Ταξιδεύοντας στις ράγες της Ευρώπης

Η κράτηση εισιτηρίων στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι απαραίτητη –και όταν είναι, δε χρειάζεται να γίνει ολόκληρους μήνες πριν–, οι τιμές δεν αλλάζουν ανάλογα με το πόσο προνοητικοί είστε, οι ουρές επιβίβασης και σωματικών ελέγχων απλά δεν υπάρχουν και κανείς δε σας υπαγορεύει τι θα βάλετε στη βαλίτσα ή τι θα κρατάτε στο χέρι σας.

Extra bonus μερικά από τα ωραιότερα κτίρια της Ευρώπης: οι κεντρικοί σιδηροδρομικοί σταθμοί, διατηρητέοι στην πλειοψηφία τους, αποπνέουν την αύρα του 19ου αιώνα.

Τα τραίνα της ανατολικής Ευρώπης ανήκουν, ως επί το πλείστον, σε δημόσιους φορείς. Αυτό πρακτικά σημαίνει δύο πράγματα. Εξωφρενικά χαμηλές τιμές σε σχέση με τα αντίστοιχα δυτικά δίκτυα (ενδεικτική τιμή για το δρομολόγιο Μπρατισλάβα- Πράγα περίπου 20 ευρώ) και όχι ιδιαιτέρως εξυπηρετικοί υπάλληλοι.

Τα νυκτερινά δρομολόγια υπερτερούν έναντι των ημερησίων λόγω του ότι η διάρκειά τους δε γίνεται αντιληπτή από κανέναν, πλην των πασχόντων από αϋπνία. Ακόμη κι αν δεν εκμεταλλευτείτε τη δυνατότητα του sleeping wagon, το οποίο, στα συγκεκριμένα τραίνα, δεν αξίζει ιδιαίτερα τα λεφτά του, οι κουκέτες τόσο της πρώτης όσο και της δεύτερης θέσης είναι εξοπλισμένες με ευρύχωρους καναπέδες, χωρίς ενδιάμεσα χωρίσματα, και πόρτες που κλειδώνουν –ανοίγουν απ’ έξω μόνο για τον έλεγχο των διαβατηρίων, μία ή δύο φορές, αναλόγως πόσα σύνορα θα περάσετε. Το μειονέκτημά τους είναι ότι υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να απαιτούν μία ή περισσότερες αλλαγές. Ήτοι, επιβιβάζεστε στις 11 το βράδυ και πριν κοιμηθείτε πρέπει απαραιτήτως να ρυθμίσετε ξυπνητήρι στις 3 το πρωί για να κατεβείτε σε έναν επαρχιακό σταθμό κάπου κοντά στα σύνορα της χώρας, όπου είναι αρκετά πιθανό να μην υπάρχει άνθρωπος για να σας ενημερώσει σε ποια αμαξοστοιχία πρέπει να επιβιβαστείτε για να συνεχίσετε το ταξίδι σας.

Αν και αρχικά δίνουν την εντύπωση της μεγαλύτερης διάρκειας, τα πρωινά δρομολόγια αποζημιώνουν ακόμη και τους ορκισμένους εχθρούς του πρωινού ξυπνήματος, με μερικές εκπληκτικές εικόνες. Ο ήλιος που ανατέλλει πάνω από τα ποτάμια και τις πεδιάδες της κεντρικής Ευρώπης, τα δάση που περνούν έξω από το παράθυρο του τραίνου είναι, ίσως, ο καλύτερος τρόπος για να ξεκινήσει τόσο η μέρα όσο και το μακροσκελές ταξίδι.

(πηγή: www.in2life.gr)

Δεν υπάρχουν σχόλια: