Δαγκώματα & τσιμπήματα

Τα ζώα και τα έντομα δεν επιτίθενται συνήθως στον άνθρωπο εκτός και αν είναι τραυματισμένα ή αν τα έχουν προκαλέσει. Γι 'αυτό και η κοινή λογική μπορεί να προλάβει πολλά δαγκώματα και τσιμπήματα.
Περισσότερο σημαντικά είναι τα δαγκώματα ζώων και τα τσιμπήματα σε περίπτωση αλλεργικής προδιάθεσης.

Δαγκώματα
Είναι σημαντικά επειδή:

• Είναι συχνά.

• Παρουσιάζουν σημαντικό κίνδυνο λοίμωξης.

• Σε μερικές περιπτώσεις μπορούν να προκαλέσουν σημαντική βλάβη των ιστών.

Κατά σειρά συχνότητας προέρχονται από:

Σκύλους 80%
(κυρίως θηλαστικά και νύσσοντα τραύματα καθώς και στα χέρια).
Έχουν μεγαλύτερη συχνότητα λοίμωξης.
Κύριοι λοιμώδεις παράγοντες: χρυσίζων σταφυλόκοκκοι, P. mutocida, Corynebacterium SP,
a-αιμολυτκός στρεπτόκοκκος.

Γάτες 3-15%
(λόγω των δοντιών που είναι σαν βελόνες προκαλούν νύσσοντα τραύματα, περιλαμβάνουν συχνά οστά, συνδέσμους και τις περιτονίες)
Συχνότητα λοίμωξης 50%.

Πρέπει να αξιολογηθούν τα ακόλουθα:

• Περιστάσεις τραυματισμού, περιοχές του σώματος που έχουν υποστεί βλάβη, τύπος ζώου, διαμονή του ζώου, προκληθείσα ή απρόκλητη επίθεση.

• Χρόνος από τον τραυματισμό.

• Ειδικά ενοχλήματα οφειλόμενα στο τραύμα.

• Συνυπάρχουσες καταστάσεις (αγγειακή νόσος, σακχαρώδης διαβήτης , φάρμακα, ανοσοανεπάρκεια).

• Αλλεργία στα φάρμακα.

• Ανοσοποίηση σχετικά με τον τέτανο. Σε κάθε δάγκωμα έχουμε ιστική βλάβη.

• Λοίμωξη του τοπικού τραύματος (ανάλογα με τους μικροοργανισμούς του σώματος του ζώου που δαγκώνει), με πιθανές επιπλοκές: λοιμώδη τενοντοθυλακίηδα / οστεομυελίτιδα / σηψαιμία / λύσσα / συστηματική νόσος (βουβωνική πανώλη, νόσος από νύχι γάτας, λεπτοσπίρωση, πυρετός από δάγκωμα αρουραίου, τέτανος, τουλαραιμία, σπυροτρίχωση).

Σε κάθε περίπτωση πρέπει να χορηγηθούν:
Πρώτες βοήθειες

• Να ελέγξετε την αιμορραγία

• Να μειώσετε στο ελάχιστο τον κίνδυνο μόλυνσης για τον εαυτό σας και τον πάσχοντα

• Να ζητήσετε ιατρική βοήθεια

Η πιθανότητα λύσσας από ένα κατοικίδιο (σκύλο ή γάτα) ποικίλλει από περιοχή σε περιοχή.

Κάθε ερώτημα σχετικά με την ανάγκη για προφύλαξη μετά από έκθεση θα πρέπει να αναφέρεται το τοπικό τμήμα υγιεινής ή σε έναν ειδικό στα λοιμώδη νοσήματα εξοικειωμένο με τους τύπους της νόσου στη συγκεκριμένη περιοχή.

Τα περισσότερα τραύματα από δαγκώματα είναι μικρές βλάβες και ο άρρωστος μπορεί να γυρίσει στο σπίτι του μετά από ολοκληρωμένη και σχολαστική αντιμετώπιση του τραύματος.
Απαιτείται επανέλεγχος μέσα σε 48 ώρες.

Στόχοι μετά :

• ενθάρρυνση πάσχοντα

• απενεργοποίηση θυλάκων πριν προλάβουν να ελευθερώσουν το δηλητήριό τους

Ανακούφιση πόνου - δυσφορία :

• Ρίξτε οινόπνευμα (ή οποιοδήποτε αλκοολούχο διάλυμα) πάνω στο τραύμα για λίγα λεπτά

• Επαλείψτε το τραύμα με μία αλοιφή από ίσα μέρη δυανθρακικού νατρίου (μπεικιν πάουντερ) και νερού

• Ρίξτε μια ξηρά σκόνη (πούδρα) πάνω στο δέρμα γύρω από το τραύμα

• Αν τα τραύματα είναι σοβαρά ή αν είναι σοβαρή γενικευμένη αντίδραση του οργανισμού, καλέστε ασθενοφόρο.

