Λίπαρι

Στην καρδιά του αρχιπελάγους των Αιολίδων νήσων είναι το ορεινό Λίπαρι, εύκολα προσιτό από τη Σικελία. Απέχει μόνο μισή ώρα με το δελφίνι. Μπορεί ν' αποτελέσει την καλύτερη βάση για να εξερευνήσετε και τα υπόλοιπα νησιά. Έχει μήκος λιγότερο από 10 χλμ. και πλάτος 5 χλμ. Διαθέτει δύο λιμάνια, το Σοτομονάστερο για τα πλοία και την Αγία Μαρίνα για τα μικρά σκάφη.

Οι πολλές ιαματικές πηγές και φουμαρόλες προδίδουν την ηφαιστειακή δραστηριότητα του παρελθόντος. Το σημείο με την καλύτερη θέα βρίσκεται στο Μπελβεντέρε Κουατρόκι, ενώ το πιο ψηλό βουνό είναι το Μόντε Κίρικα στα 602 μέτρα, απ' όπου μπορείτε να δείτε τα νησιά Σαλίνα, Αλικούντι και Φιλικούντι.

Το Λίπαρι κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους το 252 π.Χ. Το 839 δέχτηκε επίθεση και καταστράφηκε από τους Μουσουλμάνους. Από τότε παρέμεινε σχεδόν εγκαταλειμμένο για μερικούς αιώνες έως ότου ανακαταλήφθηκε η Σικελία από τους Νορμανδούς που το 1083 εγκαταστάθηκαν στο νησί με μια ομάδα βενεδικτίνων μοναχών. Γύρω από το μοναστήρι, τα ερείπια του οποίου υπάρχουν ακόμα, κτίστηκε καθεδρικός ναός. Το 1544 η πόλη ληστεύθηκε από τον άγριο πειρατή Ariadeno Barbarossa, που μαζί με τα λάφυρα πήρε και τους δυστυχισμένους κατοίκους ως σκλάβους. Το Λίπαρι ξανακτίσθηκε και γεννήθηκε από τις τέφρες του χάρη στον Carlo V. Εκείνη την περίοδο ενώθηκε με το βασίλειο της Νάπολης.

Στο Αιολικό αρχαιολογικό μουσείο σε 25 δωμάτια εκτίθενται πολλά ευρήματα κυρίως από το βυθό της θάλασσας (τεφροδόχοι, βάζα, κοσμήματα). Πολλά από αυτά είναι ελληνικά. Επίσης αξίζει να δείτε τα αρχαία λουτρά Σαν Καλότζερο.

Οι περισσότεροι από τους 10.725 κατοίκους του νησιού μένουν σε σπίτια με παστέλ χρώμα. Κύρια ασχολία τους είναι η αλιεία, ο τουρισμός και η παραγωγή ελαφρόπετρας.

(πηγή: www.gourmed.gr)