"Επιβίωση" στη Νέα Υόρκη

Η αμερικανική μεγαλούπολη δεν είναι απλώς μια μητρόπολη. Είναι από μόνη της μια ολόκληρη ήπειρος νοοτροπιών, συμπεριφορών, γλωσσών, γεύσεων και οσμών.

Mannahatin = η γη ανάμεσα σε δυο λόφους, στις εκβολές του ποταμού Χάντσον περιγράφεται ως «μια ευχάριστη τοποθεσία» από τον φλωρεντίνο καπετάν Τζιοβάνι ντα Βερατσάνο στις 27 Απριλίου 1524. Η «Δελφίνη», το καράβι του πεπειραμένου μισο-πειρατή ναυσιπλεύστη ελλιμενίζεται στο νησί, μισθωμένο από τον βασιλιά της Γαλλίας Φραγκίσκο Α'. Η πρώτη ετούτη ευρωπαϊκή βίζιτα δεν κίνησε την περιέργεια αλλά πάντως είχε συνέχεια. Ο πορτογάλος εξερευνητής Εστεμπάν Γκομέζ για λογαριασμό της Ισπανίας το 1526 και ο Βρετανός Χένρι Χάντσον με ολλανδική σημαία στο πλεούμενό του, το «Μισοφέγγαρο», το 1609, θα ξανάρθουν. Και θα επιστρέψουν στη γηραιά μας ήπειρο ο καθείς με το ραπόρτο του. Αργότερα, το 1614, η Ολλανδική Δημοκρατία πρώτη θα διαβλέψει τις εμπορικές δυνατότητες του Νέου Κόσμου. Το Νέο Αμστερνταμ εποικίζεται αργά αργά. Πρελούδιο του 2ου Αγγλο-Ολλανδέζικου Πολέμου, η εισβολή της αρμάδας του Τζέιμς, δουκός του Γιόρκ, στο λιμάνι θα καταλήξει στη μετονομασία της πόλης σε Νέα Υόρκη αφού πια περνά σε εγγλέζικη κατοχή και διοίκηση

Από στρατηγικό μεταγωγικό πόστο η πόλη θα αναπτυχθεί από το 1830 χάρη στον φιλόδοξο παρεμβατισμό των bosses. Οπορτουνιστές όσο και πραγματιστές οι σκληροί επιχειρηματίες χειραγωγούν τη δημοτική και πολιτική διοίκηση, διαβρώνουν την αστυνομία μα συγχρόνως φτιάχνουν τα αναγκαία μεγάλα έργα υποδομής που ανακουφίζουν την κοινωνία. Οι εκσυγχρονιστές εκείνοι έπαιξαν και τον ρόλο των χορηγών της τέχνης, άφησαν πίσω τους φιλανθρωπικό έργο.

Ενας αιώνας συμπόρευσης του εκμοντερνισμού για τη δημιουργία της πρώτης αμερικανικής μητρόπολης μαζί με την αναγκαία(;) πολιτική διαφθορά και την παρανομία θα μας φέρουν στην εποχή του αυστηρού ανατροπέα Λα Γκουάρντια. Η ιταλική και η εβραϊκή μειονότητα θα γίνουν λόμπι· στο Χάρλεμ θα μετοικήσουν οι Νέγροι, η τζαζ, τα καμπαρέ· η εξυγίανση από τον 99ο δήμαρχο του Μεγάλου Μήλου.

Ως απότοκον της ιστορίας προκύπτει ο μύθος της πόλης. «Η Νέα Υόρκη; Μια άσχημη, βρώμικη πολιτεία. Το κλίμα της σκανδαλώδες, το κυκλοφοριακό μια παραφροσύνη. Ο ανταγωνισμός δολοφονικός. Αλλά ακούστε κάτι: αν κάποτε ζήσατε εκεί, αν η Νέα Υόρκη είναι η γενέτειρά σας, κανένα μέρος πια δεν θα 'ναι ωραίο για σας» έγραφε ο Τζον Στάινμπεκ για την πλανεύτρα πατρίδα του. Σε ποιες άλλες γεωγραφικές συντεταγμένες εκφράστηκε τόσον απολύτως η ατομική ελευθερία; Το φάσμα των πιθανοτήτων της οικονομικής επιτυχίας αλλά και του ρίσκου της αστικής ζωής;

Η πόλη αλλάζει συνεχώς δέρμα. Η κτηματομεσιτική έξαψη ανεβοκατεβάζει τις γειτονιές της μόδας, ορθώνει κτίρια που μεταβάλλουν το τοπίο, ενώ τα μικρομάγαζα δίνουν τη θέση τους σε κολοσσούς και τα στέκια για φαγητό, καφέ, πιοτό ανοιγοκλείνουν με ζαλιστική ταχύτητα.

Οι Νεοϋορκέζοι βαδίζουν με ταχύτητα 30% μεγαλύτερη από τους πολίτες του υπόλοιπου ντουνιά και στις ώρες της κυκλοφοριακής αιχμής θα διασταυρωθείτε με 2,5 ζεστά κορμιά ανά δευτερόλεπτο! Που θα σας προγκίξουν αν φράσσετε το διάβα τους. Συνεπώς κρατήστε τη δεξιά λωρίδα βραδείας κυκλοφορίας στο πεζοδρόμιο και γκαζώστε.

Η Νέα Υόρκη είναι πλέον ασφαλής. Ο πρώην δήμαρχος Τζιουλιάνι καθάρισε. Κυριολεκτικώς και μεταφορικώς: 38.400 αστυνόμοι έφιπποι, πεζοί, εποχούμενοι και με 120 ποδήλατα περιπολούν στα πάρκα και τους δρόμους. Δραστικά μειώθηκε η εγκληματικότητα και θα δείτε σαφώς λιγότερους άστεγους από άλλοτε. Μολαταύτα, κρύψτε το πορτοφόλι σας σε μπροστινές τσέπες, μην κρατάτε πολλά μετρητά, προχωρείτε με ύφος της αίσθησης προορισμού ακόμη και αν δεν έχετε, μην κοιτάζετε στα μάτια τους περαστικούς.

Το New York Survey αναφέρεται σε 1.919 ρεστοράν και μας λέει πως οι τιμές ανεβαίνουν κατά 2% ετησίως, ότι η καινούργια γειτονιά της μόδας για να δειπνήσετε είναι η Madison Square Park.

(πηγή: ΒΗΜΑ)