Δαγκώματα φιδιών :

Το μόνο δηλητηριώδες φίδι στην Ελλάδα είναι η οχιά, το δάγκωμα της οποίας σπανίως είναι θανατηφόρα.
Σημασία έχει ο πάσχων να μένει ακίνητος και ήρεμος για να καθυστερήσει την εξάπλωση του δηλητηρίου.

Συμπτώματα - σημεία:

• σημεία διάτρησης από τα δόντια του

• έντονος πόνος στην περιοχή του τραύματος

• ερύθημα και οίδημα γύρω από την δαγκωματιά

• ναυτία και εμετός

• δύσκολη αναπνοή

• διαταραχές όρασης

• υπερέκκριση σάλιου και ιδρώτα

Στόχος:

• Ενθάρρυνση πάσχοντα

• Να αποτραπεί η εξάπλωση του δηλητηρίου μέσα στο αίμα

• Επείγουσα μεταφορά στο νοσοκομείο

• Ξαπλώστε τον πάσχοντα. Πείτε του να μείνει ακίνητος και να ηρεμήσει

• Καθαρίστε το τραύμα σε βάθος με νερό και σαπούνι

• Στηρίξτε το τραυματισμένο μέλος. Καλέστε ιατρική βοήθεια

Μην κάνετε πολύ σφικτά την επίδεση για πολύ ώρα. Μην κόβετε την πληγή με μαχαίρι. Μην επιχειρείτε να ρουφήξετε το δηλητήριο.

Τσιμπήματα εντόμων
Δεν είναι συνήθως επικίνδυνα, παρά μόνο σε περίπτωση αλλεργικών ατόμων που μπορεί να εξελιχθεί σε αναφυλακτικό σοκ και να χρειαστεί άμεση μεταφορά στο νοσοκομείο.
Σε αντίθετη περίπτωση, μη επιπληγμένη αντιμετωπίζονται ο πόνος και το οίδημα.

Αν το κεντρί είναι μέσα στο δέρμα

• Αφαιρέστε το κεντρί (με ένα τσιμπιδάκι)

• Τοποθετείστε ένα κρύο επίδεμα

• Αν επιμένει το οίδημα και ο πόνος της εκτεθειμένης 1-2 ημέρες πρέπει να γίνει επίσκεψη στο γιατρό

Αν το κεντρί είναι μέσα στο στόμα

• Δώστε στον πάσχοντα να βάλει στο στόμα του πάγο

• Καλέστε ασθενοφόρο

Τσιμπήματα της θάλασσας
Προέρχονται από μέδουσες, θαλάσσιες ανεμώνες ή τσούχτρες το δηλητήριό τους περιέχεται σε κολλώδες θύλακες (νηματοκύστες) που κολλούν στο δέρμα του πάσχοντα το δηλητήριο ελευθερώνεται όταν οι θύλακες διαρρηχθούν.

Αν πατήσουμε έναν αχινό ή μια δράκαινα τα αγκάθια μπορεί να τρυπήσουν το δέρμα και να σφηνωθούν στο πόδι.

Ακολουθεί μια επώδυνη τοπική αντίδραση, ενώ σπανίως εμφανίζεται σοβαρή γενικευμένη αντίδραση.

Για επιφανειακά δαγκώματα:

• Πλύνετε καλά το τραύμα με σαπούνι και ζεστό νερό

• Σκουπίστε το και καλύψτε το με ένα αυτοκόλλητο επίδεσμο ή ένα μικρό αποστειρωμένο επίδεσμο

• Συμβουλέψτε τον πάσχοντα να δει τον γιατρό του

Για σοβαρά τραύματα :

• Ελέγξτε την αιμορραγία πιέζοντας πάνω στο τραυματισμένο μέρος και ανασηκώνοντας το ψηλά

• Καλύψτε το τραύμα με έναν αποστειρωμένο επίδεσμο και επιδέστε σταθερά

• Πηγαίνετε τον πάσχοντα στο νοσοκομείο όπου θα αντιμετωπιστούν και θα δοθεί αντιμικροβιακή θεραπεία, ανοσοποίηση ως προς τον τέτανο