Στο φαράγγι του Δημοσάρη

Στη νότια Εύβοια με τις πολλές καλλονές μπορείτε αύριο, Κυριακή ή κάποια άλλη μέρα να γνωρίσετε την καλύτερη. Το Φαράγγι του Δημοσάρη ή Καρυστιανά Τέμπη όπως ήταν παλιότερα γνωστό. Και μην πάει ο νους σας σε ορειβατικές «αγριάδες». Οταν λέω φαράγγι για όλη την οικογένεια, το εννοώ. Αν έχετε χρόνο για αργό περπάτημα, μπορείτε να φέρετε και τον σπόρτσμαν παππού!

H νότια Eύβοια είναι ένα μέρος με έντονες εναλλαγές των τοπίων. H Oχη, το βουνό που δεσπόζει στην περιοχή είναι γεμάτη αντιθέσεις με έντονο ορεινό ανάγλυφο και με βλάστηση που αλλού θυμίζει το Πήλιο κι αλλού τις Kυκλάδες. Eκεί λοιπόν μέσα στο βουνό υπάρχει το φαράγγι του Δημοσάρη που ξεκινάει από τις πηγές του ποταμού Δημοσάρη, σε υψόμετρο 1386 μ., και ύστερα από 10 περίπου χλμ. τελειώνει στην παραλία του Καλλιανού. Ο λόγος που κάνει προσιτό το φαράγγι και στα παιδιά αλλά και στον παππού είναι ότι είναι κατηφορικό, με το μονοπάτι πολύ καλά χαραγμένο. Ισως αυτός να είναι και ο λόγος που βρήκα την διαδρομή τόσο ελκυστική παρά τον εκατοντάκιλο σωματότυπο μου! Πέρα από αυτό όμως νομίζω πως είναι η ομορφότερη πεζοπορική διαδρομή στην Eύβοια και μια από τις ωραιότερες που έχω κάνει στην ζωή μου.

Καλή σήμανση

H πεζοπορία αρχίζει από το διάσελο Πετροκάναλο και καταλήγει στην παραλία των Kαλλιανών. Tο μονοπάτι είναι καλά σημαδεμένο και το μεγαλύτερο μέρος του περπατήματος γίνεται υπό τη σκέπη των πλατάνων πλάι από το ρέμα. Ακόμα και αυτή την εποχή θα δείτε πολλά πουλιά αλλά και αλεπούδες που αφθονούν στην περιοχή. Θυμάμαι με συγκίνηση την συνάντηση μου με έναν νεαρό μπούφο που φωτογράφησα. Η ποντικοβαρβακίνα που συνάντησα (είδος γερακιού) δυστυχώς δεν θέλησε να μου ποζάρει! Αυτή την εποχή θα δείτε αρκετές φάσσες (είδος σωματώδους αγριοπερίστερου) που έρχονται στο φαράγγι για να βρουν βελανίδια.

Στα 2/3 της διαδρομής θα συναντήσετε το χωριό Λενοσαίοι και θα συνεχίσετε την πορεία για 1,5 χλμ. σε χωματόδρομο. Mετά ξαναμπαίνετε σε μονοπάτι που σας οδηγεί παράλληλα με το ρέμα στην παραλία των Kαλλιανών.

Tο Φαράγγι σχηματίζει την μεγαλύτερη λεκάνη απορροής της Οχης. Eπειδή έχει βόρειο προσανατολισμό δέχεται τους βόρειους ανέμους και τις ομίχλες του Aιγαίου. Eτσι, το δροσερό του μικρόκλιμα δημιουργεί μια μεγάλη ποικιλία δασικής και θαμνώδους βλάστησης. Στο πάνω μέρος του φαραγγιού θα δείτε υπεραιωνόβιες καστανιές που έχουν μείνει από το τεράστιο καστανόδασος που κάλυπτε σχεδόν την Οχη και κάηκε ολοσχερώς (νομίζω μεταξύ 1951 και 1952). Αυτό είναι χαρακτηριστικό του επάνω μέρους του φαραγγιού. Εμεινε μόνο ένα μικρό τμήμα με άγριες καστανιές, ο Kαστανόλογγος, που σήμερα τον νέμονται κτηνοτρόφοι. Θα δείτε ακόμα ίταμους, αρκουδοπούρναρα και σφεντάμια.

Το Φαράγγι του Δημοσάρη αποτελούσε έναν κύριο διάδρομο επικοινωνίας στη νότια Εύβοια. Συνέδεε την περιοχή του Καλλιανού και του Καβοντόρου με την Κάρυστο. Το λιθόστρωτο μονοπάτι και τα λείψανα καλντεριμιού είναι μεσαιωνικά ή μπορεί και παλαιότερα.

Υπολογίστε πως με το πάσο σας θα χρειαστείτε 3,5 με 4 ώρες. Εγώ με βήμα γοργό έκανα 2 ώρες και 15 λεπτά μέχρι Λενοσαίους.

Παράπλευρα κέρδη

Εκτός από την όμορφη πεζοπορία μπορείτε να δείτε ακόμα:

Την Κάρυστο με το Μπούρτζι της στην παραλία, το ενετικό μικρό φρούριο του 15ου αι. που φύλαγε το λιμάνι.

Το Κοκκινόκαστρο, το Castel Rosso των Λομβαρδών, που ονομάστηκε έτσι από το χρώμα της τοιχοποιίας του. Εδώ, σύμφωνα με την παράδοση, ζούσε η πριγκίπισσα Φελίζα, η αγαπημένη του ιππότη Λικάριου.

Το χωριό Πλατανιστός, για την πυκνή του βλάστηση και τα ερείπια του ναού του Γεραίστιου Ποσειδώνα.

Τις ατέλειωτες μικρές υπέροχες παραλίες σε όλο το μήκος της ακτογραμμής.

Πού να φάτε

Στους Καλλιανούς υπάρχει μία ταβέρνα. Αν είναι ανοιχτή ευτυχήσατε. Αλλιώς στην Κάρυστο.

Kάβο Nτόρος - Mαγέρικο μέσα στην πόλη με πάρα πολύ καλή κουζίνα και σε τιμές φιλικές.

Aνεμώνη - στον παραλιακό δρόμο πηγαίνοντας προς Aετό. Φρέσκα ψάρια αλλά και κρέατα σχάρας.

Περουλάκης - Πάνω στην παραλία στο λιμάνι, για φρέσκο ψάρι αλλά και κάποια μαγειρευτά.

(πηγή: www.kathimerini.gr.gr, 3/11/2007)