Βουδαπέστη

Η ανατολή αρχίζει στις πύλες της Βιέννης, υποστήριζε ο καγκελάριος της Αυστρίας Μέτερνιχ και όριζε έτσι τα σύνορα της Ουγγαρίας, που την εποχή εκείνη απείχαν λίγα μόλις χιλιόμετρα από εκει. Πράγματι, στην Ουγγαρία η Ευρώπη παραδίνεται στα θέλγητρα της Ασίας. Στη καρδιά αυτής της χώρας, όπου οι ποιητές στήνουν οδοφράγματα και οι μουσικοί ξεγηκώνουν το λαό, υπάρχει μια πόλη που τα εκφράζει όλα: η Βουδαπέστη.

Γέννημα του Δούναβη, εκτείνεται θορυβώδης στη πεδιάδα του Ράκος δίνοντας άλλο τόνο στους λόφους του Βάρεγκι με τα παλάτια και τις εκκλησίες τους. Η γεωγραφική δυαδικότητα της Βουδαπέστης στηρίζεται επίσης στην ιστορία της, με σύνδεσμο πάντα το ποταμό Δούναβη. Η Βούδα, η παλαιά πόλη χτίστηκε το μεσαίωνα στο λόφο και αργότερα στη θέση της Ρωμαικής πόλης προστέθηκε η Οβούδα. Στην άλλη πλευρά του ποταμού ευημερούσε ένας μικρός οικισμός εμπόρων , αλλά μεταξύ των δύο πόλεων οι δεσμοί ήταν ανύπαρκτοι ή λίγοι. Η Βούδα, βασιλική πόλη, ήταν τόπος ευγενών και στρατιωτικών, αποτελούσε την έδρα της διοίκησης, η Πέστη, εργατική και θορυβώδης ήταν εμπορικό και διαμετακομιστικό κέντρο στη καρδιά της πεδιάδας του Δούναβη.
Τον 19ο αιώνα ήρθε η ευμάρεια και η εκβιομηχάνιση οπότε τα όρια της πόλης χρειάστηκε να επεκταθούν. Η πεδιάδα του Ράκος ήταν εκεί, επίπεδη και φιλόξενη. Μεγαλοπρεπής γέφυρες συνδέουν σήμερα τα δύο τμήματα της Βουδαπέστης, αλλά υπάρχει πάντα η Βούδα στο λόφο και η Πέστη στη πεδιάδα.
Στη Βούδα κυριαρχεί η νοσταλγία του παρελθόντος: μικροί δρόμοι, ωραία σπίτια, εκπληκτικά τοπία, όλα ήρεμα χωρίς βιασύνη. Στη Πέστη συμβαίνει εκριβώς το αντίθετο, έντονη κυκλοφορία, μεγάλες λεωφόροι, ογκώδη κτίρια.
Η Βουδαπέστη δεν θα ήταν τίποτα χωρίς το Δούναβη που τη διασχίζει, το πλάστη της και πηγή της ομορφιάς της.

Δούναβης: Πρόκειται για το 2ο μεγαλύτερο ποταμό της Ευρώπης με μήκος 2.850 χμ., μετά το Βόλγα, η κεντρική του όμως θέση του δίνει τα πρωτία στο μυαλό και τη καρδιά των Ευρωπέων. Οι οκτώ γέφυρες που κρέμονται στο ποτάμι παρουσιάζουν όλες τους τεχνικό και αισθητικό ενδιαφέρον.

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ
Η εκκλησία του Αγίου Ματθία: Βρίσκεται στη πλατεία της Αγίας Τριάδας και ονομάζεται και εκκλησία της στέψης επειδή σε αυτήν νομιμοποιούνταν οι μονάρχες της Ουγγαρίας φέροντας το στέμμα του Αγίου Στεφάνου. Είναι ένα κομψό οικοδόμημα γνήσιου γοτθικού ρυθμού με στέγες "βουργουνδίας" με τα χρωματιστά κεραμίδια που το κάνουν ανάλαφρο.
