«Αγκάθι» για τη Γαλλία συνεχίζει να αποτελεί για περισσότερα από 30 χρόνια η Κορσική, το νησί της Μεσογείου το οποίο οι Γάλλοι συνηθίζουν να αποκαλούν «νησί της ομορφιάς». Στη Γαλλία στήνονται κάλπες για τοπικές εκλογές τον Μάρτιο.
Οι σχέσεις ανάμεσα στην κεντρική κυβέρνηση του Παρισιού και το νησί των 280.000 κατοίκων, ένα από τα 95 διοικητικά διαμερίσματα της χώρας είναι σε ένταση από το 1975, όταν ξεκίνησε η διεκδίκηση της ανεξαρτησίας με βίαια μέσα, ενώ σπανίως περνά μία μέρα χωρίς κάποιο βίαιο επεισόδιο.
Την περασμένη εβδομάδα για παράδειγμα σημειώθηκαν τέσσερις βομβιστικές επιθέσεις σε τράπεζες. Οι δύο τελευταίες, στις 21 Ιανουαρίου, με δύο αυτοσχέδιες βόμβες που τοποθετήθηκαν στα τοπικά υποκαταστήματα δύο γαλλικών τραπεζών, της Credit Lyonnais και της Credit Agricole.
Την ίδια ημέρα η αστυνομία συνέλαβε τρεις νεαρούς, ανάμεσα στους οποίους και έναν ανήλικο ως ύποπτους για τον εμπρησμό του τοπικού Κοινοβουλίου στην πρωτεύουσα, Αιάκειο, εννέα ημέρες νωρίτερα.
Τότε, δύο ημέρες πριν από την επίσκεψη του πρωθυπουργού Φρανσουά Φιγιόν, δεκάδες Κορσικανοί εθνικιστές είχαν καταλάβει το κτίριο του Κοινοβουλίου με αίτημα τη συγκέντρωση όλων των φυλακισμένων ομοϊδεατών τους σε μία φυλακή και το τέλος του καθεστώτος που χαρακτηρίζουν «αστυνομική καταπίεση».
Ο Φιγιόν κατά την άφιξή του είχε χαρακτηρίσει «αισχρό και ακατανόητο» αυτό που συνέβη στο περιφερειακό Κοινοβούλιο. «Είμαστε σε δημοκρατία» είχε πει ο πρωθυπουργός της Γαλλίας.
Αναπτύσσεται το αυτονομιστικό κίνημα
Το αυτονομιστικό κίνημα της Κορσικής άρχισε να αναπτύσσεται μετά τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπισε το νησί στη δεκαετία του 1950, όταν αυξήθηκε δραματικά ο αριθμός των πολιτών που μετανάστευσαν, κυρίως στην ηπειρωτική χώρα, για να αναζητήσουν καλύτερη τύχη.
Τα αρχικά αιτήματα των εθνικιστών αφορούσαν μεγαλύτερη κρατική χρηματοδότηση για την αντιμετώπιση των οικονομικών δυσκολιών και μεγαλύτερο σεβασμό στην τοπική κουλτούρα. Σε αυτό το αίτημα συμπεριλαμβανόταν η διδασκαλία της γλώσσας και της ιστορίας της Κορσικής στα σχολεία του νησιού.
Ιδιαίτερη αντίδραση είχαν προκαλέσει και οι αυξανόμενες πωλήσεις ακινήτων στην Κορσική σε οικονομικά συμφέροντα από την ηπειρωτική Γαλλία και η χρήση υλικών και εργατικού δυναμικού από εκεί στις τουριστικές υποδομές του νησιού.
«Οι πιο ωραίες περιοχές της Κορσικής έχουν παραδοθεί σε μεσίτες κερδοσκόπους και σε τουριστικούς πράκτορες που καταστρέφουν την τοπική ξενοδοχειακή βιομηχανία, επιτάσσουν τις ακτές και ακρωτηριάζουν την ύπαιθρο χωρίς να παράγουν κανένα πραγματικό κέρδος για τους κατοίκους» είχε δηλώσει ο Έντμοντ Σιμεόνι, από τα ηγετικά στελέχη των εθνικιστών της Κορσικής.
