Το δέρμα

Το δέρμα μας αποτελείται από δύο στιβάδες, την εξωτερική που καλείται επιδερμίδα και την εσωτερική που ονομάζεται χόριο.

Η επιδερμίδα μας κάνει πολλές δουλειές αλλά η κυριότερη είναι να μας προφυλάσσει από οποιονδήποτε εξωτερικό παράγοντα αφού αποτελεί το φυσικό «κάλυμμα» του οργανισμού μας.

Ανατομία δέρματος
Η επιδερμίδα μας αποτελείται από πολλές σειρές κυττάρων. Η εξωτερική στιβάδα αποτελείται από νεκρά κύτταρα και ονομάζεται κερατίνη στιβάδα. Τα κύτταρα της κερατίνης συνεχώς αποπίπτουν και ανανεώνονται από κύτταρα των εσωτερικών στιβάδων που μεταναστεύουν συνεχώς προς τα πάνω προς την κερατίνη στιβάδα.
Στο όριο μεταξύ της επιδερμίδας και του χορίου υπάρχει η βασική στιβάδα από όπου παράγονται όλα τα νέα κύτταρα της επιδερμίδας.

Τα κύτταρα της στιβάδας αυτής διατηρούν το φαινόμενο της συνεχούς μετανάστευσης των βαθύτερων στιβάδων προς τις εξωτερικές και της αντικατάστασης των νεκρουμένων και αποπιπτόντων κυττάρων από νέα ζωντανά κύτταρα.
Στη βασική στιβάδα φιλοξενούνται τα μελανοκύτταρα που παράγουν τη μελανίνη στην οποία οφείλουμε το χρώμα του δέρματός μας.
Όσο πιο πολύ μελανίνη εναποτίθεται στο δέρμα τόσο πιο μαύρο φαίνεται αυτό.
Όταν η υπεριώδης ακτινοβολία έλθει σε επαφή με τα μελανοκύτταρα τα ερεθίζει για μεγαλύτερη παραγωγή μελανίνης και κατά συνέπεια για μαύρισμα του δέρματος.
Η μελανίνη απορροφά σημαντικές ποσότητες ακτινοβολίας και έτσι αποτελεί τη φυσική ασπίδα του οργανισμού μας.

Η υπερβολική έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία προκαλεί εκτός των άλλων και βλάβη των αγγείων του δέρματος. Στη βλάβη αυτή οφείλεται το κόκκινο χρώμα που παίρνουν τα ακάλυπτα μέρη του σώματος όταν εκθέτουν στην ηλιακή ακτινοβολία.

Κερατίνη στιβάδα
Το χόριο του δέρματος βρίσκεται κάτω από την επιδερμίδα και είναι πλούσιο σε ισχυρές ίνες κολλαγόνου και ελαστίνης που δίνουν στο δέρμα σφρίγος και ελαστικότητα. Οι ίνες κολλαγόνου και ελαστίνης παράγονται από ειδικά κύτταρα του χορίου που λέγονται ινοβλάστες.
Όσο μεγαλώνουμε το δέρμα χάνει μέρος της ελαστικότητάς του και ρυτιδώνεται (ζαρώνει). Σύμφωνα με υπολογισμούς, το δέρμα μας μετά την ηλικία των 18 ετών χάνει 1% της βιολογικής του δύναμης κάθε χρόνο. Η υπερβολική έκθεση στον ήλιο έχει παρόμοια αποτελέσματα με το γήρας, κάνοντας το δέρμα μας να φαίνεται πιο γερασμένο απ' ότι είναι.

Η έκθεση επίσης στην υπεριώδη ακτινοβολία μπορεί να προκαλέσει απώλεια της απαλότητος και της ευπλαστότητας του δέρματος. Οι αλλοιώσεις αυτές του δέρματος οφείλονται στην τοξική δράση της υπεριώδους ακτινοβολίας στους ινοβλάστες οι οποίοι αρχίζουν να συνθέτουν κακής ποιότητας ελαστίνη και κολλαγόνο.

Χαρακτηριστικά σημεία της γήρανσης του δέρματος είναι η εμφάνιση ρυτίδων (ζάρες), μελαχρωματικών κηλίδων (φακίδες), ευρυαγγειών (διεύρυνση μικρών αγγείων του δέρματος), ατροφία (λεπτό και εύθραυστο δέρμα) και η γενική χαλάρωση του δέρματος το οποίο εύκολα πλέον πτυχώνεται.