Ισπανική επέλαση πάνω σε... ράγες

«Περνά κανείς τη γαλλική εξοχή σαν σφαίρα και μετά έχει όλο τον χρόνο να απολαύσει το βρετανικό τοπίο», είχε πει ειρωνικά ο τότε πρόεδρος της Γαλλίας, Φρανσουά Μιτεράν σε μια κοινή ομιλία με τον Βρετανό πρωθυπουργό Τζον Μέιτζορ όταν εγκαινιάστηκε το τρένο Eurostar που ένωσε το «Νησί» με την ηπειρωτική Ευρώπη. Είχε απόλυτο δίκιο. Η γαλλική τεχνολογία στους σιδηροδρόμους ήταν ένας από τους λόγους της εθνικής γαλατικής υπερηφάνειας σε αντίθεση με τους Αγγλους που δεν έχουν μέγιστη απόδοση στον τομέα. Βέβαια το 2007 οι βρετανικοί σιδηρόδρομοι πήραν τα πάνω τους. Ο τερματικός σταθμός του Eurostar μετακόμμισε στο Σεντ Πάνκρας από το Γουότερλου και οι Λονδρέζοι -πολλές δεκαετίες μετά το Οριάν Εξπρές της Αγκάθα Κρίστι- ανακάλυψαν ξανά τη μόδα του ταξιδιού στις ράγες.

Tόσο οι Γάλλοι όσο και οι Βρετανοί έχουν να αντιμετωπίσουν στο μέλλον την ισπανική επέλαση. Στο τέλος του Φεβρουαρίου μπαίνει σε λειτουργία το ολοκαίνουριο AVE S103 που θα κάνει τη διαδρομή Μαδρίτη - Βαρκελώνη μέσα σε 2 ώρες και 35 λεπτά. Οι επιβάτες θα μπορούν να ρυθμίζουν τις θέσεις τους ανάλογα με τη φορά του δρομολογίου να βλέπουν βίντεο και να ακούν μουσική. Οι Ισπανοί δεν δείχνουν τυχαία τον δρόμο. Από τότε που ο Θαπατέρο ανέλαβε την εξουσία εκσυγχρόνισε με συνέπεια και μεθοδικότητα όλο το δίκτυο. Για το σχέδιο αυτό έχουν δαπανηθεί εκατομμύρια ευρώ και πολλά από αυτά πήγαν στο ισπανικό καμάρι, το AVE. Ηταν μια σοφή απόφαση σε μια εποχή που τα αεροπορικά ταξίδια έχουν γίνει δύσκολη υπόθεση. Οι έλεγχοι για λόγους ασφαλείας είναι εξοντωτικοί, ενώ οι επιβάτες χάνουν πολύ χρόνο για να πάνε στο αεροδρόμιο τη στιγμή που το τρένο σε αφήνει στο κέντρο της πόλης. Το τρένο λοιπόν προβάλλει ως το καλύτερο, ταχύτερο, αξιόπιστο και φιλικό προς το περιβάλλον μέσο μεταφοράς. Οι σιδηρόδρομοι παράγουν τέσσερις φορές λιγότερο διοξίδιο του άνθρακα για κάθε μίλι ταξιδίου σε σχέση με τα αεροπλάνα.

Οι ισπανικοί σιδηρόδρομοι άρχισαν την ανοδική τους πορεία το 1992 με τη γραμμή Μαδρίτη - Σεβίλλη. Το νέο δρομολόγιο Μαδρίτη - Βαρκελώνη με το AVE θα επεκταθεί μέχρι και το γαλλικό Περπινιάν. Αυτο σημαίνει ότι οι Παριζιάνοι θα βρίσκονται μέσα σε 4,5 ώρες στην πρωτεύουσα της Καταλωνίας. (Σκέψη που μας θλίβει. Στην Ελλάδα ταξιδεύεις άλλες τόσες ώρες και δεν περνάς τα σύνορα...). Σε λίγο χρονικό διάστημα θα είναι έτοιμη και η σιδηροδρομική σύνδεση της Μαδρίτης με τη Λισσαβώνα.

Το καλό με τους Ισπανούς είναι ότι όσο συνεχίζουν να βελτιώνουν τις σιδηροδρομικές τους υπηρεσίες, δεν ξεχνούν να αναβαθμίζουν και τις αεροπορικές. Η Iberia έχει καταφέρει να είναι ανταγωνιστική διότι μπορεί κανείς να πάει στο αεροδρόμιο, να αγοράσει αμέσως εισιτήριο και σε 20 λεπτά να είναι μέσα στο αεροσκάφος. Εχει 60 πτήσεις την ημέρα και μεταφέρει συνολικά 8.000 επιβάτες. Οσο λοιπόν εμείς περιμένουμε να ανεβάσει στροφές ο προαστιακός (έστω το τραμ) η υπόλοιπη Ευρώπη ανακαλύπτει την τεράστια απόλαυση και την ηρεμία τού να ταξιδεύεις με το τρένο. Και αν οι αποστάσεις για τους υπόλοιπους λαούς μικραίνουν, για εμάς μεγαλώνουν...

(πηγή: www.kathimerini.gr, 8/2/2008)