Ο Πύργος της Βούδας: Το 14ο αιώνα γίνεται βασιλική κατοικία. Το 1867 ο βασιλιάς Φραγκίσκος Ιωσήφ Β' και η γυναίκα του η ξακουστή Σίσσυ μένουν στο πύργο συχνά κάνοντάς τον θερινή κατοικία τους. Η αρχιτεκτονική του πελώρια και ογκώδης δεν έχει καμία σχέση με ό,τι αντιπροσωπευτικό δημιούργησε η ούγγρικη τέχνη , παρόλα αυτά ο πύργος είναι αναπόσπαστο τμήμα του θαυμάσιου τοπίου της ουγγρικής πρωτεύουσας.
Ο λόφος του Γκέλερτ: Η πανοραμική τοποθεσία δίνει την επιβλητική όψη σ’αυτό το λόφο που στη πραγματικότητα υψώνεται μόνο 140 μέτρα πάνω από το Δούναβη. Σε αυτή τη θέση είναι το στενότερο τμήμα του ποταμού στη πόλη. Ο Γκέλερτ - Ενετικής καταγωγής - ήταν ενας από τους κήρυκες του Ευαγγελίου στην Ουγγαρία, μετά το μαρτύριό του κατετάγη στους Αγίους.
Η Βασιλική του Αγίου Στεφάνου: Ογκώδες μνημείο , αρκετά βαρύ χτίστηκε από το 1851 εως το 1905. Αρχιτέκτονες ο Γιόζεφ Χίλντ και Μίκλος Ύμπλ. Ο ναός εχει κάποιες επιρροές από το σχέδιο της εκκλησίας του Αγίου Παύλου στο Βρέν του Λονδίνου. Το μήκος του είναι 86 μέτρα και το πλάτος του 55 μέτρα. Ο τρούλος του υψώνεται στα 96 μέτρα, καθιστώντας τον τον υψηλότερο θρησκευτικό κτίριο της Βουδαπέστης. Το εσωτερικό του ναού είναι ψυχρό και πομπώδης.
Το Κοινοβούλιο του Ούγγρικου Έθνους: Έδρα της Ούγγρικης Εθνοσυνέλευσης , του προέδρου και του πρωθυπουργού της χώρας , ανώτατο όργανο του κράτους. Πρόκειται για βαριά κατασκευή που αντιγράφει ποικίλα μνημεία και γοτθικές μητροπόλεις και επιπλέον συγχωνεύει επιδράσεις από στοιχεία βυζαντινά και ανατολίτικα, ρωμανικά και γοτθικά..Τη νύχτα είναι θαμάσιο, σχεδόν ονειρικό όταν φωτίζεται και καθρεφτίζετε στο Δούναβη αποκτώντας μια όψη εξωπραγματική που θυμίζει τη μαγεία των βενετσιάνικων παλατιών στη ομίχλη.
Η Όπερα: Την έχτισε ο Μίκλος Ύμπλ από το 1875 αντιγράφοντας πλήρως σχεδόν την όπερα της Βιέννης. Στη πρόσοψή της υψώνονται αγάλματα του Μπιζέ και του Γκουνό. Εκπληκτικός είναι ο εσωτερικός της διάκοσμος, τέλεια διατηρημένος.
Το μάρμαρο και ο ορείχαλκος θριαμβέυουν στη όπερα δίνοντάς της μια εκπληκτικά πολυτελή όψη.
Πλατεία Ηρώων: Αναπτύσετε γύρω από μια στήλη και πλαισιώνεται από δύο ελληνικά κτίρια με κιονοστοιχία. Σύνολο αξιοπρεπές και λιτό. Το μνημείο της Χιλιετηρίδας υψώθηκε για να τιμήσει τα χίλια χρόνια από την κατάκτηση της χώρας από τους Μαγγυάρους.

