Γρενάδα

Δευτέρα πρωί στο Σαν Σουσί της Γρενάδας. Στη βεράντα μιας βίλας με θέα στην καταπράσινη κοιλάδα, ένας ευθυτενής άνδρας με γκρίζα μαλλιά και γυαλιά ηλίου τελειώνει τον καφέ του και κατεβαίνει στον κήπο. Περνά μπροστά από φουντωτές μπουκαμβίλιες ­ ροζ, κόκκινες, άσπρες ­, κρίνους που τον ξεπερνούν σε ύψος, δένδρα γεμάτα ζουμερά λάιμ, γκρέιπφρουτ και πορτοκάλια, γλυκά μάνγκο και μπανανιές. Χαίρεται για λίγο τη δροσιά στη σκιά τους προτού επιστρέψει στο σπίτι. «Τα πάντα βρίσκονται στη θέση τους στον κήπο της Εδέμ» πληροφορεί τη σύζυγό του.

Αν αναφερθείτε στη Γρενάδα, το πρώτο που θα έρθει στο νου των περισσότερων είναι η αμερικανική εισβολή και, κατόπιν, τα μπαχαρικά. Αλλά για τους κατοίκους του νησιού, η σειρά αντιστρέφεται. Γιατί Γρενάδα σημαίνει πρωτίστως μοσχοκάρυδο. Παντού στο νησί μοσχοκάρυδα κρέμονται ανάμεσα στα σκουροπράσινα φύλλα των δένδρων, σαν ροδάκινα, και όταν ωριμάσουν ανοίγουν και ξεπροβάλλει το μυρωδικό, τυλιγμένο σ' έναν κόκκινο φλοιό.

Η Γρενάδα προσφέρει οτιδήποτε θεωρείται σήμα κατατεθέν της ζωής στην Καραϊβική ­ αμμουδερές παραλίες, ψαροχώρια, μαρμάρινα ξενοδοχεία και φάρμες ­ συν μία μικροσκοπική πρωτεύουσα, το Σεντ Τζορτζ'ς, κατά πολλούς το ομορφότερο λιμάνι της Καραϊβικής. Είναι μία υπέροχη πόλη, η επιτομή της βρετανικής Καραϊβικής, ένα συνονθύλευμα από ροζ σκεπές, κόκκινους τηλεφωνικούς θαλάμους και γεωργιανά σπίτια με χρώματα που έχουν ξεθωριάσει από τον τροπικό ήλιο. Το μόνο που διαταράσσει την καθημερινή ηρεμία είναι τα τεράστια κρουαζιερόπλοια που αγκυροβολούν μόλις έξω από την πόλη και οι επιβάτες τους που εφορμούν κατά κύματα στη στεριά.

Οι δρόμοι του νησιού είναι μια εμπειρία από μόνοι τους: Στροφές εξαιρετικά κλειστές και άσφαλτος γεμάτη λακκούβες. Εδώ κι εκεί ορισμένα τμήματα του οδοστρώματος ξεχωρίζουν για την τελειότητά τους, ενώ ταμπέλες πληροφορούν τους περαστικούς ότι χρηματοδοτήθηκαν από την Ταϊβάν ή την Ιαπωνία. Αγνωστο γιατί οι καλοθελητές δεν προσφέρουν έναν ολόκληρο δρόμο αντί σκόρπιων τμημάτων.

Η πρόσφατη ιστορία της Γρενάδας είναι ταραχώδης. Αμέτρητοι νησιώτες μετανάστευσαν στη Βρετανία τις δεκαετίες του '50 και του '60 με τα πλοία που σάλπαραν δις την εβδομάδα καθώς τα σπίτια των ιδιοκτητών των φυτειών σάπιζαν εγκαταλελειμμένα. Οι δρόμοι, οι καλλιέργειες, τα πάντα κατέρρεαν. Το 1979 ο Μορίς Μπίσοπ πήρε την εξουσία μέσω ενός αναίμακτου πραξικοπήματος και εισήγαγε τον κομμουνισμό τύπου Κούβας. Τέσσερα χρόνια αργότερα, εξτρεμιστές της κυβέρνησής του τον σκότωσαν και ακολούθησε η αμερικανική εισβολή που επέβαλε τη σταθερότητα που επικρατεί ως σήμερα.

