Οταν οι Βερσαλλίες ήταν επιπλωμένες με ασήμι

O αέρας και το... χρώμα μιας άλλης εποχής έχουν καταλάβει τις Βερσαλλίες, όπου αρχίζει σήμερα μια από τις πιο εντυπωσιακές εκθέσεις, με θέμα το ασήμι και την αμύθητη πολυτέλεια της αυλής του Λουδοβίκου ΙΔ΄. Κολοσσιαία κηροπήγια βάρους έως και 350 κιλών, τραπέζια, ανθοδοχεία, πολυέλαιοι και καθρέπτες που εκπέμπουν βασιλική λάμψη και στόλιζαν την αίθουσα των Κατόπτρων, έχουν παραταχθεί για να αιχμαλωτίσουν το βλέμμα, στον πύργο των Βερσαλλιών. Ο τίτλος της έκθεσης τα λέει όλα: «Οταν οι Βερσαλλίες ήταν επιπλωμένες με ασήμι».

Συνολικά 200 έργα και έπιπλα τέχνης, φτιαγμένα από τους καλύτερους αργυροχόους της εποχής, αναβιώνουν την ατμόσφαιρα της αυλής του βασιλιά Ηλιου, στα βασιλικά διαμερίσματα στον πύργο των Βερσαλλιών έξω από το Παρίσι. «Πρόκειται για την πρώτη έκθεση που γίνεται ποτέ στα βασιλικά διαμερίσματα και πιθανότατα για την τελευταία, καθώς δεν θα υπάρξει τίποτε άλλο τόσο μεγάλο για να εκθέσουμε εκεί», δήλωσε χαρακτηριστικά η Μπεατρίς Σολ, επικεφαλής της διοργάνωσης. «Στόχος μας είναι να δείξουμε γιατί οι Ευρωπαίοι βασιλείς και επισκέπτες παραληρούσαν, έχοντας δει απο κοντά την αργυρή επίπλωση των Βερσαλλιών». Τα ασημενια έπιπλα και άλλα αντικείμενα της έκθεσης συγκεντρώθηκαν από το Κάστρο Ρόζενμποργκ της Δανίας, από τη βασιλική οικογένεια της Αγγλίας, από το Κάστρο Μαρίενμπουργκ του Αννόβερου, από το Κρεμλίνο, το Κάστρο της Δρέσδης και άλλα μέρη του κόσμου, όπου και θα επιστραφούν μετά το πέρας της έκθεσης στις 9 Μαρτίου. Το ασήμι, με προέλευση είτε το Περού είτε τα ορυχεία της Ευρώπης, εθεωρείτο τότε το πιο επιβλητικό μέταλλο της εποχής, εξηγεί η κ. Σολ. «Ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ ήθελε το ασήμι να υπηρετεί την εικόνα του. Τα αργυρά κομμάτια της επίπλωσής του, τόσο βαριά που χρειάζονταν αρκετούς άνδρες για τη μεταφορά τους, αποτελούσαν ένδειξη της ισχύος του. Οφειλαν να είναι τα πιο ωραία, τα πιο πολλά, τα πιο μοντέρνα». Επί δύο δεκαετίες το ασήμι τροφοδοτούσε μια μεγαλειώδη βιομηχανία τέχνης. «Ο ίδιος δεν εφηύρε την αργυρή επίπλωση, αλλά της έδωσε μέγεθος». Απειλούμενος με πόλεμο το 1689, αποφάσισε να λιώσει μέρος αυτού του πλούτου για να χρηματοδοτήσει τον στρατό...

(πηγή: www.kathimerini.gr, 21/11/2007)