ΕΚΤΟΣ ΠΟΛΗΣ
Β Ι Σ Ε Χ Ρ Α Ν Τ
Στην έξοδο από την Καμπή του Δούναβη , στη δεξιά όχθη του ποταμού εκτείνεται το Βίσεχραντ σε 695 περίπου στρέμματα και με λιγότερους από 2000 κατοίκους.
Ο στρατιωτικός καταυλισμός στο λόφο του Sibrik μπορεί να θεωρηθεί σαν προκάτοχος σου Βίσεχραντ. Το φρούριο το οποίο ήταν αραιοκατοικημένο την εποχή των μεγάλων μεταναστέυσεων και το οποίο εγκαταλήφθηκε στη πορεία, χρησιμοποιούνταν από τις στρατιωτικές δυνάμεις της ηγεμονίας το Geza το 970. To 1900 οι πρώτες εγγεγραμένες πηγές αναφέρουν το Βίσεχραντ ως καίρια τοποθεσία που ανακάλυψε ο St Stephen. To σύστημα οχύρωσης καταρίφθηκε μετά την εισβολή των Μογγόλων (1250-1260) από την σύζυγο του Bela IV , βασίλισα Μαρία. Ο Chares Rohe μετέφερε το Ανάκτορo του στο Βίσεχραντ το 1323, έχτισε εκεί τη κατοικία του στη περιοχή η οποία και εξελίχθηκε από τους διαδόχους του στη συνέχεια σε βασιλικό παλάτι. Κατα τη διάρκεια του επόμενου αιώνα ο Mathias Hunyadi ανακατασκεύασε το παλάτι προσθέτοντας αναγεννησιακά στοιχεία.
Πρέσβυρες της Ευρωπαικής μεσαιωνικής κυριαρχίας συχνά φιλοξενούνταν στη βασιλική αυλή. Το 1483 ο κληροδόχος του πάπα ανέφερε στη Ρώμη "Βίσεχραντ, ο επίγειος παράδεισος".
Ο τόπος χρησιμοποιήθηκε και ως εξοχική κατοικία Ούγγρων βασιλέων μέχρι την εισβολή των Τούρκων το 1544. Σαν αποτέλεσμα των συνεχών πολέμων 16ο και 17ο αιώνα και τη Τουρκική εισβολή , το Βίσεχρεαντ σχεδόν καταστράφηκε. Το παλάτι περιγράφθηκε από έναν ταξιδιώτη το 1587 ως ολοκληρωτικά κατεστραμένο. Η πόλη αναγεννήθηκε ως επαρχία Γερμανών αποίκων το 17ο με 18 ο αιώνα.
Στα μέσα του 19ου αιώνα το Βίσεχραντ θεωρούνταν περιβάλλον κατάληλλο για αναζωογόνηση. Με πρωτοβουλία του Joseph Victorin το Ουγγρικό κοινοβούλιο απεφάνθει το 1871 για την ανακαίνηση του Κάστρου.
Ο Janos Schulek άρχισε τις ανασκαφές το 1934. Η μεγαλοπρέπεια και το μέγεθος του κτιρίου είναι εμφανή ακόμη και σήμερα. Η λαμπρότητα του παρελθόντος φαίνεται από την αυλή του παλάτιού, το σιντριβάνι του Ηρακλή και το αίθριο που βρίσκεται μέσα σε αυτήν. Η καθημερινή ζωή μέσα στο παλάτι καταμαρτυράται στους διαδρόμους, τα δωμάτια τη κουζίνα και το κήπο.
Το 1991 Πολωνοί και Ούγγροι προκαθίμενοι της πολιτείας, ύστερα από την αλλαγή του πολιτεύματος επέλεξαν τη περιοχή το 1335 για τη υπογραφή της Συνθήκης Συνεργασιας.
Η ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, το ιστορικό περιβάλλον, η φυσική ομορφιά τροφοδοτούν την έντονη πολιτιστική ζωη οπου κυριαρχούν μέχρι και σήμερα τα μουσικά γεγονότα.