Η ένταση αυξάνεται
Οι εντάσεις αυξήθηκαν με την άφιξη των πρώτων Γάλλων από την Αλγερία, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στο νησί και ασχολήθηκαν με την παραγωγή κρασιού και φρούτων. Μία τέτοια ιδιοκτησία, με κελάρια κρασιού, κοντά στην πόλη της Αλέρια, κατελήφθη στις 21 Αυγούστου του 1975 από μία ομάδα 20 εθνικιστών με επικεφαλής τον ίδιο τον Σιμεόνι.
Με διαταγή του υπουργού Εσωτερικών, Μισέλ Πονιατοβσκί, η κατάληψη κατεστάλη με την επιδρομή περίπου 2.000 αστυνομικών, οι οποίοι υποστηρίχθηκαν από τεθωρακισμένα οχήματα. Κατά την επιχείρηση έγινε ανταλλαγή πυρών στην οποία σκοτώθηκαν δύο αστυνομικοί, ενώ ο Σιμεόνι συνελήφθη.
Ακολούθησαν ημέρες βίαιων συγκρούσεων κατά τις οποίες ένας αστυνομικός σκοτώθηκε και αρκετοί τραυματίστηκαν.
Το Εθνικοαπελευθερωτικό Μέτωπο της Κορσικής
Το επεισόδιο οδήγησε στην ίδρυση, το Μάιο του 1976, του σκληροπυρηνικού Εθνικοαπελευθερωτικού Μετώπου της Κορσικής (FLNC).
Από τότε οι επιθέσεις εναντίον κυβερνητικών κτιρίων στο νησί και στην ηπειρωτική χώρα δε σταμάτησαν. Υπολογίζονται σε εκατοντάδες κάθε χρόνο, οι περισσότερες από τις οποίες έχουν στόχο εξοχικές κατοικίες που έχουν αγοράσει μη Κορσικανοί. Στις επιθέσεις αυτές συνήθως δεν υπάρχουν ανθρώπινες απώλειες.
Καμπή στο θέμα αυτό αποτέλεσε το 1998 η δολοφονία του ύπατου εκπρόσωπου της γαλλικής κυβέρνησης στο νησί, Κλοντ Ερινιάκ, ο οποίος πυροβολήθηκε στο πίσω μέρος του κεφαλιού του, ενώ πήγαινε σε συναυλία κλασικής μουσικής.
Ήταν η πρώτη δολοφονία κυβερνήση του νησιού από το 1943, όταν οι ναζί είχαν βασανίσει μέχρις θανάτου τον θρυλικό ήρωα της γαλλικής αντίστασης Ζαν Μουλέν, αναγάγοντας το θέμα της Κορσικής και της αντιμετώπισης της τοπικής τρομοκρατίας στις πρώτες προτεραιότητες της γαλλικής κυβέρνησης.
Το 2003 η γαλλική κυβέρνηση πρότεινε τη συγκρότηση περιφερειακής συνέλευσης που θα είχε την εξουσία να επιβάλλει φόρους και να ελέγχει τις δημόσιες υπηρεσίες. Ωστόσο, το σχέδιο απορρίφθηκε με μικρή πλειοψηφία σε δημοψήφισμα που διεξήχθη στο νησί.
«Η κατάσταση θα παραμείνει όπως έχει, έχουμε δει ξανά πόσο δύσκολο είναι το μονοπάτι των μεταρρυθμίσεων στην Κορσική» είχε δηλώσει μετά το δημοψήφισμα ο τότε υπουργός Εσωτερικών και νυν πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας Νικολά Σαρκοζί.
(πηγή: www.in.gr, 29/1/2008)
Το «αγκάθι» της Κορσικής
Ετικέτες Γαλλία
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου