «Θέα». Αν ο δρόμος σας βγάλει στην παραλία της Αλυκής, κάντε μια στάση στο φούρνο της Αγκαιριάς και προμηθευτείτε τα καλύτερα παξιμάδια, βουτήματα και κουλουράκια του νησιού. Ενώ μετά το μπάνιο σας εκεί καθίστε, χωρίς καν να το σκεφτείτε, για φαγητό στου «Μανώλη». Εκεί θα δοκιμάσετε ό,τι τραβάει η όρεξή σας: Από πίτσες και μακαρονάδες, μέχρι βακαλάο σκορδαλιά. Μυστικό (μην το μάθουν πολλοί): Πίσω από το λιμανάκι της Αλυκής, υπάρχει μία κρυμμένη, αλλά ακόμα καλύτερη παραλία.

Οι έντονοι γενικά ρυθμοί της Πάρου μειώνονται στα υπόλοιπα χωριά της. Ο Αμπελάς, ένα γραφικό ψαροχώρι στα ανατολικά της Νάουσας προσφέρεται για φαγητό μετά το μπάνιο στις χαριτωμένες ψαροταβέρνες του πάνω στο κύμα. Προτιμήστε το «Δαμιανό», τη «Μαργαρίτα», τη «Χριστιάνα» (για αστακομακαρονάδες) και το «Θαλάμι». Σε υψόμετρο 250 μέτρων, στο κέντρο του νησιού, θα βρείτε τις Λεύκες. Ένα γραφικό χωριό, χτισμένο το 16ο αιώνα από Κρητικούς και Πελοποννήσιους πρόσφυγες και ντόπιους, στο οποίο αξίζει να πάτε για βόλτα στα σοκάκια, επίσκεψη στα λαογραφικά μουσεία και γλυκό του κουταλιού στο παραδοσιακό καφενείο της πλατείας.

Η βόλτα σας στο νησί θα ολοκληρωθεί μόνο αν περάσετε από τα χωριά Πρόδρομο και Μάρπησσα και καταλήξετε στο Πίσω Λιβάδι, με το όμορφο λιμανάκι που επισκέπτεται τακτικά ο «Σκοπελίτης», το καραβάκι που ενώνει την Πάρο με άλλα κυκλαδίτικα νησιά. Πρόκειται για το ιδανικό μέρος για χαλάρωση, ηρεμία και… καλό φαγητό. Επιλέξτε ένα από τα παραθαλάσσια ταβερνάκια με τους εξαιρετικούς ουζομεζέδες και πιείτε τον καφέ σας στο «Όστρακο».

Το δικό μας ταξίδι στο νησί θα σταματήσει εδώ. Σας παραδίδουμε τη σκυτάλη, προτείνοντάς σας τα ιδανικά καταλύματα για διαμονή, αλλά και όλα τα σχετικά sites με επιπλέον πληροφορίες για το νησί και σας κουνάμε νοσταλγικά το μαντήλι. Δεν ζηλεύουμε, όμως. Η Πάρος μπαίνει έτσι κι αλλιώς στη λίστα με τα νησιά που επισκέπτεται κανείς πάνω από μία φορά.

(πηγή: www.in2life.gr)