Βασιλικό παλάτι: διατίθεται για συνέδρια και παρουσιάσεις.
Βασιλικά παιχνίδια: διοργανώνονται από το 1985 κάθε χρόνο τη 2η εβδομάδα του Ιουλίου.
Κονταρομαχίες Ιπποτών: περιλαμβάνει παρουσίαση μεσαιώνικών τεχνικών και όπλα.
Ε Σ Τ Ε Ρ Γ Κ Ο Μ
Η μαγευτική αυτή πόλη εκτείνεται στις όχθες του ποταμού Δούναβη, διαδραμάτισε ιδιαίτερα σημαντικό ιστορικό ρόλο στη Ρωμαική εποχή ενώ τον 2ο αιώνα ο φιολόσοφος Emperor Marcus Aurelius έγραψε εκεί το 12ο άτομο του Διαλογισμού .
Το 972 ο πρίγκιπας Geza μετέφερε την έδρα του στο Έστεργκομ , έχτισε το παλάτι του και σύμφωνα με το μύθο ο γιός του Vajk που γεννήθηκε στο Έστεργκομ, βαπτίστηκε Χριστιανός με το όνομα Istav και ενθρονίστηκε εκεί ως ο πρώτος Ούγγρος βασιλιάς.
Ύστερα από την εισβολή των βαρβάρων η έδρα του βασιλείου μεταφέρθηκε στη Βούδα , παρ’όλα αυτά το Έστεργκομ παρέμεινε μια πόλη σε πλήρη άνθηση λόγω της Αρχιεπισκοπής την οποία θεμελίωσε στη περιοχή ο Istav, στης οποίας τη δικαιοδοσία ήταν η στέψη των Ούγγρων βασιλέων.
Ενθυμητής της ένδοξης αυτής εποχής είναι τα θαυμάσια κτίρια του Κάστρου στο λόφο του Έστεργκομ. Οι διατηρημένες αίθουσες και εκκλησίες του μεσαιωνικού βασιλικού παλατιού αποτελούν άριστα δείγματα της τέχνης και της αρχιτεκτονικής της εποχής.
Πλησιάζοντας τη πόλη διακρίνουμε το τεράστιο θόλο-τρούλο του Καθεδρικού Ναού του Έστεργκομ ή αλλιώς Βασιλική. Η μεγαλοπρεπέστερη εκκλησία της Ουγγαρίας κατέχει δεσπόζουσα θέση στη πόλη και εντυπωσιάζει με τις διαστάσεις της: μήκος 118 μέτρα και ύψος τρούλου 100 μέτρα. Η κατασκευή της ξεκίνησε το 1822 στη θέση της Szent Adalbert Church του 11ου αιώνα και ολοκληρώθηκε 13 χρόνια αφού εγκαινιάστηκε, το 1869.
Ο Ναός Bakocz, ένα πό τα αρτιότερα δείγματα αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής , χτισμένος πάνω στα ερείπια μεσιωνικής εκκλησίας. Τα υπολέιματα αυτής φυλάσονται σε κρύπτη. Οι θησαυροί του Καθεδρικού Ναού είναι συλλογή έργων της Ουγγρικής θρησκευτικής κοινότητας , έργα απαράμιλης ομορφιάς όπως κεντημένα άμφια ιερέων του 12ου και 13ου αιώνα.
Το Αρχιεπισκοπικό Παλάτι, χτισμένο σε ρυθμό μπαρόκ , βρίσκεται ανάμεσα στο Λόφο του Κάστρου και το ποταμό Δούναβη. Το παλάτι φιλοξενεί τη διάσημη συλλογή έργων τέχνης του χριστιανικού μουσείου. Πρόκειται για μια γκαλερί που μπορεί να συναντήσει κανείς αριστουργήματα Ιταλών ζωγράφων του 13ου και 14ου αιωνά και σημαντικές δημιουργίες της Ούγγρικης αγιογραφείας. Στα 2 δωμάτια της Καθεδρικής Βιβλιοθήκης που μετρά 800 χρόνια ζωής φυλασονται χριστιανικοί Κώδικες και αποτελούν αντιπροσωπευτικό δείγμα των θησαυρών που υπάρχουν σε αυτήν.
