Βόλος, μια πόλη όπου αξίζει να ζεις

Ζωντανή, με καινοτόμες αρχιτεκτονικές παρεμβάσεις, άφθονο ελεύθερο δημόσιο χώρο, πανεπιστήμιο, υπερσύγχρονες υπηρεσίες, τουρισμό

Τη μάχη της διάβασης από το ανεπτυγμένο βιομηχανικό παρελθόν σε μια νέα εποχή ανάπτυξης, με επίκεντρο τις υπηρεσίες, δίνει ο Βόλος. Μια πόλη ζωντανή, με αρκετές καινοτόμες παρεμβάσεις (όπως η τάση επανάχρησης επιβλητικών βιομηχανικών κτιρίων), μια πόλη που αξίζει να ζεις. Η πρωτεύουσα της Μαγνησίας βίωσε μια επώδυνη αποβιομηχάνιση, μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’90. Η ανεργία απογειώθηκε. «Το στοίχημα που τέθηκε ήταν το πέρασμα από τη βιομηχανική πόλη στη μεταβιομηχανική εποχή», λέει στην «Κ» ο κοσμήτορας του Πολυτεχνείου Βόλου κ. Ζήσης Κοτιώνης. «Υπήρξε ανάπτυξη της έρευνας και της εκπαίδευσης, με την ίδρυση του Πανεπιστημίου, ενισχύθηκε σημαντικά ο τριτογενής τομέας των υπηρεσιών και ο τουρισμός», συμπληρώνει. Οι αμοιβές πάντως δεν είναι ακόμα μεγάλες. «Πολλά παιδιά που τελειώνουν το πανεπιστήμιο δεν βρίσκουν καλή δουλειά εδώ και πηγαίνουν στην Αθήνα», λέει ο Δημήτρης Πούλιος, φοιτητής της Αρχιτεκτονικής.

Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην ανάδειξη του Βόλου ως τουριστικού προορισμού, όχι μόνο ως πύλη του Πηλίου, αλλά και ως αστικού κέντρου με πολλούς εκθεσιακούς χώρους και εμβληματικά κτίρια.

«Στα πλαίσια αυτά ο δήμος προετοιμάζει την αναβίωση της αργοναυτικής εκστρατείας», λέει στην «Κ», ο δήμαρχος του Βόλου κ. Αλέκος Βούλγαρης. Το ξύλινο σκάφος Αργώ είναι έτοιμο. Οι σύγχρονοι Αργοναύτες θα ξεκινήσουν στις 7 Ιουνίου, ενώ ο δήμος ετοιμάζει θεματικό πάρκο και μουσείο. Θα βρεθεί το «χρυσόμαλλο δέρας» της εποχής μας; Η τουριστική βιομηχανία μπορεί να αφήσει βαρύ αποτύπωμα στο περιβάλλον, εάν δεν τεθούν όρια. Ηδη το Πήλιο γεμίζει πληγές από τσιμέντο, λόγω οικιστικής επέλασης και παραθεριστικής κατοικίας.

«Μεγάλη ευκαιρία είναι οι Μεσογειακοί Αγώνες του 2013», τονίζει ο κ. Βούλγαρης. «Μεταξύ άλλων, θα κατασκευαστεί και ένα σύγχρονο Μεσογειακό Χωριό. Η αθλητική υποδομή είναι έτοιμη από τους Ολυμπιακούς Αγώνες». Πάντως, πέρα από τα στάδια, το «2004» δεν άφησε και πολλά στην υποδομή της πόλης, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την ανολοκλήρωτη περιφερειακή οδό.

Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι ο Βόλος είναι μια πόλη που επιλέγεται ως τόπος διαμονής. «Ηρθα πριν από 7-8 χρόνια για να εργαστώ στο Πανεπιστήμιο και από τότε ζω εδώ. Δεν το μετάνιωσα, απεναντίας», λέει ο κ. Κοτιώνης. «Η ποιότητα ζωής είναι καλύτερη από την Αθήνα, υπάρχει περισσότερος και καλύτερος δημόσιος ελεύθερος χώρος, εύκολη πρόσβαση στο βουνό ή στη θάλασσα, ενώ διαθέτουμε όλες τις παροχές υπηρεσιών».

Δεν είναι όλα ρόδινα. Εντονη είναι η αίσθηση ότι το πέρασμα στη νέα εποχή γίνεται χωρίς πυξίδα. «Οι αρμόδιοι δεν έχουν όραμα», είπε ο νεαρός Παναγιώτης. Τα όνειρα των νέων μπορεί να είναι θολά, αλλά ζωντανά...

