Απόδραση στην ορεινή Αρκαδία

Η Αρκαδία είναι ένας από τους προορισμούς της Πελοποννήσου που συνδυάζει το βολικό (τουλάχιστον για τους Αθηναίους που χρειάζονται μόλις 2 - 2,5 ώρες μέχρι να φτάσουν) με το ειδυλλιακό. Οι βουνοπλαγιές και τα οροπέδια του Μαίναλου προσφέρουν εικόνες μοναδικής ομορφιάς, όλες τις εποχές του χρόνου, όπως και τα γορτυνιακά όρη, δυτικότερα. Για όσους κάνουν περιηγητικό τουρισμό, τα αξιοθέατα της περιοχής είναι συνδεδεμένα με τις πιο περιπετειώδεις και θρυλικές περιόδους της ελληνικής ιστορίας, από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας έως και την επανάσταση του 1821 και όσα την ακολούθησαν.

Μια εκδρομή στην ορεινή Αρκαδία, δηλαδή, είναι μια απολαυστική περιπλάνηση στην ιστορία και τα μνημεία της φύσης και του ανθρώπινου πολιτισμού.

Το Παρελθόν

Κατά την αρχαιότητα, η Αρκαδία ήταν η πατρίδα των Πελασγών. Εδώ εγκαταστάθηκαν οι Δωριείς και οι αρκαδικές πόλεις της αρχαιότητας είχαν προστριβές με τη Σπάρτη. Το 369 π.Χ. ιδρύθηκε τη Μεγαλόπολη το Κοινό των Αρκάδων και αργότερα η Αρκαδία προσχώρησε στην Αχαϊκή Συμπολιτεία. Η παρακμή της Αρκαδίας ξεκινά με την κυριαρχία των Ρωμαίων το τέλος του 2ου αιώνα π.Χ. Η περιοχή ερημώθηκε εντελώς μετά τις επιδρομές του Αλαρίχου και των Σλάβων. Τον 12ο αιώνα η Αρκαδία περνάει στα χέρια των Φράγκων. Η Φραγκοκρατία δεν θα διαρκέσει πάνω από 2 αιώνες, αφού η Αρκαδία, όπως και ολόκληρη η Πελοπόννησος θα κατακτηθεί από τους Τούρκους το 1458. Η Αρκαδία, όμως, είναι από τις πρώτες περιοχές που θα επαναστατήσει κατά των τούρκων το 1821. Από τα χωριά της θα αρχίσει ο ξεσηκωμός που θα συμπαρασύρει ολόκληρο το Έθνος. Εδώ έγιναν κατά τη διάρκεια της επανάστασης μεγάλης σημασίας μάχες με τους τούρκους. Η λύτρωση ήρθε οριστικά το 1828.

Θα δείτε…

Ξεκινήστε από την όμορφη διαδρομή Τρίπολη - Βυτίνα, περνώντας έξω από το Λιμποβίσι, το χωριό του Κολοκοτρώνη, και το Χρυσοβίτσι, στο ελατοσκέπαστο Μαίναλο. Η Βυτίνα είναι χτισμένη σε ένα από τα ομορφότερα οροπέδια του Μαινάλου και συνδυάζει τα παλιά πέτρινα αρχοντικά της πόλης με το πράσινο. Παράλληλα, όμως, η Βυτίνα και η ευρύτερη περιοχή είναι ένα «υπαίθριο μουσείο» ελληνικής ιστορίας, με βυζαντινές εκκλησίες, κάστρα, αρχοντικά και αρχαιολογικούς χώρους. Χαρακτηριστικότερο από κτίρια αυτά είναι το σχολείο που είναι κτισμένο το 1831. Επίσης, θα δείτε αξιόλογους ναούς του 18ου και 19ου αιώνα, όπως ο Μητροπολιτικός του Αγίου Τρύφωνα, που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, των Αγίων Αποστόλων και της Κοίμησης της Θεοτόκου. Αξίζει να δείτε από κοντά την εικόνα του Αγίου Τρύφωνα, στη Μητρόπολη, έργο του 16ου αιώνα, και το ξύλινο τέμπλο στο ναό των Αγίων Αποστόλων. Στην πόλη, δεσπόζουν επίσης και οι προτομές δύο άξιων τέκνων της Βυτίνας, του Κωνσταντίνου Παπαρηγόπουλου και του Βασίλη Οικονομίδη. Θα δείτε, ακόμη, το παλιό υδραγωγείο, αλλά και το πέτρινο γιοφύρι που περνά πάνω από τον ποταμό Μυλάοντα, που μαζί με τον Μηλοίτα συνθέτουν το υγρό στοιχείο της περιοχής.

Νότια της Βυτίνας βρίσκονται τα ερείπια της αρχαίας πόλης του Μεθυδρίου, η ίδρυση της οποίας ανάγεται στον Ορχομενό, γιο του Λυκάονος, στον 17ο αιώνα π.Χ. Στην αντίθετη κατεύθυνση, βορειοδυτικά της Βυτίνας, σώζονται τα ερείπια της Μεσαιωνικής πόλης της Κερνίτσας, στην οποία θα δείτε σήμερα το μοναστήρι των Αγίων Θεοδώρων και το ναό του Αγίου Νικολάου, ενώ, στην ίδια περιοχή, σε οχυρή θέση κοντά στο χωριό Νυμφασιά, στέκει μεγαλόπρεπο το γυναικείο Μοναστήρι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κερνίτσης.