Γι αυτούς που θέλουν να γνωρίσουν περισσότερα για την ιστορία της πόλης προτείνουμε να επισκευθούν την αρχαιολογική έκθεση Balassi Balint Museum και τις εκθέσεις τοπικής ιστορίας.
Α Γ Ι Ο Σ Α Ν Δ Ρ Ε ΑΣ
Τα στενά δρομάκια της, τα 7 καμπαναριά της, τα χρωματιστά της σπίτια, οι δασώδεις εκτάσεις της, η Μεσογειακή της ατμόσφαιρα αλλα και τα πολλά της μουσεία, έχουν μετατρέψει τη πόλη αυτή σε ένα από τους δημοφιλέστερους προορισμούς της Ουγγαρίας.
Οι Σέρβοι που δραπέτευσαν από τους Τούρκους βρήκαν καταφύγιο εδώ το 16ο και 17ο αιώνα χτίζοντας πλήθος εκκλησιών από τις οποίες οι 4 ανήκουν ακόμη στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Η στύλ ροκοκό Blagovestenska Church, Pozsarevacska Church, Preobrazsenszka Church και η κεντρική εκκλησία με την αριστουργηματικά φιλοτεχνημένη πύλη Belgrade Cathedral που ονομάζεται επίσης Saborna Cathedral.
Η Καθολική εκκλησία πήρε κάτω από τη κυριαρχία της την Csiprovacsach και αυτή των ευαγγελιστών Opovacska Church. Tα εικονίσματα και τα υπόλοιπα φιλοτεχνημένα με χρυσό έργα τέχνης της Σέρβικης Ορθόδοξης Εκκλησίας ολοκληρώνουν τη παρουσίαση των Σέρβικων εκκλησιών.
Στα τείχη του 13ου και 14ου στο Ρωμαιοκαθολικό μοναστήρι που βρίσκεται στο Κάστρο, μπορεί να συναντήσει κανείς εκει το παλαιότερο ηλιακό ρολόι της χώρας.
Όλα σε αυτή τη πόλη συνωμοτούν στη δημιουργία μια νοσταλγικής ατμόσφαιρας, τα μαγαζιά, τα εστιατόρια, τα οικόσημα, ο διάκοσμος των σπιτιών, τα μουσείαόπως αυτό του Kovacs Magrit με τις γοητευτικές φιγούρες που αντιπροσωπεύουν την καλοσύνη και την ομορφιά, προερχόμενη από τις πηγές της ανθρωπότητας.
Η πιό ταλαντούχα οικογένεια καλλιτεχνών του 19ου αιώνα ήταν του Karoly Ferenczy (1862-1917) και τα παιδιά του, έργα τους τα οποία εκτείθονατι στο μουσείο Ferenczy.
Κατόπιν της καθιέρωσης του Συνδέσμου ζωγράφων του Αγίου Ανδρέα το 1928, δυλλογές και έργα ζωής των καλλιτεχνών του 20ου αιώνα αποτελούν τα πολυτιμότερα εκθέματα της πόλη.
Το μουσείο Szabo Marzipan παρουσιάζει τα εξαιρετικά υλικά του για τη παραγωγή γλυκισμάτων και του Dobos που προσφέρει αληθινή “dobostorta” (σοκολατένιο κέικ με καραμέλα). Άλλα μουσεία που προσελκύουν επισκέπτες είναι το Εθνικό μουσείο οίνου, το Μουσείο κέρινων ομοιομάτων, το μουσείο Μεταφορών που βρίσκεται στο κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό και απαριθμεί μια πλούσια συλλογή σε μέσα μαζικής μεταφοράς και το Εθνογραφικό μουσείο.

(πηγή: www.neotourismos.gr)