Η χρήση βιομηχανικών κτιρίων
Στη συνοικία των Παλιών συναντάς την πανέμορφη αναπαλαίωση της πλινθοποιίας Τσαλαπάτα, που έχει μετατραπεί σε μουσείο. Κοντά στην είσοδο της πόλης, σε ένα όμορφα ανακαινισμένο κτίριο, η πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη. Απέναντι το δημοτικό ωδείο, σε ένα επίσης πολύ όμορφο παλιό κτίριο. Στην ανατολική είσοδο της πόλης ένα από τα πανεπιστημιακά συγκροτήματα «στεγασμένο» σε παλιά βιομηχανικά κτίρια. Στην παλιά καπναποθήκη του Σπίρερ, όπου στεγάζονται υπηρεσίες του δήμου και το Δημοτικό Κέντρο Ιστορίας και Τεκμηρίωσης, συναντήσαμε την κ. Αίγλη Δημόγλου, διευθύντρια του κέντρου. «Η εκ νέου χρησιμοποίηση παλιών βιομηχανικών κτιρίων στον Βόλο είναι ένα μοντέλο ενδιαφέρον για όλη την Ελλάδα». Μέχρι στιγμής στον Βόλο έχουν ανακαινιστεί 19 βιομηχανικά κτίρια, ενώ διεκδικούνται άλλα 8. Στο όλο εγχείρημα, εκτός από τον δήμο, συνέβαλε το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, το οποίο χρησιμοποίησε διάσπαρτα παλιά κτίρια. Αυτή η διάχυση συνέβαλε στη μεγέθυνση της θετικής επίδρασης του πανεπιστημίου στην πόλη. Στο μεταξύ, προετοιμάζεται το μεγάλο μουσείο της πόλης (στην παλιά καπναποθήκη Παπάντου) και η αξιοποίηση της τεράστιας Κίτρινης Αποθήκης. Λειτουργούν δύο μεγάλες βιβλιοθήκες, συμφωνική ορχήστρα του δήμου και αρκετά ωδεία.

Ανω του ορίου τα μικροσωματίδια
Στους δρόμους βγήκαν τη Δευτέρα πάνω από 3.000 Βολιώτες, στην πλειονότητά τους νέοι και μαθητές, προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για το έντονο πρόβλημα ατμοσφαιρικής ρύπανσης που αντιμετωπίζει η πόλη. Οι υπερβάσεις των συγκεντρώσεων των φονικών αιωρούμενων μικροσωματιδίων ξεπερνούν μέχρι και τρεις φορές τα όρια! «Μία από τις βασικές αιτίες είναι οι εκπομπές της τσιμεντοβιομηχανίας ΑΓΕΤ, που βρίσκεται κοντά στην πόλη», τονίζει ο κ. Κώστας Βολιώτης, από την Περιβαλλοντική Πρωτοβουλία Μαγνησίας.

Υπερβάσεις από ΑΓΕΤ
Σύμφωνα με έλεγχο που πραγματοποίησαν τον Ιανουάριο οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος διαπιστώθηκε ότι η ΑΓΕΤ κατανάλωσε ποσότητες καύσιμης ύλης πετ κοκ (ένα εξαιρετικά ρυπογόνο υλικό) δυόμισι φορές πάνω από το επιτρεπόμενο όριο των 100.000 τόνων ετησίως! Υπερβάσεις καταγράφηκαν και στην κατανάλωση μαζούτ, ενώ παραβάσεις σε μια σειρά διαδικασίες, με την ανοχή του ΥΠΕΧΩΔΕ και τοπικών «αρχόντων».

Πηγή ρύπανσης το... κυκλοφοριακό
Σημαντική πηγή ρύπανσης είναι το έντονο κυκλοφοριακό πρόβλημα του κέντρου και των κεντρικών αρτηριών. Μπορεί η καθυστέρηση λόγω μποτιλιαρίσματος να είναι πεντάλεπτη (αστεία πράγματα για τους... μπαρουτοκαπνισμένους οδηγούς της Αθήνας), αλλά η ρύπανση είναι μεγάλη. Η Παρέμβαση Πολιτών ζητεί ενίσχυση των μέσων μαζικής μεταφοράς και του ποδηλάτου, ενώ έντονη συζήτηση γίνεται για τους χώρους κατασκευής των νέων πάρκινγκ, έτσι ώστε να μη συσσωρεύονται οχήματα στο κέντρο. Απαράδεκτη είναι και η εκφόρτωση χύμα του σκραπ (παλιοσίδερα για τη Χαλυβουργία) στο λιμάνι, σε απόσταση αναπνοής από τις κατοικίες. Δεν είναι μόνο θέμα αισθητικής. Οι μεταλλικοί σωροί απελευθερώνουν μικροσωματίδια, γι’ αυτό απαιτούνται κλειστές αποθήκες.

(πηγή: www.kathimerini.gr, 12/4/2008)