Τα περίχωρα της Αγίας Πετρούπολης

ΠΕΤΕΡΧΟΦ
Από το Πέτερχοφ προσφέρεται πανοραμική θέα στη Βαλτική. Το Μεγάλο Ανάκτορο (1714-21) σχεδιάστηκε αρχικά από τον Ζαν Μπατίστ Λε Μπλοντ αλλά κατά τη βασιλεία της τσαρίνας Ελισάβετ ο Μπαρτολομέο Ραστρέλι το άλλαξε, προσθέτοντας τον τρίτο όροφο και τις πτέρυγες με τα περίπτερα στις άκρες. Προσπάθησε να διατηρήσει το εξωτερικό –σε πρώιμο μπαρόκ ρυθμό- του Λε Μπλοντ αλλά ξανασχεδίασε τους εσωτερικούς χώρους με βάση την επίχρυση μπαρόκ διακόσμηση που προτιμούσε. Το Πέτερχοφ βρίσκεται στο κέντρο ενός θαυμάσιου πάρκου με κήπους σε γαλλικό και αγγλικό στυλ.

Μεγάλος Καταρράκτης. Αυτός ο εκθαμβωτικός καταρράκτης (1715-24) αποτελείται από μια σειρά 37 επίχρυσων μπρούντζινων αγαλμάτων, 64 κρηνών και 142 σιντριβανιών, που κατεβαίνουν από τις αναβαθμίδες του Μεγάλου Ανακτόρου μέχρι το Ναυτικό Κανάλι και τη θάλασσα.

ΜΟΝΠΛΕΖΙΡ
Αυτό το εκπληκτικά απλό ανάκτορο σχεδιάστηκε το 1714 από τον Γιόχαν Μπράουνσταϊν.

ΠΑΒΛΟΦΣΚ
Για να γιορτάσει τη γέννηση του διαδόχου του , το 1777, η Μεγάλη Αικατερίνη δώρισε στο γιο της, το Μέγα Δούκα Παύλο, αυτή την έκταση. Επίσης, του «δάνεισε» τον αγαπημένο της αρχιτέκτονα, Τσαρλς Κάμερον, για να σχεδιάσει το ανάκτορο και το πάρκο. Οι εργασίες στο Παβλοφσκ (προέρχεται από τη λέξη «Πάβελ», δηλαδή Παύλος) άρχισαν το 1780 και συνεχίστηκαν από τη χήρα του Παύλου, Μαρία Φιοντόροβνα. Εκείνη την εποχή ήταν δημοφιλείς οι «αγγλικοί κήποι», γεγονός που ώθησε τον Κάμερον να σχεδιάσει ένα φαινομενικά φυσικό τοπίο με περίπτερα (τα χρησιμοποιούσαν για ανεπίσημες γιορτές), ρομαντικά ερείπια και ωραία θέα στον ποταμό Σλαβιάνκα.

ΤΣΑΡΙΚΟ ΧΩΡΙΟ
Το πολυτελές ανάκτορο του Τσάρσκοε Σελό σχεδιάστηκε το 1752 από τον Ραστρέλι για την τσαρίνα Ελισάβετ. Εκείνη το ονόμασε Ανάκτορο της Αικατερίνης προς τιμήν της μητέρας της, Αικατερίνης Α΄, στην οποία ανήκε αρχικά το κτήμα. Η επόμενη που άφησε το στίγμα της στο ανάκτορο ήταν η Μεγάλη Αικατερίνη, η οποία προσέλαβε το Σκοτσέζο Τσαρλς Κάμερον για να ξανασχεδιάσει τους μπαρόκ εσωτερικούς χώρους σε νεοκλασικό ρυθμό. Ο Καμερόν έχτισε επίσης το συγκρότημα των λουτρών, στα οποία περιλαμβάνονται οι Αίθουσες του Αχάτη και η Στοά Κάμερον. Οι εργασίες αποκατάστασης που ξεκίνησαν μετά τον πόλεμο συνεχίζονται ακόμη. Σήμερα ο επισκέπτης μπορεί να δει 20 αίθουσες, καθώς και το πανέμορφο πάρκο.

ΡΕΠΙΝΟ
Σε μικρή απόσταση από την Αγία Πετρούπολη, στην Πριμόρσκοε σασέ, το Βόρειο παραλιακό δρόμο, βρίσκεται μια περιοχή με λίμνες, δάση και παραλίες. Ανάμεσα στα πρασινοβαμμένα ντάτσα και τα σανατόρια βρίσκεται το Ρέπινο, ένα θέρετρο που πήρε το όνομα ενός από τους μεγαλύτερους ζωγράφους της Ρωσίας, του Ηλία Ρέπιν, ο οποίος έζησε εδώ επί 30 χρόνια, μέχρι το θάνατό του το 1930 σε ηλικία 86 ετών.