Οι κάτοικοι όμως ποτέ δεν σταμάτησαν ν' ασχολούνται με τα καθημερινά ενδιαφέροντά τους ­ με κορυφαίο την κηπουρική. Η Γρενάδα είναι νησί κηπουρών. Στους λόφους θα δείτε κήπους περιφραγμένους με μπαμπού όπου καλλιεργούνται καρότα, τζίντζερ, μαρούλια και λάχανα. Στις ακτές οι ψαράδες, που χρησιμοποιούν ακόμη παραδοσιακές μεθόδους, ξεδιαλέγουν την ψαριά της ημέρας ­ κυρίως μπαρακούντα (πολύ νόστιμο).

Στο τέλος της εβδομάδας, την Κυριακή, οι κάτοικοι της Γρενάδας επιδίδονται σε τρεις ασχολίες. Πρώτον, παίζουν κρίκετ ντυμένοι στα άσπρα. Δεύτερον, πηγαίνουν στην εκκλησία. Στο ψαροχώρι Γκουγιάβε, στα βορειοανατολικά, οι φωνές των παπάδων που κηρύττουν μπλέκονται η μία με την άλλη από τα ανοιχτά παράθυρα των εκκλησιών. Αν κατέχουν μία τέχνη στη Γρενάδα, αυτή είναι η τέχνη του κηρύγματος: Στην αρχή απαλό και καθησυχαστικό, καταλήγει σ' ένα ηχηρό κρεσέντο που φθάνει ως μακριά στα βοσκοτόπια. Η τρίτη προσφιλής κυριακάτικη ασχολία είναι το ρούμι. Από πολεοδομική παραξενιά ή ανθρώπινη ανάγκη, κάθε εκκλησία στο νησί έχει απέναντί της ένα μπαρ για όσους εμπέδωσαν το κήρυγμα αλλά δεν μπορούν ν' αντισταθούν στον πειρασμό.

«Ο υπόλοιπος κόσμος νομίζει ότι το σημείο αναφοράς μας είναι η αμερικανική επέμβαση» λέει ένας από τους ντόπιους. «Λάθος. Είναι ο τυφώνας Τζάνετ που έπληξε το νησί στις 22 Σεπτεμβρίου 1922. Δεν υπάρχει ούτε ένας νησιώτης που να μη θυμάται αυτή την ημερομηνία».

Η μικρής κλίμακας τουριστική υποδομή της Γρενάδας ­ τρεις ώρες με το αεροπλάνο από το Μαϊάμι ­ κάνει το νησί ιδανικό για όσους θέλουν να ξεφύγουν από τα μεγάλα ξενοδοχεία και θέρετρα της Καραϊβικής. Το μυστικό για επιτυχημένες διακοπές είναι να συνδυάσετε την απραξία στις παραλίες με εκδρομές για περπάτημα στο εσωτερικό του νησιού.

Πότε να πάτε: Με μέση θερμοκρασία τους 27 βαθμούς Κελσίου όλο το χρόνο, όλοι οι μήνες αρμόζουν για διακοπές στη Γρενάδα. Αν και μπορεί να βρέξει οποτεδήποτε (όχι όμως πολύ), η εποχή των βροχών διαρκεί από τον Ιούνιο ως τον Νοέμβριο.

Κόστος: Λένε ότι τρία πράγματα είναι φθηνά στη Γρενάδα: η βενζίνη, τα ενοίκια και τα γραμματόσημα. Ως εκ τούτου, αν δεν σκοπεύετε να εγκατασταθείτε στο νησί για να επιδοθείτε στην αλληλογραφία, μάλλον θα ξοδευτείτε.

(πηγή: ΒΗΜΑ)