Τα ταξίδια της F1

Περισσότεροι από 4.000 άνθρωποι με αποσκευές 760 τόνων κάνουν τον γύρο του κόσμου σε λιγότερες από 80 ημέρες. Η οικογένεια της Φόρμουλα 1 θυμίζει μια μικρή «ιπτάμενη» πολιτεία.

Οταν ο Ιούλιος Βερν είχε καταγράψει στα τέλη του 19ου αιώνα το φανταστικό ταξίδι του Φιλέα Φογκ, ο οποίος έκανε τον γύρο του κόσμου σε 80 ημέρες, σίγουρα δεν πίστευε ότι κάποια στιγμή η ανθρωπότητα θα ξεπερνούσε τη φαντασία του. Η Φόρμουλα 1 δεν είναι απλώς το πιο φαντασμαγορικό τσίρκο του κόσμου, είναι και το πιο γρήγορο. Για παράδειγμα σε διάστημα 41 ημερών από το γκραν πρι στη Μελβούρνη της Αυστραλίας ως τον αγώνα στην Ιμολα του Σαν Μαρίνο, ο «ιπτάμενος» κόσμος της Φόρμουλα 1 πέρασε από την Ωκεανία, την Ασία, την Αμερική και κατέληξε στην Ευρώπη...

«Για τον αγώνα της Αυστραλίας χρειάστηκαν επτά τζάμπο» αποκάλυψε ο Αλαν Γούλαρντ, ο οποίος εκτελεί χρέη... υπουργού μεταφορών για το αφεντικό της Φόρμουλα 1 Μπέρνι Εκλστοουν, και συμπλήρωσε: «Για τη μεταφορά όλων των απαραίτητων στη Βραζιλία και στο γκραν πρι του Σάο Πάολο ναυλώσαμε ακόμη ένα αεροσκάφος καθώς οι ανάγκες αυξήθηκαν». Τα αεροσκάφη τύπου Boeing 747 μετέφεραν συνολικά 760 τόνους υλικό. Χωρίς να υπολογίζονται τα ελαστικά της εταιρείας Bridgestone, η οποία έχει αναλάβει να στέλνει για κάθε γκραν πρι τον «μαύρο χρυσό» της από τις αποθήκες της στο Τόκιο της Ιαπωνίας...

Για τον Γούλαρντ, του οποίου η επίσημη θέση είναι αυτή του προϊσταμένου στο οικονομικό τμήμα της Φόρμουλα 1 (Απρίλιος 2001), η μεταφορά των υλικών που απαιτούνται σε κάθε αγώνα της Φόρμουλα 1 αποτελεί ρουτίνα. Το αργότερο τη στιγμή του τερματισμού σε ένα γκραν πρι οι μηχανικοί των ομάδων αρχίζουν να μαζεύουν τα εξαρτήματά τους από τα πιτ. Τη στιγμή που ο νικητής ενός αγώνα καταβρέχει τον κόσμο με σαμπάνια στο πόντιουμ, τα περισσότερα υλικά έχουν πακεταριστεί, έχουν τοποθετηθεί στις παλέτες και έχουν φορτωθεί στα ειδικά φορτηγά της Φόρμουλα 1. «Ακόμη και τη νύχτα μετά από κάποιον αγώνα τρία τζάμπο βρίσκονται στους αιθέρες μεταφέροντας τα υλικά των ομάδων στην Ευρώπη. Τα υπόλοιπα τέσσερα ή πέντε αεροσκάφη έχουν αναχωρήσει με προορισμό τη χώρα που θα φιλοξενήσει το επόμενο γκραν πρι» αναφέρει ο Γούλαρντ.

Οι «έδρες» των αεροσκαφών που ναυλώνονται από τη Φόρμουλα 1, περίπου κάθε δύο εβδομάδες, βρίσκονται σε τρία ευρωπαϊκά αεροδρόμια. Οι κόκκινες... ντίβες της Ferrari, τα μονοθέσια της Sauber, καθώς και αυτά της Minardi ξεκινούν από το αεροδρόμιο του Μιλάνου.

Πόλεμος και κόστος
Η ομάδα της Prost, της Arrows, οι μηχανικοί και τα ανταλλακτικά μηχανών της Renault, καθώς και τα ελαστικά της Michellin ξεκινούν από το Παρίσι, ενώ το Στάνστεντ που βρίσκεται βόρεια του Λονδίνου είναι η αφετηρία των υπόλοιπων ομάδων.