ΟΡΑΝΙΕΝΜΠΑΟΥΜ
Το Οράνιενμπάουμ, το εκκεντρικό σχέδιο του στενότερου φίλου του κυριότερου πολιτικού συμβούλου του Μεγάλου Πέτρου, Αλεξάντρ Μένσικοφ, ήταν πολύ πιο φιλόδοξο από το ανάκτορο του Πέτρου στο Πέτερχοφ, που βρίσκεται μόλις 12 χιλιόμετρα δυτικά.
Το Οράνιενμπαουμ ήταν το μοναδικό ανάκτορο της περιοχής που δεν κατελήφθη από τους Γερμανούς κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1948 το κτήμα μετονομάστηκε σε Λομονόσοφ προς τιμήν του διάσημου πολυμαθούς του 18ου αιώνα, ο οποίος ίδρυσε στην περιοχή ένα εργοστάσιο γυαλιού και μωσαϊκών. Αργότερα απέκτησε ξανά το αρχικό του όνομα, το οποίο παραπέμπει στις εξωτικές πορτοκαλιές που φύτεψε εδώ ο Μένσικοφ.

ΓΚΑΤΣΙΝΑ
Το 1765 η Μεγάλη Αικατερίνη δώρισε το χωριό Γκάτσινα στον εραστή της, πρίγκιπα Γρηγόρη Ορλώφ. Αυτός προέλαβε τον Αντόνιο Ραστρέλι για να χτίσει ένα νεοκλασικό ανάκτορο, που ολοκληρώθηκε το 1781. Όταν ο Ορλώφ πέθανε, δυο χρόνια αργότερα, η Αικατερίνη μεταβίβασε το κτήμα στο γιο της και διάδοχο Παύλο (μετέπειτα Παύλο Α΄).
Από τα ανακαινισμένα δωμάτια τα εντυπωσιακότερα είναι η Μαρμάρινη Τραπεζαρία, η σκοτεινή κρεβατοκάμαρα του Παύλου Α΄ στην κορυφή ενός από τους πύργους του Μπρένα και η θαυμάσια Λευκή Αίθουσα Χορού. Στο ισόγειο υπάρχει και μία έκθεση όπλων. Τα αξιοθέατα του πανέμορφου κήπου είναι ο Ναός της Αφροδίτης (1792-3) στο απομονωμένο Νησί της Σημύδας (δεκαετία 1790). Με την πρώτη ματιά το τελευταίο μοιάζει σαν σωρός κορμών, αλλά στην πραγματικότητα κρύβει μια σουίτα με μαγευτικά δωμάτια. Στη λίμνη μπορείτε να κάνετε βαρκάδα (ενοικιάζονται βάρκες) και το καλοκαίρι να βουτήξετε στα καθαρά νερά. Μπορείτε επίσης να οργανώσετε ένα πικνίκ και να απολαύσετε την ειδυλλιακή θέα και την ησυχία.

ΝΟΒΓΚΟΡΟΝΤ
Η αρχαία πόλη Νόβγκοροντ (Νέα Πόλη) ιδρύθηκε το 859 από τον πρίγκιπα Ρούρικ των Βίκινγκ. Η ένδοξη παράδοση της ανεξάρτητης διακυβέρνησης της πόλης ξεκίνησε τον 11ο αιώνα και διήρκεσε έως το 1478, χρονιά που υποτάχθηκε από τον Ιβάν Γ΄. Κατά την περίοδο αυτή το Νόβγκοροντ χάρη στη στρατηγική του θέση έγινε μια πανίσχυρη εμπορική κοινότητα. Το 1570 ο Ιβάν ο Τρομερός βασάνισε και έσφαξε χιλιάδες κατοίκους του Νόβγκοροντ, θεωρώντας ότι συνωμοτούσαν εναντίον του. Ωστόσο, μόνο όταν αναπτύχθηκε η Αγία Πετρούπολη το Νόβγκοροντ πέρασε οριστικά στην παρακμή. Μεγάλο μέρος της εξαίρετης πολιτιστικής κληρονομιάς της πόλης, που καταστράφηκε κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, σήμερα αποκαθίσταται. Ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει τις μεσαιωνικές εκκλησίες και τους γραφικούς δρόμους της παλιάς πόλης.