Η περιήγηση μπορεί να συνεχιστεί στα Μαγούλιανα, το ψηλότερα χτισμένο χωριό του Μοριά, και να θαυμάσετε το ξυλόγλυπτο τέμπλο του ναού της Κοίμησης της Θεοτόκου, να βρεθείτε στη Νυμφασία και να δείτε από κοντά τη Νυμφασία Πηγή που έδωσε το όνομά της στο χωριό, να επισκεφτείτε τη γραφική Λάστα, το βορειότερο χωριό του νομού Αρκαδίας, την Καμενίτσα και να δείτε το Σπήλαιο της Ανάληψης με την ομώνυμη εκκλησία στην είσοδό του και, φυσικά, να αφιερώσετε χρόνο στο Πυργάκι, το όμορφο χωριό, με τα έλατα, χτισμένο στις όχθες του Μυλάοντα, με τη γραφική εκκλησία του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου, τη Μεγάλη Βρύση και το ξωκλήσι του Αγίου Νικολάου.

Από τη Βυτίνα, τέλος, θα ανηφορίσετε προς την Οστρακίνα, στο Μαίναλο, όπου βρίσκεται το ομώνυμο χιονοδρομικό κέντρο και αν είστε τυχεροί θα δοκιμαστείτε σε μία από τις πίστες του τις ικανότητές σας στα σπορ του χιονιού.

Συνεχίστε νοτιοδυτικά για τα ιστορικά χωριά της Δημητσάνας και της Στεμνίτσας, που είναι, μάλλον τα πιο γνωστά της περιοχής. Στη Στεμνίτσα υπάρχουν ακόμη λαϊκοί τεχνίτες αργυροχρυσοχόοι, που συνεχίζουν μια παράδοση αιώνων. Όσι πολύ μακριά από το χωριό υπάρχει η Ιερά Μονή Προδρόμου, χτισμένη μέσα στο βράχο σε μια εντυπωσιακή τοποθεσία, πάνω από τις όχθες του Λούσιου. Στην απέναντι πλαγιά μπορείτε να επισκεφτείτε το Κρυφό Σχολειό, από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Στη Δημητσάνα αξίζει τον κόπο να δει κανείς το μοναδικό μουσείο Υδροκίνησης, στο οποίο παρακολουθεί κανείς όλα τα στάδια χρήσης της δύναμης της υδατόπτωσης για διάφορες εργασίες όπως, επεξεργασία δερμάτων, παραγωγή πυρίτιδας (μπαρουτιού), επεξεργασία υφασμάτων, άλεσμα κ.λ.π. Μπορείτε, τέλος, να επισκεφτείτε, λίγο βορειότερα, τα Λαγκάδια, χωριό χτισμένο σε μια απότομη πλαγιά, με θέα στο Λαγκαδιανό ρέμα. Η διαδρομή προς το χωριό περνά από τις πηγές του ποταμού Λούσιου, σε ένα, ακόμη, όμορφο οροπέδιο της περιοχής.

Θα πάτε…
Θα ακολουθήσετε τη διαδρομή από τη νέα Εθνική οδό Κορίνθου - Τριπόλεως και μετά τη Νεστάνη θα στρίψετε δεξιά προς Λεβίδι. Θα περάσετε το Λεβίδι και τη Βλαχέρνα και θα φτάσετε στη Βυτίνα. Από εκεί, συνεχίζοντας στην ίδια διαδρομή θα φτάσετε στην διακλάδωση που οδηγεί δεξιά προς Λαγκάδια και αριστερά προς Στεμνίτσα και Δημητσάνα. Μπορείτε, αν θέλετε, να επιλέξετε τη διαδρομή μέσω Τρίπολης και Χρυσοβιτσίου, αλλά θα πρέπει να έχετε καλού κακού ακούσει το δελτίο καιρού, γιατί δεν αποκλείεται να συναντήσετε πυκνή ομίχλη. Λεωφορείο ΚΤΕΛ αναχωρεί από το σταθμό του Κηφισού.

Θα φάτε…
Ονομαστά είναι τα ψητά στην περιοχή της ορεινής Αρκαδίας. Φάτε στο «Λημέρι του Τρύπα», στη Δημητσάνα, κόκκορα κοκκινιστό και άλλα κρεατικά. Άλλη μια ταβέρνα με εξαιρετική κουζίνα στη Δημητσάνα είναι ο «Θόλος». Ακόμη, στη Στεμνίτσα υπάρχει ταβέρνα - ψησταριά με εκλεκτούς μεζέδες στην κεντρική πλατεία. Στη Βυτίνα δοκιμάστε την κουζίνα στα «Αηδόνια» και το «Αρχοντικό της Αθηνάς». Αν γίνετε λίγο πιο τολμηροί και διανύσετε τα 26 χιλιόμετρα που χωρίζουν την Καρύταινα από την Ανδρίτσαινα, φάτε στην Ανδρίτσαινα, στη ταβέρνα της κυρα Βασιλικής, σπιτικό φαγητό, και θα μας θυμηθείτε. Για ποτό αλλά και απογευματινό καφέ, βρεθήκαμε στη Βυτίνα και πραγματικά μας έκανε εντύπωση το περιβάλλον και κυρίως η μουσική (παλιά τζαζ και αυθεντικά λάτιν, αλλά και ροκ) στο καφέ-μπαρ «Σείριος» στη Βυτίνα, με θέα τον κάμπο της Βυτίνας.

Θα αγοράσετε…
Από τη Βυτίνα αγοράστε χειροποίητα ζυμαρικά και χειροτεχνήματα από σκαλιστό ξύλο, που αποτελούν παράδοση του χωριού, με ονομαστούς καλλιτέχνες, καθώς και μέλι. Θυμηθείτε τα χρυσαφικά και ασημικά στα παραδοσιακά αργυροχρυσοχοεία της Στεμνίτσας. Ακόμη πάρτε μαζί σας παραδοσιακές χυλοπίτες και γλυκά του κουταλιού.

(πηγή: www.kathimerini.gr, 24/11/2004)