Το παγωμένο τσάι

Όπως πολλά σπουδαία πράγματα, έτσι και το παγωμένο τσάι εφευρέθηκε εντελώς τυχαίο πριν από περίπου 100 χρόνια. Η ιστορία του ξεκίνησε στη Διεθνή Έκθεση του St. Louis, στην Πολιτεία του Μιζούρι, το 1904. Η έκθεση αυτή διοργανώθηκε με την ευκαιρία της αγοράς της Πολιτείας Λουϊζιάνα από τη Γαλλία. Δεν ξέρω αν είναι σύμπτωση ή όχι, αλλά διάφορα μοντέρνα φαγώσιμα έκαναν πρώτη φορά την εμφάνισή τους σε αυτήν την έκθεση (όπως, π.χ., το παγωτό και διάφορα αεριούχα αναψυκτικά).

Εκεί είχαν μαζευτεί διάφοροι αισιόδοξοι έμποροι μεταξύ των οποίων ήταν και ένας Άγγλος, ονόματι Richard Βlechynden. Ας μην ξεχνάμε ότι τότε η Μεγάλη Βρετανία ήταν στις δόξες της και πως ο παραπάνω κύριος είχε έρθει αντιπροσωπεύοντας μια αγγλική εταιρεία της Κίνας. Προσπαθούσε να πουλήσει το προϊόν του, δηλαδή το κινέζικο τσάι, στη μεγάλη αγορά της Αμερικής. Ο καιρός όμως δεν βοηθούσε, αφού το θερμόμετρο πήγαινε να σπάσει και ο κόσμος έλειωνε από τη ζέστη. Φυσικά, κανένας δεν ενδιαφερόταν για μια κούπα καυτό τσάι. Η τύχη του όμως άλλαξε από τη στιγμή που ζήτησε από το διπλανό περίπτερο λίγο πάγο, από αυτόν που χρησιμοποιούσαν για το παγωτό (!), τον έριξε στο τσάι του για να τον δροσίσει, αλλά για καλή του τύχη το όλο συμβάν παρατήρησε κάποιος περαστικός, ο οποίος του είπε «μπορώ να έχω κι εγώ ένα τέτοιο;». Σε λίγο υπήρχε ουρά.

Δεν χρειάστηκε πολύς καιρός ώσπου να βρει ένα σωστό χαρμάνι από διαφορετικά είδη τσαγιού για να πετύχει ένα όντως δροσιστικό παγωμένο ρόφημα. Έτσι, με λίγα λόγια, γεννήθηκε το iced tea. Αυτό που γνωρίζουμε από τις κονσέρβες σήμερα - η σκόνη δηλαδή - πρωτοφτιάχτηκε το 1953. Γίνεται από κανονικό τσάι, το οποίο έχει υποστεί επεξεργασία ώστε να συγκεντρωθούν οι γευστικές ουσίες του. Είναι αφυδατωμένο διάλειμμα τσαγιού, όπως είναι δηλαδή και ο στιγμιαίος καφές. Βέβαια, σήμερα περιέχει και χίλια δύο άλλα συστατικά, από ψεύτικες γεύσεις μέχρι χρώμα και συντηρητικά. Δεν παύει όμως να είναι δημοφιλέστατο.

Εάν θολώσει...
Αναλόγως της ποικιλίας, καμιά φορά το τσάι θολώνει καθώς παγώνει. Όμως δεν έχει καμία διαφορά στην τελική γεύση. Απλώς το pΗ αλλάζει καθώς κρυώνει το τσάι. Ορισμένες ποικιλίες έχουν από τη φύση τους υψηλότερη οξύτητα, κάτι που τις κάνει να θολώνουν. Αν ρίξουμε μια-δυο φέτες λεμονιού ή πορτοκαλιού στο ποτήρι μας θα βοηθήσει τη χημική ισορροπία. Μπορούμε επίσης να ρίξουμε 1-2 κ.τσ. ζεστό νερό μέσα για να μη μας θολώσει.

Βέβαια και το νερό που χρησιμοποιούμε έχει μεγάλη σημασία, γι' αυτό οι αυστηροί λάτρεις του τσαγιού προτείνουν πάντα το μεταλλικό νερό.

Λίγες συμβουλές για το σερβίρισμα
Σερβίρουμε σε ποτήρια με παγάκια.
Αν φτιάξουμε το τσάι από βραδύς, την άλλη ημέρα πικρίζει. Να το φτιάχνουμε φρέσκο κάθε ημέρα.
Ποτέ να μη χρησιμοποιήσουμε την καφετιέρα για να βράσουμε νερό για το τσάι μας. Αλλάζει τελείως τη γεύση.

Λίγα για τα συστατικά του τσαγιού
Το τσάι περιέχει καφεΐνη, αιθέρια έλαια, τανίνες και διάφορα άλλα συστατικά. Περιέχει επίσης μαγνήσιο και κάλιο. Χωρίς την πρόσθεση του γάλακτος ή της ζάχαρης, δεν περιέχει σχεδόν καθόλου θερμίδες - περίπου 2-3 θερμίδες στα 180 γραμ.

Ο καλύτερος τρόπος για να αποθηκεύσουμε το χύμα τσάι είναι σε μεταλλικά δοχεία, τα οποία πρέπει να κλείνουν ερμητικά. Αν η αποθήκευση είναι σωστή, το τσάι κρατάει 18 μήνες, ενώ το μαύρο τσάι της Κίνας βαστάει για χρόνια.

Τι είδος τσαγιού να χρησιμοποιήσουμε για το παγωμένο τσάι
Η αρχική συνταγή για παγωμένο τσάι, αποτέλεσμα των πειραμάτων του κ. Βlechnyden, ήταν ένα αναψυκτικό με διάφορα είδη τσαγιού μέσα, έτσι ώστε να έχει την καλύτερη δυνατή γεύση.

Σχεδόν κάθε είδος τσαγιού μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να φτιάξουμε παγωμένο τσάι. Όμως, ορισμένα είναι καλύτερα επειδή κρατάνε το κρυστάλλινο χρώμα τους περισσότερο ή δεν πικρίζουν. Σε γενικές γραμμές, το μαύρο κινέζικο τσάι δεν είναι ό,τι το καλύτερο, γιατί δεν κρατάει η γεύση του για πολύ. Προτιμότερο είναι το Οrange Ρekoe, το Οolong και το Κeemum, τα οποία μπορούμε να βρούμε στα σούπερ μάρκετ και σε δυο-τρεις γκουρμέ μπουτίκ στην Αθήνα.

(πηγή: NEA)