Οι 10 από τους 760 τόνους υλικό που μεταφέρουν τα αεροσκάφη είναι το πιο απαραίτητο συστατικό για ένα γκραν πρι, το καύσιμο: Shell για τη Ferrari, Elf για τη Williams και την Benetton, Petronas για τις Sauber και Minardi και, τέλος, Mobil για τη McLaren Mercedes. Ως και πριν από πέντε χρόνια υπήρχε ειδικός κανονισμός που απαγόρευε στις ομάδες να μεταφέρουν υλικό που ζυγίζει περισσότερο από 10 τόνους, εξαιρουμένων των δύο μονοθεσίων τους. Η επεκτατική πολιτική της Φόρμουλα 1 καθώς και η εκτίναξη στα ύψη του ενδιαφέροντος για τον μαγικό κόσμο της ταχύτητας οδήγησαν τους ιθύνοντες στην κατάργηση αυτού του περιοριστικού κανονισμού.

Οι... βαριές βιομηχανίες
Η McLaren είναι η πιο «βαριά» ομάδα καθώς μεταφέρει συνολικά 40,5 τόνους υλικό, ενώ την ακολουθούν οι Ferrari με 38 τόνους, η Williams BMW με 24 τόνους, η Jordan με 23 τόνους, η BAR και η Arrows «ζυγίζουν» από 20 τόνους έκαστη, ενώ σημαντικό είναι και το βάρος των εταιρειών που κατασκευάζουν τις μηχανές των μονοθεσίων, όπως η Renault, η Honda και η Asia Motor Technique. «Η Φόρμουλα 1 είναι όπως ένας πόλεμος» είπε ο πρόεδρος της FIA (Διεθνής Ομοσπονδία Μηχανοκίνητου Αθλητισμού) Μαξ Μόσλεϊ και συμπλήρωσε ότι «όπως και σε έναν πόλεμο, έτσι και στον δικό μας χώρο κανένας δεν ενδιαφέρεται για το κόστος καθώς το μόνο σημαντικό είναι η νίκη. Οπως την αντιλαμβάνεται η κάθε ομάδα».

Πριν από 25 χρόνια, όταν ξεκίνησε η «δυναστεία» του Εκλστοουν στη Φόρμουλα 1 έχοντας «δεξί χέρι» τον Γούλαρντ, μόνο η συσκευασία των υλικών για έναν αγώνα διαρκούσε περίπου μία εβδομάδα! «Σήμερα η φόρτωση ή εκφόρτωση των αεροσκαφών γίνεται σε δύο ώρες. Τα αεροπλάνα φεύγουν και επιστρέφουν μετά από μερικές ημέρες για να μας παραλάβουν» τόνισε ο Γούλαρντ και εξήγησε ότι σημαντικό στοιχείο για την ταχύτητα με την οποία κινούνται οι άνθρωποι και τα υλικά που απαιτούνται για ένα γκραν πρι είναι η νίκη επί της γραφειοκρατίας: «Τώρα ξέρουμε κάθε λεπτομέρεια στον... πόλεμο των εγγράφων. Τα τελωνεία κάθε χώρας που θα φιλοξενήσει έναν αγώνα έχουν ενημερωθεί από πριν για την άφιξή μας. Ξέρουν το μήκος και του τελευταίου καλωδίου που μεταφέρουμε, οπότε ο έλεγχος γίνεται πολύ γρήγορα».

Τα παρατράγουδα, το «λάδωμα» και το μεγάλο κόλπο
Αρκετές φορές στο παρελθόν υπήρχαν παρατράγουδα στα τελωνεία. Ο Μπέρνι Εκλστοουν θυμάται το «κόλπο» που είχε κάνει το 1979 ως ιδιοκτήτης της ομάδας Brabham στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας. Μερικές ώρες προτού αρχίσει το γκραν πρι το καινούργιο μονοθέσιο της ομάδας του δεν μπορούσε να φύγει από το τελωνείο χωρίς το απαραίτητο «λάδωμα». Ο πανούργος Βρετανός όμως είχε έτοιμη τη λύση. Εστειλε ένα «άχρηστο» μονοθέσιο στο αεροδρόμιο και οι άνθρωποί του το έβαλαν στη θέση του καινούργιου χωρίς κανένας να αντιληφθεί τίποτε.

Ο Αλαν Γούλαρντ θυμάται την πρώτη χρονιά που ήταν υπεύθυνος της οργάνωσης του πρωταθλήματος της Φόρμουλα 1. «Ηταν πριν από 26 χρόνια. Για τον αγώνα της Αργεντινής ταξιδεύαμε δύο ολόκληρες ημέρες. Εναν χρόνο αργότερα αρχίσαμε την επέκταση. Αυξήσαμε τους αγώνες και προγραμματίσαμε ταξίδι από το Λονδίνο στον Καναδά και αμέσως μετά στην Ιαπωνία με το ίδιο αεροσκάφος. Σήμερα μαζί με εμάς μετακινούνται περίπου 4.000 άνθρωποι, οι οποίοι είναι απαραίτητοι για τη διεξαγωγή ενός αγώνα».

(πηγή: BHMA)