Η ΣΧΟΛΗ ΤΟΥ ΝΟΒΓΚΟΡΟΝΤ
Ο 14ος αιώνας είναι ο μεγάλος αιώνας για το Νόβκοροντ. Οι αρχές, οι πλούσιοι έμποροι, χτίζουν εκκλησίες μέτριων διαστάσεων, αλλά με απλές και καθαρές γραμμές. Οι εικόνες και οι τοιχογραφίες που τις διακοσμούν θεωρούνται από τα αριστουργήματα της μεσαιωνικής ρωσικής ζωγραφικής. Έλληνες καλλιτέχνες που έρχονται από το λιμάνι της Κάφας (Θεοδοσίας στην Κριμαία) μεταφέρουν στο Νόβγκοροντ τις παραδόσεις της βυζαντινής Αναγέννησης των Παλαιολόγων. Οι διασημότεροι είναι ο Ζωγράφος Ησαΐας και κυρίως ο Θεοφάνης ο Έλληνας που έγινες διάσημος στο Νόβγκοροντ κατά το 1730, πριν πάει να εργαστεί στη Μόσχα.

ΑΥΛΗ ΤΟΥ ΓΙΑΡΟΣΛΑΒ
Στην απέναντι όχθη του ποταμού Βόλχοφ βρισκόταν η επίσημη έδρα του πριγκιπάτου, γνωστή ως Αυλή του Γιαροσλάβ. Το ανάκτορο του Γιαροσλάβ του Σοφού (1019-54) δεν υπάρχει πια, αλλά έχουν διασωθεί πολλές εκκλησίες. Η περιοχή δίπλα στην Αυλή είναι το εμπορικό κέντρο του Νόβγκοροντ. Εδώ βρισκόταν η μεσαιωνική αγορά. Η παλιότερη εκκλησία της περιοχής είναι ο Καθεδρικός του Αγίου Νικολάου (1113-36), που έχτισε ο πρίγκιπας Μστισλάβ. Οι έμποροι του Νόβγκοροντ, θέλοντας να ευχαριστήσουν τον Θεό για την ευμάρειά τους, χρηματοδότησαν πολλές από τις εκκλησίες της πόλης. Ο Άγιος Παρασκεάς Πιάτνιτσα, που οικοδομήθηκε το 1207 και ξαναχτίστηκε το 1345, ήταν αφιερωμένος στον προστάτη άγιο του εμπορίου. Οι πιο διακοσμημένες Εκκλησία των Αγίων Γυναικών και Εκκλησία του Αγίου Προκοπίου (και οι δύο του 16ου αιώνα) χρηματοδοτήθηκαν από εύπορους Μοσχοβίτες εμπόρους. Το εκκεντρικό γούστο τους απέχει κατά πολύ από το λιτό στυλ του Νόβγκοροντ.


ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΛΗ ΤΟΥ ΓΙΑΡΟΣΛΑΒ

Tο 12ο αιώνα στο Νόβγκοροντ υπήρχαν περισσότερες από 200 εκκλησίες, ενώ σήμερα έχουν απομείνει μόνο 30. Πολλές απ’ αυτές βρίσκονται σε μια περιοχή που αναπτύχθηκε το 19ο αιώνα στα ανατολικά της Αυλής του Γιαροσλάβ. Στην Ίλινα ούλιτσα βρίσκεται η Εκκλησία του Σωτήρος της Μεταμόρφωσης, (1374) στην πρόσοψη της οποίας υπάρχουν εκκεντρικά παράθυρα, κόγχες και ένθετοι σταυροί. Στο εσωτερικό της θα δείτε αυθεντικές νωπογραφίες ενός από τους μεγαλύτερους ζωγράφους του Μεσαίωνα, του Θεοφάνη του Έλληνα (1335-1430), ο οποίος ήρθε στη Ρωσία από την Κωνσταντινούπολη και φιλοτέχνησε 40 ρωσικές εκκλησίες. Στον ίδιο δρόμο ο Καθεδρικός Ζναμένσκι ή Καθεδρικός του Σταυρού (1682-8) έχει ωραία πύλη και νωπογραφίες στους εξωτερικούς τοίχους. Το όμορφο εσωτερικό του διακοσμήθηκε το 1702 από τον Ιβαν Μπαχμάτοφ. Η Εκκλησία του Θεοδώρου Στρατηλάτη στη Μστίνσκαγια ούλιτσα χτίστηκε το 1360-61 από τη χήρα ενός εμπόρου του Νόβγκοροντ. Οι μοβ και ροζ νωπογραφίες έρχονται σε αντίθεση με τα πιο έντονα χρώματα που έχουν χρησιμοποιηθεί στις περισσότερες νωπογραφίες της πόλης. Ο Ευαγγελισμός, για παράδειγμα, συνδυάζει την ευαισθησία και τη χάρη με το θρησκευτικό αίσθημα.

(πηγή: neva-holidays.gr)